รูปแบบการดำเนินงานองค์กรต้นแบบไร้พุงของโรงเรียนเอกปัญญา จังหวัดกาฬสินธุ์
คำสำคัญ:
ภาวะโภชนาการเกิน, การมีส่วนร่วม, องค์กรต้นแบบไร้พุงบทคัดย่อ
การศึกษาเชิงปฏิบัติการครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบการดำเนินงานองค์กรต้นแบบไร้พุงของโรงเรียน เอกปัญญา จังหวัดกาฬสินธุ์ โดยศึกษาในกลุ่มบุคลากรโรงเรียนเอกปัญญาที่มีภาวะเสี่ยงต่อโรคอ้วนลงพุง จำนวน 95 คน ดำเนินงานตามกระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการ ประกอบด้วย 4 ขั้นตอน คือ การวางแผน การปฏิบัติ การสังเกตและการสะท้อนผล โดยการมีส่วนร่วมของบุคลากรด้วยกระบวนสร้างรูปแบบการดำเนินงานองค์กรต้นแบบไร้พุง วิเคราะห์ปัญหาการวางแผนและ การแก้ไขปัญหาร่วมกัน เก็บรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณและคุณภาพ โดยใช้แบบสอบถามและการสนทนากลุ่ม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า บุคลากรในโรงเรียนเอกปัญญามีการเปลี่ยนแปลงระดับความรู้ด้านพฤติกรรมสุขภาพด้านอาหาร อารมณ์ ออกกำลังกาย ไม่สูบบุหรี่ และไม่ดื่มสุรา (3อ. 2ส.) มีความรู้เพิ่มขึ้นและมีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพ มีส่วนร่วมในการดำเนินงาน บุคลากรมีค่าดัชนีมวลกายลดลงและเส้นรอบเอวลดลง ผลการดำเนินงานบรรลุตามวัตถุประสงค์รูปแบบการดำเนินงานองค์กรต้นแบบไร้พุงโดยการมีส่วนร่วมของบุคลากรในการทำงานร่วมกันและพร้อมขับเคลื่อนนโยบายองค์กรต้นแบบไร้พุง โดยสรุปปัจจัยความสำเร็จคือ บุคลากรสามารถสนับสนุนกิจกรรมในโรงเรียนได้ตามศักยภาพและบทบาทหน้าที่ของตนเอง ดังนั้นควรมีการดำเนินงานอย่างต่อเนื่องเพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพอย่างถูกต้องและพัฒนาการดำเนินงานรูปแบบองค์กรต้นแบบไร้พุงเพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อโรงเรียนในการพัฒนาต่อไป
เอกสารอ้างอิง
กองสุขศึกษา กระทรวงสาธารณสุข. (2548). แนวทางสร้างสุขภาพ: พฤติกรรมที่พึง ประสงค์ตามสุขบัญญัติแห่งชาติ 10 ประการ. กรุงเทพฯ: กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ.
จิตติมา ธาราพันธ. (2550). รูปแบบการส่งเสริมสุขภาพสําหรับกลุ่มอาการเมตาบอลิค. ราชบุรี: ศูนย์อนามัยที่ 4 ราชบุรี กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
จันทร์เพ็ญ ชูประภาวรรณ. (2547). สถานะสุขภาพคนไทย. นนทบุรี: สำนักพิมพ์ไทยวัฒนา.
โฉมยุพา เศรษฐี และสมยศ แสงหิ่งหอย. (2551). การพัฒนารูปแบบการแก้ไขภาวะอ้วนลงพุงด้วยค่ายพิชิตอ้วนพิชิตพุงในจังหวัดอ่างทอง. วารสารโรคและภัยสุขภาพ สคร.8. 2(3): 54-68.
ประเวศ วะสี. (2541). บนสาธารณสุขเส้นทางใหม่ : การส่งเสริมสุขภาพชีวิตและสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน.
มารดี วิทยาดํารงชัย. (2549). กระบวนการพัฒนาเครือข่ายสุขภาพ โดยการมีส่วนร่วมของชุมชนบ้าน หลักศิลาเหนือ จังหวัดนครพนม. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการระบบสุขภาพ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วาณี โพธิ์นคร และศรีสุดา เอกลัคนารัตน์. (2548). การออกกําลังกายและการบริโภคอาหารของเด็กนักเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี.
ศรีสุดา เอกลัคนารัตน์ และธนัชฌา ภัยพยบ์. (2549). ผลของการสร้างพลังอํานาจโดยการให้บริการปรึกษาแบบกลุ่มต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการออกกําลังกายและการบริโภคอาหารของวัยรุ่นที่มีภาวะโภชนาการเกิน. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี.
สำนักงานสาธารณสุขอำเภอสมเด็จ. (2557). สรุปสถานการณ์ปัญหาโรคอ้วนโรงเรียนเอกปัญญาอำเภอสมเด็จ จังหวัดกาฬสินธุ์. กาฬสินธุ์: สำนักงานสาธารณสุขอำเภอสมเด็จ.
สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค. (2556). ปัญหาสุขภาพของคนไทยโรคเรื้อรัง โรคไม่ติดต่อ. กรุงเทพฯ: สำนักโรคไม่ติดต่อกรมควบคุมโรค.
สมชาย ลี่ทองอิน. (2549). สถานการณ์สุขภาพของประชากรวัยทํางาน. นนทบุรี: สำนักส่งเสริมสุขภาพกรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
Green, L.W. and Kreuter, M.W. (1999). Health Promotion Planning an Educational and Ecological Approach. 3rded. Toronto: Mayfield.
World Health Organization. (2016 ). Obesity Preventing and Managing the Global Epidemic. Geneva: WHO Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารนี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารฯ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรณ์จากบรรณาธิการวารสารนี้ก่อนเท่านั้น
