The effect of an exercise program using the wooden club and dance along folk music on the health status of the elderly in Khi Lek Subdistrict, Mueang District, Ubon Ratchathani Province

Authors

  • Weenarin Dokruck Master of Public Health Program Health Promotion, Ubon Ratchathani Rajabhat University
  • Denduangdee Srisura Faculty of Public Health, Ubon Ratchathani Rajabhat University
  • Jumlong Vongprasert Faculty of Science, Ubon Ratchathani Rajabhat University

Keywords:

Elderly, exercise using the wooden club and dance along folk music, health status

Abstract

The purpose of this research was to study and compare the effects of the exercise program using the wooden club and dance along folk music on the health status of the elderly in Khi Lek Subdistrict, Mueang District, Ubon Ratchathani Province. The samples were 60 elderly people living in Khi Lek Subdistrict, Mueang District, Ubon Ratchathani Province; 30 people were in experimental group and 30 people were in control groups. The samples were selected by simple random sampling. The experimental group was received the program for 8 weeks. The instrument used in the research consisted of self-efficacy test in the exercise program using the wooden club and dance along music with the reliability of .872. The questionnaire of expectation of good effect in the exercise program using the wooden club and dance along music showed the reliability of .861. The interview form was divided into 4 parts: general information, the health record of the elderly, the interview form of the recognition of self-efficacy in exercise using wooden club and folk music. The reliability was from 0.36 - 0.76. The statistics used for data analysis were percentage, mean, standard deviation (S) and independent t-test and dependent t-test.

The research found Health status in the experimental group before the experiment - After the experiment, the elderly who had lower blood pressure in the sick group were at normal levels. Body mass index before experiment - After the experiment, the body mass index is normal. The experimental group after the experiment showed the highest level of self - efficacy in exercise. The control group that didn't received the program after the experiment was at a medium level. The experimental group had high expectations of good exercise results The elderly in the control group who did not receive the program after the experiment had a good expectation of moderate exercise.

The results of the study can be used as data for health promotion planning for patients to have appropriate self-care behaviors that are sustainable.

References

กริชเพชร นนทโคตร. (2559). “กระบวนการพัฒนาการออกกำลังกายเพื่อเสริมสุขภาพและสรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุ อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์,” วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตภ์. 11, 3 (พฤศจิกายน 2559): 70-79

จริยา ปัณฑวังกูร. (2549). การส่งเสริมสุขภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. อุบลราชธานี: วิทยาการพิมพ์.

ชลธิชา จันทคีรี. (2558). “ผลของโปรแกรมการใช้สื่อเพลงสุขภาพร่วมกับการออกกำลังกายด้วยการรำไม้พลองต่อความรู้และความผาสุกในชีวิตของผู้สูงอายุโรค ความดันโลหิตสูง,” วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 23,4 (ตุลาคม–ธันวาคม 2558): 15–30.

ณภัสวรรณ ธนาพงษ์อนันท์ ประสานศิลป์ คำโฮงและวรพล แวงนอก. (2562). “ประสิทธิผลของโปรแกรมการประยุกต์ใช้ทฤษฎีความสามารถตนเองที่มีต่อพฤติกรรมการส่งเสริมการออกกำลังกายของผู้สูงอายุ อำเภอบรบือ จังหวัดมหาสารคาม,” วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา. 14,1 (มกราคม–มิถุนายน 2562): 106–118.

ประภัสสร เค้าสัมพันธ์. (2560). ผลของโปรแกรมการใช้แรงสนับสนุนทางสังคมต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายรำไม้พลอง ค่าดัชนีมวลกายและระดับน้ำตาลของผู้สูงอายุโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ควบคุมโรคไม่ได้ จังหวัดสุโขทัย. วิทยานิพนธ์พยาบาล ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชน มหาวิทยาลัยนเรศวร.

พิมพ์พิสุทธิ์ บัวแก้ว และรติพร ถึงฝั่ง. (2559). “การดูแลสุขภาพและภาวะสุขภาพของผู้สูงอายุไทย,” วารสารสมาคมนักวิจัย. 21, 2 (พฤษภาคม–สิงหาคม 2559): 94–109.

เพ็ญภพ พันธุ์เสือ. (2560). ประสิทธิผลของการออกกำลังกายแบบชี่กงต่อภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุไทย. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรดุษฎีบัณทิต สาขาการวิจัยและการจัดการด้านสุขภาพ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2560.

