การศึกษาแบบย้อนหลังเพื่อศึกษาลักษณะของการติดเชื้อโควิด 19 ในบุคลากร ของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี กรณีศึกษา ระหว่างปี 2564 - 2565

บทคัดย่อ

การศึกษานี้เป็นการศึกษาเพื่อค้นหาสถานการณ์การติดโควิด-19 ในบุคลากร และการศึกษาพฤติกรรมของบุคลากรทางการแพทย์ที่ติดเชื้อ โควิด-19 รวมถึงการได้รับวัคซีน ส่งผลต่อการติดเชื้อโควิดหรือไม่ในการศึกษาครั้งนี้ได้รับ การสนับสนุนทุนจากโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีและเก็บข้อมูลระหว่างเดือนตุลาคม 2564 – พฤษภาคม 2565 โดยการใช้แบบคัดกรองเพื่อคัดแยกกระบวนการติดเชื้อทางเดินหายใจ  

ผลการวิจัย พบว่า พบบุคลากรที่ติดเชื้อโควิด-19 ทั้งสิ้น จำนวน 285 คน  ซึ่งผู้ติดส่วนมากเป็นเพศหญิงคิดเป็นร้อยละ 69.7 มีช่วงอายุ 45-50 ปี คิดเป็นร้อยละ 22 รวมถึงมีการติดเชื้อจากการใกล้ชิดกับครอบครัวที่ติดเชื้อ คิดเป็นร้อยละ 63.5  สถานการณ์ติดเชื้อโควิด-19 ในโรงพยาบาล อยู่ที่แผนกอุบัติเหตุและฉุกเฉิน  คิดเป็นร้อยละ 6.71 รองลงมาคือแผนกศัลยกรรมและศัลยกรรมกระดูกและข้อ คิดเป็นร้อยละ 5.22 รองลงมาคือแผนกผู้ป่วยวิกฤตคิดเป็นร้อยละ 4.85 ซึ่งวิชาชีพที่มีการติดเชื้อ โควิด-19 มากที่สุดคือ พยาบาล  คิดเป็นร้อยละ 30.59 ผู้ช่วยพยาบาล คิดเป็นร้อยละ 15.67  พนักงานช่วยเหลือผู้ป่วยคิดเป็นร้อยละ 12.68  แพทย์ คิดเป็นร้อยละ 3.73 ได้รับฉีดวัคซีนป้องกันโควิด-19 กับการติดเชื้อโควิด-19 นั้นไม่มีความแตกต่างโดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.5 (P>0.05) โดยมีพฤติกรรมที่ก่อให้เกิดการติดเชื้อมากที่สุดคือ กิจกรรมภายนอกโรงพยาบาล คิดเป็นร้อยละ 51.11 รองลงมาคือการร่วมรับประทานอาหารร่วมกันในช่วงพักกลางวัน คิดเป็นร้อยละ 27.23 รองลงมาคือ การพูดคุยกันระหว่างการทำงานโดยไม่สวมหน้ากากอนามัย คิดเป็นร้อยละ 20.52  และการปฏิบัติหน้าที่โดยการดูแลผู้ป่วย คิดเป็นร้อยละ 1.19 พฤติกรรมเหล่านี้จึงเป็นเหตุผลให้การแพร่กระจายของเชื้อโควิด-19 สามารถแพร่กระจายได้ภายในโรงพยาบาล นอกจากนี้ พฤติกรรมที่มีความหละหลวมในการสวมหน้ากากอนามัย ยังมีการนำหน้ากากอนามัยลงมาอยู่ใต้จมูก ส่งผลให้การป้องกันไม่สามารถแสดงประสิทธิผลได้สูงสุด