การพัฒนาระบบการป้องกันความคลาดเคลื่อนทางยาเพื่อความปลอดภัยของผู้ป่วย โรงพยาบาลบ้านนาสาร

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบอัตราการเกิดความคลาดเคลื่อนทางยาระหว่างก่อนและหลังการพัฒนาระบบการป้องกันความคลาดเคลื่อนทางยาที่พบในโรงพยาบาลบ้านนาสาร จังหวัดสุราษฎร์ธานี และนำ ผลการศึกษามาพัฒนาระบบเพื่อความปลอดภัยของผู้ป่วย วิธีการศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา (descriptive research) โดยเก็บข้อมูลจากใบสั่งยาผู้ป่วยระหว่างเดือนตุลาคม 2557 ถึงเดือนกันยายน 2559 แบ่งการศึกษาเป็น 2 ช่วง คือ ก่อนพัฒนาระบบตั้งแต่เดือนตุลาคม 2557 ถึงกันยายน 2558 และหลังพัฒนาระบบตั้งแต่เดือนตุลาคม 2558 ถึงเดือนกันยายน 2559 โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ การแจกแจงความถี่ อัตราความคลาดเคลื่อนทางยา และร้อยละ ผลการศึกษาพบว่า ก่อนพัฒนาระบบมีรายงานความคลาดเคลื่อนทางยา จำนวน 1,495 ครั้ง เป็นความคลาดเคลื่อนในงานบริการผู้ป่วยนอก 1,321 ครั้ง (7.71 ครั้งต่อ 1,000 ใบสั่งยา) และเป็นความคลาดเคลื่อนในงานบริการผู้ป่วยใน 174 ครั้ง (11.02 ครั้งต่อ 1,000 วันนอน) หลังพัฒนาระบบมีรายงาน 1,281 ครั้ง เป็นความคลาดเคลื่อนในงานบริการผู้ป่วยนอก 1,144 ครั้ง (6.49 ครั้งต่อ 1,000 ใบสั่งยา) และเป็นความคลาดเคลื่อนในงานบริการผู้ป่วยใน137 ครั้ง (8.44 ครั้งต่อ 1,000 วันนอน) หลังพัฒนาระบบแล้วพบว่าทุกประเภทของความคลาดเคลื่อนทางยาลดลง ร้อยละ 15.84 และ 23.41 ตามลำดับ นอกจากนี้ยังไม่พบรายงานอุบัติการณ์ผู้ป่วยแพ้ยาซ้ำ จะเห็นได้ว่าหลังการพัฒนาระบบแล้วทำให้มาตรการป้องกันความคลาดเคลื่อนในการใช้ยาเกิดความปลอดภัยมากขึ้น ผู้ศึกษาเสนอแนะให้โรงพยาบาลบ้านนาสารมุ่งเน้นการแก้ปัญหาในเชิงระบบ และมีการดำเนินการพัฒนาลดความคลาดเคลื่อนทางยา
อย่างต่อเนื่อง