ประสิทธิผลของแบบทดสอบ Bender Visual Motor Gestalt Test - Second Edition ในการวินิจฉัยความผิดปกติด้านการรับรู้ทางมิติสัมพันธ์ในกลุ่มผู้ป่วยโรคจิต

บทคัดย่อ

ที่มา: ผู้ป่วยโรคจิต คือ ผู้ป่วยที่มีลักษณะอาการทางจิต การรับรู้ ความคิดและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม การประเมินผู้ป่วยที่มีอาการทางจิตด้วยการใช้ภาษา จึงเป็นความเสี่ยงที่อาจก่อให้เกิดปัญหา ดังนั้น เป็นการดีหากมีแบบประเมินที่สามารถประเมินผู้ป่วยทางจิตโดยไม่ใช้ภาษา ซึ่งอาจช่วยลดความเสี่ยงดังกล่าว และผู้ป่วยอาจรู้สึกถูกคุกคามน้อยกว่าการใช้ภาษาในการประเมิน

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาผลการทดสอบ เบนเดอร์วิชวลมอเตอร์เกสตัลท์ ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2 ในการแยกผู้ป่วยโรคจิตจากบุคคลปกติ

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเปรียบเทียบผลการทดสอบ เบนเดอร์วิชวลมอเตอร์เกสตัลท์ ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2 ในกลุ่มผู้ป่วยโรคจิตและบุคคลปกติ จำนวน 120 คน เป็นการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง  ดำเนินการศึกษาในเดือนมกราคม-พฤศจิกายน 2565 โดยใช้สถิติ One -Way ANOVA ในการวิเคราะห์ผลการทดสอบ จากแบบทดสอบ เบนเดอร์วิชวลมอเตอร์เกสตัลท์ ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2

ผลการศึกษา: พบว่า กลุ่มผู้ป่วยโรคจิตและบุคคลปกติ มีคะแนนจากแบบทดสอบ เบนเดอร์วิชวลมอเตอร์เกสตัลท์ ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2 แตกต่างอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และผลการเปรียบเทียบรายคู่ แสดงให้เห็นว่า กลุ่มผู้ป่วยโรคจิตเภท , กลุ่มผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่มีอาการทางจิตที่มีอาการทางจิต/โรคอารมณ์สองขั้วที่มีอาการทางจิต และกลุ่มผู้ป่วยโรคสารเสพติด/ยาที่มีอาการทางจิต มีคะแนนจากแบบทดสอบ เบนเดอร์วิชวลมอเตอร์เกสตัลท์ ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2 แตกต่างจากบุคคลปกติทุกด้าน อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

สรุป: แบบทดสอบ เบนเดอร์วิชวลมอเตอร์เกสตัลท์ ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2 สามารถประเมินความผิดปกติด้านการรับรู้และความเข้าใจทางมิติสัมพันธ์ในการคัดแยกผู้ป่วยโรคจิตออกจากคนปกติ แต่ไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างผู้ป่วยโรคจิตได้