ปัจจัยทำนายพฤติกรรมป้องกันภาวะน้ำเกินในผู้ป่วยหัวใจล้มเหลว
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาปัจจัยทำนายพฤติกรรมการป้องกันภาวะน้ำเกินในผู้ป่วยหัวใจล้มเหลว
รูปแบบการวิจัย: การศึกษาเชิงทำนาย
วิธีการดำเนินวิจัย: กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยหัวใจล้มเหลวจำนวน 71 ราย ที่มารับบริการที่โรงพยาบาลระดับตติยภูมิแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น เก็บข้อมูลระหว่างเดือนตุลาคม พ.ศ. 2562 ถึงเดือนมกราคม พ.ศ. 2563 ด้วยแบบสอบถามโดยใช้วิธีสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ลำดับที่ของสเปียร์แมน และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุแบบมีขั้นตอน
ผลการวิจัย: พบว่าความรอบรู้ด้านสุขภาพขั้นพื้นฐาน และความรอบรู้ด้านสุขภาพขั้นวิจารณญาณ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมป้องกันภาวะน้ำเกินในผู้ป่วยหัวใจล้มเหลวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .31, p = . 009, rs = .36, p = .002, ตามลำดับ) นอกจากนี้ยังพบว่า เพศชายมีความสัมพันธ์ทางลบกับพฤติกรรมป้องกันภาวะน้ำเกินในผู้ป่วยหัวใจล้มเหลว (rs = - .32, p = .006) แต่อย่างไรก็ตาม ปัจจัยที่สามารถทำนายพฤติกรรมป้องกันภาวะน้ำเกินในผู้ป่วยหัวใจล้มเหลวได้ มีเพียงเพศชาย และความรอบรู้ด้านสุขภาพขั้นวิจารณญาณ ซึ่งสามารถร่วมกันทำนายพฤติกรรมป้องกันภาวะน้ำเกินในผู้ป่วยหัวใจล้มเหลวได้ร้อยละ 18.3 (adjusted R2 = .18)
สรุปผลและข้อเสนอแนะ: ปัจจัยที่สามารถร่วมกันทำนายพฤติกรรมป้องกันภาวะน้ำเกินในผู้ป่วยหัวใจล้มเหลวได้ คือ ความรอบรู้ด้านสุขภาพด้านวิจารณญาณ และเพศชาย ดังนั้นกิจกรรมการพยาบาลเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมป้องกันภาวะน้ำเกินในผู้ป่วยหัวใจล้มเหลวควรเน้นการสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพขั้นวิจารณญาณ และส่งเสริมความตระหนักในผู้ป่วยเพศชาย
Article Details
ลิขสิทธิ์: วารสารพยาบาลศาสตร์เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในการเผยแพร่ผลงานที่ตีพิมพ์ ห้ามผู้ใดนำบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารพยาบาลศาสตร์ไปเผยแพร่ในลักษณะต่างๆ ดังต่อไปนี้ การส่งบทความไปตีพิมพ์เผยแพร่ที่อื่น การนำบทความเผยแพร่ออนไลน์ การถ่ายเอกสารบทความเพื่อกิจกรรมที่ไม่ใช่การเรียนการสอน ยกเว้นเสียแต่ได้รับอนุญาตจากวารสารพยาบาลศาสตร์
Disclaimer: เนื้อหาบทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารพยาบาลศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยและไม่มีส่วนรับผิดชอบแต่อย่างใด
เอกสารอ้างอิง
The Heart Association of Thailand under the Royal Patronge of H.M. the King. Thai heart guideline 2014. Bangkok: A- Plus Print; 2014. 72 p. (in Thai).
Jacobson AF, Sumodi V, Albert NM, Butler RS, DeJohn L, Walker D, et al. Patient activation, knowledge, and health literacy association with self-management behaviors in persons with heart failure. Hear Lung. 2018;47(5):447–51. doi: 10.1016/j.hrtlng.2018.05.021.
Peterson PN, Shetterly SM, Clarke CL, Bekelman DB, Chan PS, Allen LA, et al. Health literacy and outcomes among patients with heart failure. JAMA. 2011;305(16):1695–701. doi: 10.1001/jama.2011.512.
Rice H, Say R, Betihavas V. The effect of nurse-led education on hospitalisation, readmission, quality of life and cost in adults with heart failure. A systematic review. Patient Educ Couns. 2018;101(3):363–74. doi: 10.1016/j.pec.2017.10.002.
Rouse GW, Albert NM, Butler RS, Morrison SL, Forney J, Meyer J, et al. A comparative study of fluid management education before hospital discharge. Heart Lung 2016;45(1):21-8. doi: 10.1016/j.hrtlng.2015.11.003.
