The Effects of A Health Promotion Program on the Physical Activity in Overweight Primary School Children
Main Article Content
Abstract
Purpose: To examine the effects of a health promotion program on the physical activities pattern of overweight primary school children.
Design: Quasi-experimental research.
Methods: One hundred and two free-living overweight children from 3 supervisory governmental primary schools in Bangkoknoi district were recruited, then randomly assigned to either experimental (n=51) or control group (n=51). Health Promotion Program of experimental group were including a 2 day day-camping at the beginning of study and provided continuous health education, counseling, empowerment, self monitoring and focus group discussion with their parent and school teacher for 24 weeks while the control group continued their ordinary lifestyles.
Main findings: Before Health Promotion Program, there were not significant difference in the physical activities between the control and experimental group. After participating the program, the experimental group spent time for watching television significantly lower than control group (p < .05) while the other physical activities between groups were not significant difference. The comparison of physical activities between before and after participating the program showed that the experimental group spent time for viewing videogames/internet lower than those before the program significantly (p < .05) while the most physical activities were not significant difference and all physical activities of the control group were not significant difference. During the program, the experimental group trended increasingly active activities both week day and holiday.
Conclusion and recommendations: Childhood obesity is a global health crisis. Therefore, the promotion of exercise and active life style should be reinforced and maintained in the children.
Article Details
Copyright Notice: Nursing Science Journal of Thailand has exclusive rights to publish and distribute the manuscript and all contents therein. Without the journal’s permission, the dissemination of the manuscript in another journal or online, and the reproduction of the manuscript for non-educational purpose are prohibited.
Disclaimer: The opinion expressed and figures provided in this journal, NSJT, are the sole responsibility of the authors. The editorial board bears no responsibility in this regard.
References
Lobstein T, Baur L, Uauy R. Obesity in children and young people: a crisis in public health. Obes Rev 2004; 5(Suppl.1): 4-85.
Lau PWC, Yip TCY. Childhood obesity in Hong Kong: a developmental perspective and review, 1986-2005. J EXERC SCI FITNESS 2006; 4(2): 67-84.
Kiess W, Galler A, Reich A, et al. Clinical aspects of obesity in childhood and adolescence. Obes Rev 2001; 2(1): 29-36.
สุริยเดว ทรีปาตี. ปัญหาและการแก้ไขโรคอ้วน ในเด็ก. ใน: สมาคมโภชนาการแห่งประเทศไทย. การประชุมวิชาการโภชนาการแห่งชาติ ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2553. หน้า 87.
ลัดดา เหมาะสุวรรณ, วิชัย เอกพลากร, วราภรณ์ เสถียรนพเก้า และคณะ. วิเคราะห์เจาะลึก สถานะ ล่าสุดด้านโภชนาการและสุขภาพของคนไทย. ใน: สมาคมโภชนาการแห่งประเทศไทย. การประชุม วิชาการโภชนาการแห่งชาติ ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2553. หน้า 25.
Hernandez B, Gortmaker SL, Colditz GA, Peterson KE, Laird NM, Para-Cabrera S. Association of obesity with physical activity, television programs and other forms of video viewing among children in Mexico City. Int J Obesity 1999; 23: 845-54.
จันทร์เพ็ญ ชูประภาวรรณ. สุขภาพคนไทยปี พ.ศ. 2543: สถานะสุขภาพคนไทย. กรุงเทพฯ: อุษาการ พิมพ์; 2543.
Drohan S. Managing early childhood obesity in the primary care setting: a behavior modification approach. Pediatr Nurs 2002; 28: 599-610.
Cohen J. Statistical power analysis for the behavioral sciences. Hillsdale, NJ: Erlbaum; 1988.
กองโภชนาการ กรมอนามัย กระทรวง สาธารณสุข. รายงานการสำรวจภาวะอาหารและ โภชนาการของประเทศไทย ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์กรุงเทพฯ; 2546.
Wang Y. Diet, physical activity, childhood obesity and risk of cardiovascular disease. International Congress Series 2004; 1262: 176-9.
Wen LM, Kite J, Merom D, Rissel C. Time spent playing outdoors after school and its relationship with independent mobility: a cross-sectional survey of children aged 10-12 years in Sydney, Australia. Int J Behav Nutr Phys Act. 2009; 16(6): 15.
Chokprajakchad, M. The effectiveness of a weight management program using the camp technique for obese school children. (Thesis) Bangkok, Mahidol University; 2009. 107 p.
กิจติยา รัตนมณี. ผลของโปรแกรมส่งเสริมการ รับรู้ความสามารถของตนเองในการควบคุมน้ำหนัก ร่วมกับการมีส่วนร่วมของบิดามารดา ต่อพฤติกรรม การบริโภคและพฤติกรรมการใช้พลังงานในชีวิต ประจำวันของเด็กอ้วนวัยเรียน. (วิทยานิพนธ์) กรุงเทพฯ, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2547. 168 หน้า.
Gentile DA, Welk G, Eisenmann JC, Reimer RA, Walsh DA, Russell DW, et al. Evaluation of a multiple ecological level child obesity prevention program: Switch what you Do, View, and Chew. BMC Med 2009;18(7):49.
Wu TY, Pender N. Determinants of physical activity among Taiwanese adolescents: An application of the health promotion model. Res Nurs Health 2002; 25: 25-36.
Story M, Nanney MS, Schwartz MB. Schools and obesity prevention: creating school environments and policies to promote healthy eating and physical activity. Milbank Q 2009; 87(1): 71-100.
Hodges EA. A primer on early childhood obesity and parental influence. PEDIATR NURS 2003; 29(1): 13-16.
Epstein LH, Wing RR, Koeske R, Valoski A. Long-term effects of family-based treatment of childhood obesity. J CONSULT CLIN PSYCHOL 1987; 55(1): 91-5.
นิตยา คชภักดี. พัฒนาการปกติและผิดปกติ ใน: วันดี วราวิทย์, ประพุทธ ศิริปุณย์, สุรางค์ เจียมจรรยา, บรรณาธิการ. ตำรากุมารเวชศาสตร์. กรุงเทพฯ: บริษัทไฮลิสติก พับลิชชิ่ง จำกัด; 2540. หน้า 24-33.