ปริมาณ องค์ประกอบขยะมูลฝอยและพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยครัวเรือน ในเขตเทศบาลตำบลศรีรัตนะ จังหวัดศรีสะเกษ

ผู้แต่ง

  • กาญจนา แซ่อึง คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ
  • วิรยา บุญรินทร์ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ
  • นิโรธ ศรีมันตะ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ
  • ทองปักษ์ ดอนประจำ คณะสาธารณสุขศาสต์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
  • พงศธร ทวีธนวาณิชย์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสุขภาพ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์

คำสำคัญ:

ขยะมูลฝอย, การจัดการขยะมูลฝอย, พฤติกรรม

บทคัดย่อ

        การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง (Cross-Sectional Descriptive Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปริมาณ องค์ประกอบ และพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยครัวเรือน ในเขตเทศบาลตำบลศรีรัตนะ อำเภอศรีรัตนะ จังหวัดศรีสะเกษ ประชากร คือประชาชนที่อาศัยในพื้นที่เทศบาลตำบลศรีรัตนะ อำเภอศรีรัตนะ จังหวัดศรีสะเกษ จำนวน 8 ชุมชน 1,095 ครัวเรือน ขนาดตัวอย่าง 235 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้านพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยในครัวเรือนด้วยแบบสอบถาม และทำการสุ่มเก็บตัวอย่างแบบง่าย เก็บข้อมูลปริมาณขยะมูลฝอยจากแบบบันทึกของเทศบาล และคัดแยกองค์ประกอบทางกายภาพของขยะมูลฝอยด้วยวิธีการ Quartering วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยการแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

           ผลการศึกษาพบว่าปริมาณขยะมูลฝอยเฉลี่ย 53.01±5.31 ตัน/เดือน ปริมาณต่ำที่สุดในเดือนมีนาคม 2566 ปริมาณ 43.32 ตัน และสูงที่สุดในเดือนกุมภาพันธ์ 2566 คือ 57.61 ตัน จากการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่าความหนาแน่นของขยะมูลฝอยโดยเฉลี่ยทั้ง 8 ชุมชน เท่ากับ  111.57±43.90 กรัม/ลิตร สัดส่วนองค์ประกอบของขยะมูลฝอยที่พบมากที่สุดคือ ขยะอินทรีย์ ร้อยละ 52.48 และรองลงมาคือ ขยะพลาสติก ร้อยละ 27.26 สำหรับพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยพบว่า ส่วนใหญ่มีพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยที่ถูกต้องอยู่ในระดับปานกลาง ร้อยละ 62.13 เมื่อพิจารณารายละเอียดของพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยแต่ละกระบวนการพบว่า กระบวนการการคัดแยกขยะมูลฝอยที่ประชาชนทำเป็นประจำมากที่สุดคือ การแยกกระดาษ ขวดแก้ว และขวดพลาสติก เพื่อนำไปขายเป็นขยะรีไซเคิล หรือการนำมาใช้ใหม่ ร้อยละ 70.21 ส่วนในการกำจัดขยะมูลฝอย ประชาชนกำจัดขยะอินทรีย์ด้วยการนำไปทำเป็นปุ๋ยหมัก หรือนำไปเลี้ยงสัตว์ ประชาชนทำเป็นประจำมีเพียงร้อยละ 17.87 นอกจากนี้ยังมีประชาชนบางส่วน ร้อยละ 2.55 ที่กำจัดโฟม ถุงพลาสติก เศษใบไม้ ด้วยวิธีการเผาเป็นประจำ
           สรุปผลการศึกษาดังกล่าวทำให้ทราบว่า การจัดการขยะมูลฝอยจำเป็นต้องทราบข้อมูลองค์ประกอบขยะมูลฝอยเพื่อนำไป  วางแผนการจัดการขยะมูลฝอย รวมทั้งการให้ข้อมูลข่าวสารเรื่องการการจัดการขยะมูลฝอยที่ถูกต้อง จะสามารถทำให้พฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยที่ถูกต้องของประชาชนเพิ่มมากขึ้น

เอกสารอ้างอิง

กรมควบคุมมลพิษ. (2562). รายงานปริมาณขยะมูลฝอยในระบบสารสนเทศด้านการจัดการขยะมูลฝอยขององค์กรปกคราองส่วนท้องถิ่นประจำปีงบประมาณ 2563 จังหวัดศรีสะเกษ. ค้นเมื่อวันที่ 8 พ.ค. 2566, จาก: https://thaimsw.pcd.go.th/service/uploads/report-waste-file/fd6c9979-d182-4e78-b523-e2c07d677e16.pdf.

