Nutritional Consumption Behaviors of Thai Monks in Bangkok-noi District, Bangkok Metropolitan Area

Main Article Content

Ajchariya Pongnumkul
Chongjit Saneha
Rungnapa Panithat
Sasima Kusuma na Ayuthdaya
Tipapan Sangkapong

Abstract

Purpose: The purposes of this study were to: examine the nutritional consumption behaviors and the correlation among perceived benefit, perceived barriers, perceived self-efficacy, perceived health status, age, and consumption behaviors; and identify predictors for consumption behaviors of Thai monks in Bangkok-noi district, Bangkok Metropolitan area. Methods: Two hundred monks who had been ordained and stayed at temples for at least 3 months were selected using the multistage random sampling method. A sample of 187 monks completed a questionnaire during the data collection period (October, 2008-February, 2009. The Health Status Questionnaire was used to collected data on participant demography, perceived benefit, perceived barriers, perceived self-efficacy, perceived health status, and consumption behaviors. Data were analyzed by using descriptive statistics, Pearson’s correlation and multiple regression. Main findings: Results demonstrated that the sample had a moderate level in both total (X = 30.8, SD = 2.1) and subsets of nutritional consumption behaviors composed of food (X = 18.2, SD = 1.9) and beverages (X = 7.8, SD = 1.1). The perceived benefit (r = .254), perceived self-efficacy (r = .429), age (r = .284), and perceived health status (r = .230) were positively significant related to the consumption behaviors (p < .001). The perceived barriers (r = - .237) was negatively significant correlated to the consumption behaviors (p < .001). Five factors explained only 29.9% of the consumption behaviors. Three factors that were statistically significant in predicting the consumption behaviors were: perceived self-efficacy (β = .400, p < .001), age (β = .239, p < .001) and perceived barriers (β = - .211, p < .01).

Conclusion and recommendations: Perceived self-efficacy, age, and perceived barriers can predict the consumption behaviors of Thai monks. Therefore, health care teams should provide age specific programs to promote perceived self-efficacy and to reduce perceived barriers in Thai monks in order to change their consumption behaviors.

Main findings:

Article Details

How to Cite
Pongnumkul, A., Saneha, C., Panithat, R., Kusuma na Ayuthdaya, S., & Sangkapong, T. (2012). Nutritional Consumption Behaviors of Thai Monks in Bangkok-noi District, Bangkok Metropolitan Area. Nursing Science Journal of Thailand, 29(2), 37–45. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/ns/article/view/748
Section
Research Papers
Author Biographies

Ajchariya Pongnumkul

Chongjit Saneha

Rungnapa Panithat

Sasima Kusuma na Ayuthdaya

Tipapan Sangkapong

References

พิทยา จารพูนผล, สุพร อภินันทเวช, โชคชัย หมื่นแสวงทรัพย์ และอัญชลี สุขเสวก. สุขภาวะของพระภิกษุสงฆ์ในเขตกรุงเทพมหานคร. ม.ป.ท.; 2548. 245 หน้า.

สุวัตสัน รักขันโท, อเนก คงขุนทด และสุมาลัย กาญจนะ. รายงานการวิจัยเรื่อง พฤติกรรมการ ดูแลสุขภาพตนเองของพระภิกษุในเขตภาคใต้ตอน บน. ม.ป.ท.; 2551. 172 หน้า.

สุมิตรา มาเมือง. ภาวะโภชนาการและพฤติกรรม การฉันภัตตาหารของพระสังฆาธิการที่ศึกษาอยู่ที่ มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเชต เชียงใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์) เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2545. 145 หน้า.

โรงพยาบาลสงฆ์. รายงานสถิติการเข้ารับการรักษาในแผนกผู้ป่วยในของพระภิกษุสงฆ์ ประจำปี พ.ศ. 2548. ม.ป.ท.; 2548.

โรงพยาบาลสงฆ์.ตะลึงพระสงฆ์อมโรค. หนังสือพิมพ์ ไทยรัฐ ฉบับวันที่ 16 สิงหาคม 2553: หน้า 1.

