การศึกษาการยึดตรึงกระดูกเชิงกรานของร่างอาจารย์ใหญ่เพื่อหาข้อเปรียบเทียบถึงจุดสมดุลและเสถียรภาพของการใช้โลหะยึดตามชนิดต่าง ๆ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อประเมินและพิจารณาเลือกใช้วัสดุโลหะยึดตรึงมา ใช้ประกอบการผ่าตัดในกรณีกระดูกอุ้งเชิงกราน แตกหักส่วนหน้า    

ผู้ป่วยและวิธีการ : 9 เชิงกราน จากร่างอาจารย์ใหญ่ ได้ผ่าเพื่อแบ่งครึ่งเป็น 2 ส่วนต่อ 1 ร่าง นำโครงร่างกระดูกใช้ประกอบ การยึดตรึงด้วยวัสดุดามโลหะชนิดต่าง ๆ โดยการผ่าตัดใช้หลักการผ่าตัดที่เป็นมาตรฐานในการรักษาการแตกหักของกระดูก เชิงกราน แบ่งครึ่งของเชิงกรานซ้ายและขวา แบ่งรูปแบบการยึดตรึงออกเป็น 3 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 ยึดตรึงด้วย 3.5 mm standard low profile reconstruction plate กลุ่มที่ 2 ยึดตรึงด้วย 6.5 mm diameter intramedullary screw กลุ่มที่ 3 ยึดตรึงด้วย 4 mm diameter titanium elastic nail การใช้วัสดุดามโลหะมีการตรวจสอบ alignment under fluoroscopy การ maintain pelvis  and control rotation 70 องศาบนแป้นจับที่จัดทำขึ้นสอดรับกับเครื่องศึกษาชีวกลศาสตร์ หลังจากนั้น จึงใช้น้ำหนักเพื่อ loading กระทำต่อ pelvis part ในตำแหน่ง acetabulumn หรือเบ้าสะโพก ในท่า standing position ที่อิงตามหลักชีวกล-ศาสตร์การลงน้ำหนักของร่างกายมนุษย์ปกติน้ำหนักที่เริ่มกดจะปรับเริ่มต้นจากค่าน้ำหนักเป็น axial loading จนกว่า fixation osteosynthesis failure แล้วใช้ค่าที่ได้จากรอยแยกหรือความคลาดเคลื่อนจากน้ำหนักที่กระทำ มาคำนวณ ค่าทางเชิงสถิติใช้เครื่องมือวัดแรงอัดและทดสอบแรงดัดงอ

ผลการศึกษา :  ผลค่าความคลาดเคลื่อนและทนทานต่อแรงกดงอของ standard plating มีค่ามากที่สุดและมีค่าความแตกต่าง เชิงสถิติอย่างมีนัยสำคัญ เมื่อเทียบกับ titanium elastic nail (standard plating group/titanium elastic nail) P = 0.013  ซึ่งทนทานต่อแรงกดมากที่สุดและมีความโค้งงอหรือเสียสมดุลมีรอยคลาดเคลื่อนน้อยที่สุด ในส่วนของการศึกษาเปรียบเทียบทาง ชีวกลศาสตร์ของ standard plating กับ intramedullary screw ครั้งนี้ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ P = 0.324 เมื่อพิจารณาถึงประสิทธิภาพและความคงทนต่อแรงกดระยะยาวพบว่า การยึดตรึงด้วย standard plating ยังมีค่าความคงทน ทางชีวกลศาสตร์ที่สูงกว่าวัสดุดามโลหะชนิดอื่น ๆ

สรุป : จากการศึกษาทางชีวกลศาสตร์ของการยึดตรึงการแตกหักของกระดูกเชิงกรานส่วนหน้าด้วยการใช้แผ่นดามโลหะมาตรฐาน มีความแข็งแรงทนทานต่อแรงกดงอมากที่สุด แรงกดในช่วง 4717.3388-5349.3279 ค่าเฉลี่ย (5033.3333) นิวตัน และระยะ รอยเคลื่อนหลังได้รับแรงกดน้อยที่สุดอยู่ในช่วง 5.4250- 6.5777 ค่าเฉลี่ย (5.9983) mm. เป็นวัสดุดามที่พิจารณาเลือกใช้ใน ปัจจุบันให้ผลเชิงสถิติอย่างมีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตามการการผ่าตัด มีความจำเป็นที่ต้องเปิดบาดแผลที่ใหญ่ ก่อให้เกิดการบาดเจ็บ ต่อเนื้อเยื่อบริเวณอุ้งเชิงกรานมาก การผ่าตัดโดยการเปิดปากแผลและใช้วัสดุดามขนาดเล็กสามารถทำได้ แต่ต้องอาศัยความ ชำนาญ ความต่างในเรื่องของความทนทานของวัสดุ  รวมไปถึง เทคนิคการผ่าตัดและวัสดุดามแบบใหม่อาจเป็นทางเลือกประยุกต์ ในการผ่าตัดตามความเหมาะสม และทำการศึกษาต่อไปอนาคต