Melin M, Hägglund E, Ullman B, Persson H, Hagerman I. Effects of a tablet computer on self-care, quality of life, and knowledge: a randomized clinical trial. J Cardiovasc Nurs. 2018;33(4):336–43. doi: 10.1097/JCN.0000000000000462.
Jirojanakul P. The concept of health promotion theory and its application. Bangkok: The Royal institute of Thailand; 2013. 176 p. (in Thai).
Son Y-J, Shim DK, Seo EK, Seo EJ. Health literacy but not frailty predict self-care
behaviors in patients with heart failure. Int J Environ Res Public Heal. 2018;15(11):2474. doi: 10.3390/ijerph15112474.
Nutbeam D. Health literacy as a public health goal: a challenge for contemporary health education and communication strategies into the 21st century. Health Promot Int. 2000;15(3):259–67. doi: 10.1093/heapro/15.3.259.
Alspach JG. Heart failure and low health literacy: mitigating this lethal combination. Crit Care Nurse. 2015;35(5):10–4. doi: 10.4037/ccn2015734.
Cox SR, Liebl MG, McComb MN, Chau JQ, Wilson AA, Achi M, et al. Association between health literacy and 30-day healthcare use after hospital discharge in the heart failure population. Res Soc Adm Pharm. 2017;13(4):754–8. doi: 10.1016/j.sapharm.2016.09.003.
Heijmans M, Waverijn G, Rademakers J, van der Vaart R, Rijken M. Functional, communicative and critical health literacy of chronic disease patients and their importance for self-management. Patient Educ Couns. 2015;98(1):41–8. doi: 10.1016/j.pec.2014.10.006.
Teeoutid W, Kunsongkeit W, Dungpaeng S. Factor influencing self-management behaviors of sodium restriction among congestive heart failure patients. Journal of Boromrajonani College of Nursing, Bangkok. 2019;35(1):120-9. (in Thai).
Biddle MJ, Moser DK, Pelter MM, Robinson S, Dracup K. Predictors of adherence to self-care in rural patients with heart failure. J Rural Health. 2020;36(1):120-9. doi: 10.1111/jrh.12405.
Prochota B, Szwamel K, Uchmanowicz I. Socio-clinical variables affecting the level of self-care in elderly patients with heart failure. Eur J Cardiovasc Nurs. 2019;18(7):628-36. doi: 10.1177/1474515119855600.
Plangklang R. Factors Effecting to Prevention of Complication’ Diabetic Mellitus Among Diabetic Mellitus Type 2 at Public Health Center 2, Division of Public Health and Environment, Nakhon Sawan Municipality. Journal of Health Science and Community Public Health. 2018;1(2):86–101. (in Thai).
Vellone E, Fida R, Ghezzi V, D’Agostino F, Biagioli V, Paturzo M, et al. Patterns of self-care in adults with heart failure and their associations with sociodemographic and clinical characteristics, quality of life, and hospitalizations: a cluster analysis. J Cardiovasc Nurs. 2017;32(2):180–9. doi: 10.1097/JCN.0000000000000325.
Pimpasan P, Wirojratana P, Jitramontree N. Factors related to self-care behaviours in older adults with heart failure. Thai Journal of Nursing Council. 2018;33(1):103-15. (in Thai).
Suphunnakul P, Sirinual S, Noin J, Chayodom V, Singhadej O. Factors predicting self-care behaviors among elderly with type 2 diabetes in Sukhothai province. EAU Heritage Journal Science and Technology. 2017;11(1):211–23. (in Thai).
Hsieh FY, Bloch DA, Larsen MD. A simple method of sample size calculation for linear and logistic regression. Stat Med. 1998;17(14):1623-34. doi: 10.1002/(SICI)1097-0258(19980730)17:14<1623::aid-sim871>3.0.CO;2-S.
Chen AMH, Yehle KS, Plake KS, Murawski MM, Mason HL. Health literacy and self-care of patients with heart failure. J Cardiovasc Nurs. 2011;26(6):446–51. doi: 10.1097/JCN.0b013e31820598d4.
Chirawatkul A. Biostatistics for health science research. Khon Kean: Department of Biostatistics and Demography, Faculty of Public Health, Khon Kaen University; 2008. 314 p. (in Thai).
Thato R. Nursing research: concepts to application. 4th ed. Bangkok: Chulalongkorn University; 2018. 590 p. (in Thai).
Wunnapake J, Phatisena T. Relationship between health intelligence and personal factors and health behavior of hypertension in Talad sub-district, Muang district, Nakhon Ratchasima. Journal of Suvarnabhumi Institute of Technology (Humanities and Social Science). 2018;4 Suppl:176-85. (in Thai).
Kareesun K, Malathum P, Sutti N. Relationship among Health Literacy, Knowledge about Hypertention Control, and Health Behavior in Older Persons with Hypertention. Rama Nurs J. 2019;25(3):280–95. (in Thai).
