ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออก ในประเทศไทย: การทบทวนวรรณกรรม

บทคัดย่อ

โรคไข้เลือดออกเป็นโรคติดต่อนำโดยแมลงที่มีการระบาดอย่างต่อเนื่อง และเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญของประเทศ การป้องกันและควบคุมโรคจำเป็นต้องดำเนินการอย่างเข้มข้นและต่อเนื่องเพื่อลดการแพร่ระบาดของโรคในทุกพื้นที่ และต้องอาศัยความร่วมมือจากภาครัฐและประชาชน โดยเฉพาะพฤติกรรมการป้องกันและควบคุมโรคในระดับบุคคล บทความวิชาการครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนวรรณกรรมปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออกของประชาชนในประเทศไทย ซึ่งทบทวนบทความวิจัยที่เผยแพร่ตีพิมพ์ในฐานข้อมูลระดับชาติ จากการทบทวนวรรณกรรม พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคล (เพศ อายุ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา อาชีพ รายได้ สถานภาพทางสังคม ระยะเวลาที่อาศัยอยู่ในชุมชน และประวัติการเจ็บป่วย) ปัจจัยนำ (เจตคติ ความรู้ การรับรู้) ปัจจัยเอื้อ (ความเพียงพอของทรัพยากร) และปัจจัยเสริม (การสนับสนุนทางสังคม การได้รับคำแนะนำจากบุคลากรสาธารณสุข การได้รับแรงจูงใจ) มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออกของประชาชน จากปัจจัยดังกล่าวบุคลากรสาธารณสุขที่เกี่ยวข้องทั้งภาครัฐและเอกชน ควรส่งเสริมพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออกของประชาชน โดยเน้นปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยนำ ปัจจัยเอื้อ และปัจจัยเสริม เพื่อใช้เป็นแนวทางในการแก้ปัญหาโรคไข้เลือดออกที่ถูกต้องและเหมาะสม ต่อไป