Pender NJ. Health promotion in nursing practice. 3rd ed. Stamford, CT: Appleton & Lange; 1996.

Best JW. Research in Science Education. 3rd ed. New Jersy; Englewood Cliff; 1997.

Janbok J. Factors influencing health promoting behavior among Buddhist monks in Bangkok metropolitan (Thesis) Bangkok metropolitan, University of Mahidol; 2005. 142 p.

ดารุณี ภูษณสุวรรณศรี และโสภา เธียววิจิตร. การศึกษาพฤติกรรมการดูแลสุขภาพของพระภิกษุ สงฆ์. กรุงเทพฯ: ฝ่ายอบรมอนามัยในบ้าน สำนักงานกลางสภากาชาดไทย; 2542. 62 หน้า.

ศุภลักษณ์ ธนธรรมสถิต, ปราณปรียา โคสะสุ และศิรดา ศรีโสภา. รายงานวิจัยสุขภาวะของ พระภิกษุสงฆ์ในจังหวัดอุบลราชธานี. [cited 2010 Aug 21]. Available from: URL: http://guideubon.com/news/view.htm

สุกัญญา จงเอกวุฒิ, เอก เกิดเต็มภูมิ และสำรอง คุณวุฒิ. โครงการวิจัยสร้างเสริมสุขภาพ สำหรับ พระภิกษุตามแนวพระพุทธศาสนา จังหวัด อ่างทอง. [cited 2005]. Available from: URL: http://pubnel.moph.go.th.htm

สมพล วิมาลา. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมส่ง เสริมสุขภาพของพระสงฆ์ ในจังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์) กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล; 2540. 141 หน้า.

วชิรพันธ์ ชัยนนถี. คุณค่าทางโภชนาการของ อาหารบริโภค และภาวะโภชนาการของภิกษุ สามเณร: กรณีศึกษามหาวชิราลงกรณ์ราช วิทยาลัย พระนครศรีอยุธยา. (วิทยานิพนธ์) กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล; 2541. 68 หน้า.

Bandura A. “Self-efficacy mechanism in human agency”. American Psychologist. 1982 June 1: 37(4): 122-47.

อัจฉริยา พ่วงแก้ว, จันทร์เพ็ญ การรีเวท, จันทิมา ฤกษ์เลื่อนฤทธิ์ และจงกลวรรณ มุสิกทอง. การ ศึกษาพฤติกรรมสุขภาพที่เสี่ยงต่อการเกิดโรค หลอดเลือดหัวใจของกลุ่มคนวัยทำงานใน กรุงเทพมหานคร. วารสารพยาบาลโรคหัวใจและ ทรวงอก. 2544; 14(1): 17-24.

ประภา ลิ้มประสูตร, แอนนี่ สารจินดาพงษ์ และ วงเดือน สุวรรณคีรี. ภาวะสุขภาพและพฤติกรรม ส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดพิษณุโลก. พิษณุโลก: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัย นเรศวร; 2543.

เบญจมาศ เจริญสุข. ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัย คัดสรรกับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของประชาชนวัยกลางคน ในเขตเทศบาลเมือง สุพรรณบุรี.(วิทยานิพนธ์) กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล; 2541. 171 หน้า.

นัยนา กาญจนพิบูลย์. ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัย ส่วนบุคคล การรับรู้ภาวะสุขภาพ และพฤติกรรม ส่งเสริมสุขภาพ ของชายวัยผู้ใหญ่ในชุมชนแออัด คลองเตย กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์) กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล; 2544. 166 หน้า.

อรวมน ศรียุกตศุทธ, วันดี โตสุขศรี, พิสมัย ไผ่ทองและอัจฉรา กุลวิสุทธิ์. การนำแบบจำลองการส่งเสริม

สุขภาพของเพนเดอร์ใช้ในการอธิบายพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้ป่วยโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์. วารสารพยาบาลศาสตร์. 2548; 23(3): 43-54.