ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อจริยธรรม และความมั่นคงปลอดภัย ทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ ในบริบทของประเทศไทย 4.0: กรณีศึกษาสถาบันอุดมศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ที่สามารถจำแนกปัจจัยออกได้เป็น 5 ด้าน ได้แก่ ด้านความรู้ความเข้าใจเรื่องเทคโนโลยี สารสนเทศ ด้านความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) ด้านสังคม ด้านเศรษฐกิจ ด้านพฤติกรรมการใช้คอมพิวเตอร์ และสื่อสังคมออนไลน์
ผลการวิจัยสรุปว่า ภาพรวมของปัจจัยที่มีมีผลกระทบต่อจริยธรรม และความความมั่นคงปลอดภัยทางเทคโนโลยี สารสนเทศ ทั้ง 5 ด้าน อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.72 โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ พฤติกรรมการใช้คอมพิวเตอร์และ สื่อสังคมออนไลน์ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.98 อยู่ในระดับมาก แสดงให้เห็นว่า พฤติกรรมการเรียนรู้ของคนในสังคมเปลี่ยนแปลงไป ด้วยการหันมาใช้คอมพิวเตอร์และสื่อสังคมออนไลน์กันมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็น Google Facebook Line YouTube รองลงมาเป็น ด้านสังคม มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.96 อยู่ในระดับมากเช่นเดียวกัน ด้วยการใช้สื่อออนไลน์สร้างการมีปฎิสัมพันธ์กับบุคคลอื่น รวมทั้ง ด้านบันเทิง เช่น การชมภาพยนตร์และวิดีโอออนไลน์ ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด คือ ด้านความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับ พระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.14 อยู่ในระดับปานกลาง อันเป็นการบ่งชี้ว่าผู้คนส่วนหนึ่งยังขาดความรู้ความเข้าใจ เกี่ยวกับพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) เช่น พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดทางคอมพิวเตอร์
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพฺเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร
เอกสารอ้างอิง
วันที่ 30 มิถุนายน 2560, จาก www.prachachat.net/news
2. พระราชวรมุนี (ประยุทธ์ ปยุตโต). “ความหมายของจริยธรรม”. 2562. สืบค้นเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2562,
จาก www.baanjomyut.com
3. คึกฤทธิ์ ปราโมช, ม.ร.ว. “ความหมายของจริยธรรม”. 2562. สืบค้นเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2562, จาก www.baanjomyut.com
4. วศิน อินทสระ. “ความหมายของคุณธรรมจริยธรรม” 2562. สืบค้นเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2562,
จาก http://first66bobo.blogspot.com.
5. โสคราติส. “แนวคิด หลักการ ทฤษฏีทางคุณธรรม จริยธรรม” 2560. สืบค้นเมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม 2560,
จาก http://www.baanjomyut.com/library
6. เพลโต. “แนวคิด หลักการ ทฤษฏีทางคุณธรรม จริยธรรม” 2560. สืบค้นเมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม 2560,
จาก http://www.baanjomyut.com/library
7. อริสโตเติล. “แนวคิด หลักการ ทฤษฏีทางคุณธรรม จริยธรรม” 2560. สืบค้นเมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม 2560,
จาก http://www.baanjomyut.com/library
8. Gary BS. (Gary B. Shelly). “Discovering Computers 2006: A Gateway to Information, Web Enhanced
Introductory” Thomson Course Technology, 2006.
9. Jame O “Management Information Systems” Eighth Edition, McGraw-Hill Irwin, 2008.
10. ลัดดา โกรส. “แนวคิดเกี่ยวกับการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศ”. 2010. สืบค้นเมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2010,
จาก http://www.mua.go.th
11. สุพล พรหมมาพันธุ์. “กลยุทธ์การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำหรับการแข่งขันของ มหาวิทยาลัยเอกชน” การประชุม
วิชาการระดับชาติ ประจำปี 2555 สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย (APHET CONFERENCE 2012).
12. วีพี (WP). สถิติผู้ใช้ดิจิทัลทั่วโลก “ไทยเสพติดเน็ตมากสุดในโลก-กรุงเทพ” เมืองผู้ใช้ Facebook สูงสุด, 2562. สืบค้นเมื่อวันที่ 20
มกราคม 2562, จาก www.brandbuffet.in.th
13. ศุกรีย์ ศรีสารคาม. “ปัจจัยที่มีผลต่อคุณธรรมจริยธรรมในการใช้อินเทอร์เน็ต”. 2557. สืบค้นเมื่อวันที่ 21 มกราคม 2561, จาก
www.repository.rmutt.ac.th/bitstream/.../RMUTT-106601.pdf?
14. สาวิตรี สุขศรี และคณะ. “ผลกระทบจากพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 และนโยบาย
ของรัฐกับสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น” โรงพิมพ์ภาพพิมพ์, 2555:261-2.
15. Narongyod Mahittivanicha. 2019, Digital Marketing Consultancy. Retrieved January 20, 2019, from
www.twfdigital.com.
16. ชาญวิทย์ พรนภดล, “เปิดวิจัย Cyberbullying เยาวชนไทยกับความเสี่ยงยุค 4.0” หนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ: 2561:21.
17. ณัฐนันท์ ศิริเจริญ. “รูปแบบการสื่อสารเพื่อการรู้เท่าทันสื่อและสารสนเทศจากสื่ออินเทอร์เน็ตของเยาวชนไทย.” วารสารศรีปทุม
ปริทัศน์ ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 2558. ปีที่ 15, ฉบับที่ 1:52-3.
