PHYSICAL ACTIVITY NEEDS OF OLDER ADULTS IN BANGKOK METROPOLITAN
Main Article Content
Abstract
The purpose of this survey research was to study physical activity needs of older adults in Bangkok Metropolitan. Samples were 440 older adults (74.3% female, 25.7% male) who were selected by multistage random sampling from 1,040,804 populations in 50 districts of Bangkok Metropolitan. The research instrument (physical activity needs of older adults) was the self-administered questionnaire. The content validity of the questionnaire (IOC) was in the range of 0.71-1.0, as well as the alpha coefficient reliability correlation (Cronbach) was 0.96. Data were analyzed by frequency, percentage, mean, and standard deviation.
Findings were found that the most older-adult participated in physical activity at 8-10(43.90 %) in the morning, and then at 10-12 (35%). Three priority physical activity categories that older-adult prefer most were recreational activity ( = 2.46), building strength activity ( = 2.31) and building balance activity ( = 2.18) respectively. The physical activity category that older-adult prefer less was building flexibility activity ( = 1.90). When considering items in each category, three priority physical activity items that older-adult prefer most were walking on the line ( = 3.18), stretching muscle ( = 3.09), and swing arms ( = 3.05) respectively. Moreover, three priority physical activity items older-adult prefer less were walking above things ( = 1.43), building flexibility with balls ( = 1.49) and dancing ( = 1.50) respectively. In conclusion, physical activity needs of older-adult in Bangkok in categories of aerobic ( = 2.06), strength ( = 2.31), flexibility ( = 1.90), balance ( = 2.18), and recreation ( = 2.46) were at the low level. It can be further this research to develop physical activity program for older-adult in Bangkok Metropolitan.
Article Details
The published article is a copyright of the Academic Journal of Thailand National Sports University. The passage appeared in each article in this academic journal is a perspective of each author which is not related to the journal. Each author is required to be responsible for all components of his/her own article. If there are any mistakes, each author must be responsible for those mistakes on his/her own.
References
กฤษณา บุญรอด. (2547). ความต้องการกิจกรรมนันทนาการของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุจังหวัดนครสวรรค์. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท คณะพลศึกษา กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ไทยโพสต์. (2559). ISPAH เวทีกิจกรรมทางกายระดับโลกตั้งเป้า5ปีคนไทยสุขภาวะดี, 25 มกราคม 2561 http://www.ryt9.com/s/tpd/2553541
นุชราภรณ์ เลี้ยงรื่นรมย์, ฐิติกร โตโพธิ์ไทย, ชมพูนุท โตโพธิ์ไทย, วิชชุกร สุริยะวงศ์ไพศาล, สุพล ลิมวัฒนานนท์, จุฬาภรณ์ ลิมวัฒนานนท์, กัญจนา ติษยาธิคม, วลัยพร พัชรนฤมล และวิโรจน์ ตั้งเจริญเสถียร. (2560). คนไทยมีกิจกรรมทางกายเพียงพอตามเกณฑ์หรือไม่: ข้อมูลจากการสำรวจอนามัยและสวัสดิการ พ.ศ. 2558. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข. 11(2), 1-16.
ปัทมาวดี สิงหจารุ. (2558). การออกกำลังกายด้วยลีลาศของผู้สูงอายุ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคม. 21(2), 99-108.
มติชนออนไลน์. (2560). สังคมผู้สูงอายุอนาคตประเทศไทย, 23 มกราคม 2561. https://www.matichon.co.th/news/575355.
มหาวิทยาลัยมหิดล. (2557). การสูงวัยของประชากรไทย พ.ศ.2557. [โปสเตอร์]. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม.
ศักดิภัทร์ เฉลิมพุฒิพงศ์. (2556). ความต้องการกิจกรรมการใช้เวลาว่างและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุกรุงเทพมหานคร. การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 51 (p. 142 -149). กรุงเทพมหานคร: บริษัท เปเปอร์เมท.
ศิริการ นิพพิทา และนภัสกร จิตต์ไพบูลย์. (2550). การศึกษาโปรแกรมการออกกำลังกายโดยใช้ยางยืดเพื่อ เพิ่มสมรรถภาพทางกายในผู้สูงอายุ. คณะศิลปศาสตร์ สถาบันการพลศึกษา.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2544). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม (Classical Test Theory). พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม. (2559). จำนวนชั่วโมงของพฤติกรรมเนือยนิ่ง. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (อัดสำเนา).
สถาบันเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. (2549). แนวทางเวชปฏิบัติการจัดกิจกรรมทางกาย (Physical Activity) สำหรับผู้สูงอายุกับโรคหัวใจ. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2557). รายงานการสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ.2557. กรุงเทพมหานคร: บริษัท เท็กซ์ แอนด์ เจอร์นัล พับลิเคชั่น จำกัด.
สำนักยุทธศาสตร์และประเมินผล. (2559). ผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร จำแนกตามช่วงอายุ พ.ศ. 2558, 23 มกราคม 2561. http://203.155.220.230/bmainfo/graph/graph.php?code=pop013.
Chodzko-Zajko, W. J., Proctor, D. N., Fiatarone Singh, M. A., Minson, C. T., Nigg, C. R., Salem, G. J., & Skinner, J. S. (2009). Exercise and Physical Activity for Older Adults. Journal of the American College of Sports Medicine. 49(11), 1510-1530.
Institute of Physical Education. (2016). 6th Institute of Physical Education International Conference 2016, July 6-8, p. 59
Krejcie, R. V., and Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30: 607-610.
Lee, P. G., Jackson, E. A., & Caroloner, R. (2017). Exercise Prescriptions in Older Adults. Journal of American Family Physician, 95(7), 425-432.
Office of National Health Examination Survey, Department of Health. (2016). Recommendations and guidelines for physical activity for all age groups. (Online). Retrieved January 23, 2018, from http://203.157.65.18/doh_info/web/uploads/pdf_1283/GYHKvHvACQmPpH6WNXhWpnIvvq0UsZXmSq8tjs4JQJviLL78orV2z9s3cHczjaLeN82oMoQQd8Zrne8r910U4p0npBeKRtXZ2GB.pdf
Siripanit, B. (2009). Healthy Exercise for Elderly People. Bangkok: Mor Chao Ban.