กรมควบคุมมลพิษ. (2565). รายงานสถานการณ์การจัดการขยะมูลฝอยของประเทศไทย ปี พ.ศ. 2565. ค้นเมื่อวันที่ 15 มิ.ย. 2566, จาก: https://www.pcd.go.th/wp-content/uploads/2023/04/pcdnew-2023-05-23_07-53-42_299799.pdf

กรมควบคุมมลพิษ. (2566). ข้อมูลสถานการณ์ขยะมูลฝอยของจังหวัด ศรีสะเกษ ประจำปี 2565. ค้นเมื่อวันที่ 14 มิ.ย. 2566, จาก: https://thaimsw.pcd.go.th/report_province.php?year=2565&province=22

กรมควบคุมมลพิษ. (มปก.). หน่วยอื่นที่ส่งขยะมูลฝอยมาร่วมดำเนินการ. ค้นเมื่อวันที่ 5 พ.ย. 2566, จาก: https://thaimsw.pcd.go.th/service/api/search/survey/export/associate?storage_id=1952&year=2565

กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม. (2562). สิ่งแวดล้อม การนำขยะมูลฝอย และสิ่งปฏิกูลทำเพื่อการเกษตร. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.

จักรพันธ์ เพ็ชรภูมิ และคณะ. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการจัดการขยะในครัวเรือนของแม่บ้านในอำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์.[ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 20(1), 203-212.

เชษฐา งามจรัส. (2564). การคำนวณขนาดตัวอย่างสำหรับงานวิจัยด้านวิทยาศาสตร์สุขภาพ. ศูนย์นวัตกรรมการเรียนการสอน. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ทิวากรณ์ ราชููธร, เอนก ศรีสุวรรณ, นรา ระวาดชัย, พัชรี ศรีกุตา และSim Samphors. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยในครัวเรือนของประชาชนในจังหวัดนครราชสีมา. [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพแห่งประเทศไทย. 5(1), 72-80.

เที่ยงธรรม อินแก้ว. (2563). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการกำจัดขยะมูลฝอยของประชาชนอำเภอบางกล่ำ จังหวัดสงขลา. [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยทักษิณ. 2(2), 23-34

ธีระพงค์ ช่วยธานี. (2563) การติดตามและประเมินผลการจัดการขยะมูลฝอย โดยกระบวนการมีส่วนร่วมของชุมชนบ้านมหาโพธิ ตำบลในเวียง อำเภอเมือง จังหวัดน่าน. [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารวิจัยแบะพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. 12(1), 1-13

นันทพร สุทธิประภา และและสุนิดา ทองโท. (2563).การปล่อยคาร์บอนฟุตพริ้นท์จากปริมาณขยะที่เกิดขึ้นในชุมชนเขตเทศบาลตำบลตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี.[ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย. 14(3), 161-174.

รุ้งกานต์ พลายแก้ว และประภัสสร อักษรพันธ์. (2562). ผลของการจัดการขยะมูลฝอยโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนเทศบาลตำบลบ้านนา อำเภอบ้านนาเดิม จังหวัดสุราษฎร์ธานี.[ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธานี 5(2),233-248

ลลิตา ทองบุราณ และมนัสนันท์ ลิมปวิทยากุล. (2565).พฤติกรรมการคัดแยกขยะมูลฝอยในครัวเรือนของประชาชนในเขตเทศบาลเมือง

วารินชำราบ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 2(1), 7-21.

ศมณพร สทธิบาก และรพีพรรณ ยงยอด. (2557). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการขยะมูลฝอยด้วยหลัก 3Rs ในเขตเทศบาลตำบลเชียงเครือ อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร. [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารการพัฒนาสุขภาพชุมชน มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 2(1), 13-23.

ศักดิ์ศรี สืบสิงห์ นิธินาถ อุดมสันต์ และสุภิมล บุญพอก. (2563). พฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยชุมชนในพื้นที่ตำบลท่าม่วง อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด. [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. 15(51), 80-90.

สาลินี ศรีวงษ์ชัย ปรมัตถ์ เศรษฐี และศรีปัญญา ประสงค์สุข. (2560). พฤติกรรมการมีส่วนร่วมในการจัดการขยะมูลฝอยของนิสิตและบุคลากรมหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตสระแก้ว. [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารวิทยาศาสตร์บูรพา. 22(2), 288-299.

สกุลรัตน์ โทนมี, รัชนีกร จันสน, วิภาดา ศรีเจริญ, สมัย กลอนกลาง และนงลักษณ์ เจริญไพบูลย์ลาภ. (2563). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยในครัวเรือนของประชาชนตำบลตะเบาะ อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์. [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารความปลอดภัยและสุขภาพ. 13(2), 32-44.

Best, J. W. (1977). Research in Education. New Jersey: Prentice hall Inc.

Suwanasinsak, S. (2012). Opinion of local people on community solid waste management. A case study of Amphawa floating Market Samut Songkram Province. Academic Service Journal Prince Songkla University, 23(3), 1-9. (in Thai)

Nabegu, A.B. (2017). An Analysis of Municipal Solid Waste in Kano Metropolis, Nigeria. Journal of Human Ecology, 31(2), 111-119.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-04-29

รูปแบบการอ้างอิง

แซ่อึง ก. ., บุญรินทร์ ว., ศรีมันตะ น. ., ดอนประจำ ท. ., & ทวีธนวาณิชย์ พ. . (2024). ปริมาณ องค์ประกอบขยะมูลฝอยและพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยครัวเรือน ในเขตเทศบาลตำบลศรีรัตนะ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 13(1), 5–16. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/ubruphjou/article/view/265433

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