A comparaitive study of E-cadherin in the benign prostatic tissue components of prostatic cancer patients and benign prostatic hyperplasia patients
Keywords:
benign prostatic component, TRUS biopsy, prostate cancer, E-cadherin, ต่อมลูกหมากโต, มะเร็งต่อมลูกหมาก, การเจาะชิ้นเนื้อต่อมลูกหมากAbstract
Objective: To compare the expression of E-cadherin in benign prostatic tissue components between those derived from prostate cancer patients and benign prostatic hyperplasia (BPH) patients.
Material and Methods: Prostatic tissue samples of 70 patients treated at Phramongkutklao Hospital between January 2011 and January 2012 were included in this study. Sixty of the cases were diagnosed as prostate cancer; 10 patients had BPH. The expression of E-cadherin in the benign prostatic tissue components was compared between the 2 groups, using a standard immunohistochemical method.
Results: Loss of E-cadherin expression was found in the benign prostatic tissue components of the prostate cancer group at 40%; this feature was not found in the BPH group (p-value= 0.048). Moreover, the prostate cancer patients with a Gleason score >7 had a significantly higher frequency of loss in E-cadherin expression.
Conclusions: The benign prostatic tissue components of prostate cancer patients have a significantly lower E-cadherin expression. This would be a useful diagnostic feature when the TRUS guided biopsy fails to detect the cancer tissue.
การศึกษาเปรียบเทียบ E-cadherin ของเนื้อเยื่อส่วน benign prostatic component ในผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมากและผู้ป่วยต่อมลูกหมากโต
พันธ์ศักดิ์ โสภารัตน์*, สุเมธ เติมมธุรพจน์**, ณัฐพงศ์ บิณษรี*
* หน่วยศัลยกรรมทางเดินปัสสาวะ กองศัลยกรรม โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า
** ภาควิชาพยาธิวิทยา วิทยาลัยแพทยศาสตร์พระมงกุฎเกล้า
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาเปรียบเทียบ E-cadherin ของเนื้อเยื่อส่วน benign prostatic component ในผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมาก และผู้ป่วยต่อมลูกหมากโต
ผู้ป่วยและวิธีการศึกษา: รวบรวมข้อมูลจากตัวอย่างชิ้นเนื้อต่อมลูกหมากของผู้ป่วย ในโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้าจำนวน 70 ราย ในช่วงเดือนมกราคม 2555 ถึง มกราคม 2556 แบ่งเป็นกลุ่มที่ศึกษา 60 คน ได้รับการวินิจฉัยเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก และกลุ่มควบคุม 10 คน ได้รับการวินิจฉัยเป็นต่อมลูกหมากโต ย้อมเนื้อเยื่อ benign prostatic component ของกลุ่มทั้งสองวัดเปรียบเทียบดูการแสดงออกของ E-cadherin
ผลการศึกษา: พบว่าเนื้อเยื่อส่วน benign prostatic component ในกลุ่มที่เป็นมะเร็งต่อมลูกหมากมีการสูญเสียของE-cadherin ร้อยละ 40 เปรียบเทียบกับกลุ่ม benigh prostatic hyperplasia ที่ไม่พบว่ามีการสูญเสีย E-cadherinเลย นอกจากนี้ ในกลุ่มมะเร็งต่อมลูกหมากที่มี Gleason’s score สูงกว่า 7 พบว่ามีการสูญเสีย E-cadherin มากกว่ากลุ่มมะเร็งต่อมลูกหมากที่มี Gleason’s score ต่ำกว่า 7 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
สรุป: เนื้อเยื่อส่วน benign prostatic component ในกลุ่มที่เป็นมะเร็งต่อมลูกหมากมีการสูญเสียของ E-cadherin อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ดังนั้น การตรวจ E-cadherin จึงมีประโยชน์ในการนำมาใช้เป็นการวินิจฉัยเสริม ในกรณีที่เจาะชิ้น เนื้อต่อมลูกหมากในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงแล้วไม่พบมะเร็ง