รุจิรา ดวงสงค์. (2550). การจัดการทางสุขศึกษาและการส่งเสริมสุขภาพ. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2550.

ลดาวัลย์ ชุติมากุล. (2560). ผลของรูปแบบการออกกำลังกายด้วยท่าฝึกโขนเบื้องต้นที่มีต่อสรรถภาพในการปฏิบัติกิจกรรมการทรงตัวและคุณภาพชีวิตในผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรดุษฎีบัณทิต สาขาวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วนิดา ดำรงค์ฤทธิชัยและคนอื่น ๆ. (2553). การสร้างเสริมสุขภาพ: แนวคิดหลักการและการประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติการพยาบาล. พิมพ์ครั้งที่ 2. สมุทรปราการ: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.

วิไลพร คลีกร. (2550). ประสิทธิผลของการออกกำลังกาย ด้วยไม้พองประยุกต์ศิลปะพื้นบ้านของผู้สูงอายุ บ้านหนองกี่ จังหวัดบุรีรัมย์. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพัฒนาสุขภาพชุมชน มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.

สถาบันเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. (2549). แนวทางเวชปฏิบัติ การดูแลโภชนะบำบัดในโรคเบาหวาน โรคความดันโลหิตสูงและภาวะไขมันในเลือดผิดปกติสำหรับผู้สูงอายุ.กรุงเทพฯ: ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2551). สรุปผลที่สำคัญ: การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2550. กรุงเทพฯ: สำนักสถิติพยากรณ์ สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

สิริลักษณ์ ใยดี. (2560). การเปรียบเทียบประสิทธิผลของการออกกำลังกายด้วยการรำไม้พลองป้าบุญมีแบบประยุกต์กับโปรแกรมการออกกำลังกายที่บ้านต่อการทำหน้าที่ของร่างกายในผู้หญิงที่มีปัญหาข้อเข่าเสื่อมในชุมชน. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขากายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สุปราณี หมื่นยา. (2560). “ประสิทธิผลของการสนับสนุนจากครอบครัวต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของผู้สูงอายุ,” วารสารคณะพยาบาลศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา. 25, 1 (มกราคม–มีนาคม 2560): 74–81

หนึ่งฤทัย โพธิ์ศรีและบุญศรี กิตติโชติพาณิชย์. (2561) “ผลของโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพด้วยการออกกำลังกายด้วยไม้พลองประยุกต์ศิลปะพื้นบ้าน ร่วมกับการสร้างสนับสนุนทางสังคมต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ,”. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ. 36,2 (เมษายน–มิถุนายน 2556): 49–57.

อังศินันท์ อินทรกำแหง. (2552). การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมสุขภาพ. กรุงเทพฯ: สุขขุมวิทการพิมพ์จำกัด.

เอกชัย เพียรศรีวัชราและคนอื่นๆ. รายงานการสำรวจสุขภาวะผู้สูงอายุไทย ปี 2556 ภายใต้แผนงานส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุและผู้พิการ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์วัชรินทร์ พี.พี., 2556.

Acanfora, D. et al. “Exercise training effects on elderly and middle-age patients with chronic heart failure after acute decompensation: A randomized, controlled trial,” International Journal of Cardiology. 225 (October 2016): 313–323.

Bonardi, J. M. T. et al. “Effect of different types of exercise on sleep quality of elderly subjects,” Sleep Medicine. 25 (September 2016): 122–129.

Kim, H. et al. “The effects of exercise and milk-fat globule membrane (MFGM) on walking parameters in community-dwelling elderly Japanese women with declines in walking ability: A randomized placebo controlled trial,” Archives of Gerontology and Geriatrics. 83 (March 2019): 106–113.

Shanahan, J., et al. “To dance or not to dance? A comparison of balance, physical fitness and quality of life in older Irish set dancers and age-matched controls,” Public Health, 141(September 2016): 56–62.

Downloads

Published

2021-05-05

How to Cite

Dokruck, W., Srisura, D. ., & Vongprasert, J. . (2021). The effect of an exercise program using the wooden club and dance along folk music on the health status of the elderly in Khi Lek Subdistrict, Mueang District, Ubon Ratchathani Province. UBRU Journal for Public Health Research, 10(1), 15–25. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/ubruphjou/article/view/242779

Issue

Section

ORIGINAL ARTICLES