คุณภาพชีวิตของคนพิการจังหวัดสุพรรณบุรี

บทคัดย่อ

การศึกษาเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบคุณภาพชีวิตของคนพิการแต่ละประเภทในจังหวัดสุพรรณบุรี กลุ่มตัวอย่างคือคนพิการทุกประเภทในจังหวัดสุพรรณบุรี ได้รับการจดทะเบียนคนพิการและมีรายชื่อ ในฐานข้อมูลทะเบียนคนพิการจังหวัดสุพรรณบุรี จำนวน 395 คนสุ่มตัวอย่างด้วยการสุ่มอย่างง่าย (Simple random sampling) โดยใช้ตารางเลขสุ่ม (Random number table) เครื่องมือในการวิจัยเป็นแบบเครื่องชี้วัดคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลกชุดย่อ ฉบับภาษาไทย WHOQOL – BREF – THAI (WHO, 1993) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างคุณภาพชีวิตของผู้พิการ แต่ละประเภท โดยใช้สถิติ One – Way ANOVA

ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนมากเป็นเพศชาย (ร้อยละ 56.2) อายุเฉลี่ย 50.69 ปี ระดับการศึกษาส่วนมากอยู่ในระดับชั้นประถมศึกษา (ร้อยละ 56.2) สถานภาพสมรสเป็นโสด ร้อยละ 46.3 ส่วนมากไม่ได้ประกอบอาชีพ (ร้อยละ 94.7) ส่วนมากอาศัยอยู่กับครอบครัว มีผู้ช่วยเหลือ และอยู่ในเขตชนบท (ร้อยละ 94.4, 50.1 และ74.4 ตามลาดับ) และมากกว่าครึ่งเข้าถึงการรักษาพยาบาล (69.4%) คนพิการทุกประเภทโดยรวมมีคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับปานกลาง (คะแนนเฉลี่ย 83.26 13.35) ในทั้ง 4 ด้าน คือ ด้านร่างกาย ด้านจิตใจ ด้านสิ่งแวดล้อม และด้านความสัมพันธ์ทางสังคม (คะแนนเฉลี่ย 21.53 4.36, 19.23 3.65, 10.46 2.23 และ 26.60 4.22 ตามลำดับ) จำแนกตามประเภทของความพิการพบว่า คนที่มีความพิการทางการได้ยินมีคะแนนคุณภาพชีวิตสูงที่สุด (คะแนนเฉลี่ย 86.41) เมื่อเปรียบเทียบคุณภาพชีวิตโดยจำแนกตามประเภทความพิการ พบว่า มีคุณภาพชีวิตแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และพบว่า คนพิการมากกว่า 1 ประเภท มีค่าเฉลี่ยคุณภาพชีวิตที่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับคนพิการทางการได้ยิน (p = .20) และคนพิการทางการเคลื่อนไหวหรือทางกาย (p = .04) ในขณะที่ประเภทอื่นไม่มีความแตกต่างกัน