บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริม การจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญในสถานศึกษาสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา พระนครศรีอยุธยา เขต 2 2) เปรียบเทียบบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ จำแนกตามเพศ ประสบการณ์ของผู้บริหารและขนาดโรงเรียน และ 3)ศึกษาปัญหาและข้อเสนอแนะเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษา ในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้อำนวยการสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา พระนครศรีอยุธยา เขต 2 จำนวน 116 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ มีค่าความเที่ยง .94 สถิติที่ใช้ ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าทีการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวการทดสอบรายคู่โดยวิธีของเชฟเฟ่และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา พระนครศรีอยุธยา เขต 2 มีบทบาทในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ อยู่ในระดับมากที่สุดทุกด้าน 2) ผู้บริหารสถานศึกษาที่มีเพศต่างกัน และขนาดของสถานศึกษาต่างกัน มีบทบาทในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ไม่แตกต่างกัน ส่วนผู้บริหารสถานศึกษาที่มีประสบการณ์ต่างกัน มีบทบาทในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ แตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 จำนวน 4 ด้าน คือ ด้านการวางแผนการจัดการเรียนรู้ ด้านการพัฒนาครูและบุคลากร ด้านการจัดบรรยากาศและสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการจัดการเรียนรู้ และด้านการจัดสรรทรัพยากร และ3) ปัญหาเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ได้แก่ ผู้บริหารไม่ได้กระตุ้นให้ผู้ปกครองเห็นความสำคัญของกิจกรรมของโรงเรียน ไม่ได้นิเทศให้ครูที่บรรจุใหม่มีความเข้ารู้ความเข้าใจเรื่องการทำวิจัยในชั้นเรียน และไม่สามารถนำผลที่ได้จากการวิจัยมาปรับปรุงพัฒนาการจัดการเรียนรู้ส่วนข้อเสนอแนะ ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาควรจัดสรรทรัพยากรให้ตรงกับความต้องการของครูและโรงเรียน
ควรจัดให้มีการวิเคราะห์หลักสูตรโดยมีการประเมินตามสภาพจริงอย ่างหลากหลาย และควรจัดสรรงบประมาณให้เพียงพอต่อความต้องการ
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2543). สำนักงานปลัดกระทรวง. หัวใจของการปฏิรูปการศึกษาตามแนวทาง พ.ร.บ. การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและแผนการศึกษาศาสนาและวัฒนธรรม.
จักรกฤษณ์ พุทธะ. (2556).การระดมทรัพยากรทางการศึกษาของโรงเรียนมัธยมขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 36 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, เชียงราย
ฉลาด จันทรสมบัติ. (2553). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาท้องถิ่น วารสารการบริหารและพัฒนามหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2 (3), 180-181.
ชรินรัตน์ สีเสมอ. (2555). สภาพและปัญหาการใช้หลักสูตรแกนกลาง. คณะศึกษาศาสตร์. การศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4. (เอกสารทางวิชาการ). ขอนแก่น, มหาวิทยาลัย, 6 (1).
ชุตินันท์ พั่วนะคุณมี. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นผู้นำวิชาการกับผลการปฏิบัติงานด้านบริหารวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระแก้ว เขต 1 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
ชมพูนุช สุภาผล. (2557). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการบริหารการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียน เป็นสำคัญของโรงเรียนในสหวิทยาเขตบ้านบึง 2 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรี เขต 1 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
ณัฐพงศ์ ฉลาดแย้ม. (2553). ยุทศาสตร์เพื่อการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาหนองบัวลำภู เขต 1. (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.
ดารัตน์ พิมพ์อุบล. (2550). การบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูผู้สอนและครูวิชาการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาตราด (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี, จันทบุรี.
ทิพวรรณ์ ลาวรรณ. (2553).การศึกษาเปรียบเทียบการปฏิบัติงานด้านการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ปทุมธานี เขต 1 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, ปทุมธานี.
ประยงค์ เนาวบุตร. (2555). ภารกิจของสถานศึกษา. ประมวลสาระชุดวิชาการจัดและบริหารองค์การทางการศึกษา หน่วยที่ 3 นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ปิยวรรณ เพชรภา. (2551). การบริหารการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญของผู้บริหารสถานศึกษาในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 4 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, เลย.
ระวิวรรณ ศรีคร้ามครัน. (2552). เทคนิคการสอน. กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคําแหง.
ลิดาวรรณ เชื้อคมตา. (2554). การวิจัยปฏิบัติการเพื่อพัฒนาศักยภาพครูในด้านการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญแบบบูรณาการ โรงเรียนบ้านติ้ว สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามุกดาหาร. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร, สกลนคร.
วิภา ฉัตรเงิน. (2555). บทบาทของผู้บริหารในการพัฒนาครูโรงเรียนประถมศึกษาอำเภอเขาคิชกูฏ จังหวัดจันทบุรี (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
สมัคร ยศกระโทก. (2553). การพัฒนาการมีส่วนร่วมของชุมชนในการระดมทรัพยากรเพื่อการจัดการศึกษาโรงเรียนบ้านโคกเสี่ยว อำเภอคง จังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สิรินทิพย์ สิทธิศักดิ์. (2554).การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการบริหารโรงเรียนอาชีวศึกษา: กรณีศึกษา เขตภาษีเจริญและเขตบางกอกใหญ่ (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สุดารัตน์ หลุงมา. (2557). การศึกษาทักษะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 2. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ (3), 2.
สมหมาย อ่อนดอนกลอย. (2556). บทบาทผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม, 7, 1.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.สำนักนายกรัฐมนตรี. (2543). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551) รายงานการศึกษา เรื่องระบบและกลไกการส่งเสริมบทบาทการมีส่วนร่วมของพ่อแม่ผู้ปกครองในการพัฒนาผู้เรียน. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). รายงานการวิจัย และพัฒนานโยบายการพัฒนาครู และบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
อรพินท์ สพโชคชัย. (2551). หลักสำคัญในการบริหารราชการแบบมีส่วนร่วม.กรุงเทพฯ: สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).
Catharine F. Bishop, Michael I. Caston, and Cheryl A. King. (2014). Learner-centered environments: Creating effective strategies based on student attitudes and faculty reflection. Journal of the Scholarship of Teaching and Learning, 14(3), 46.
Tracey Garrett. (2008). Student-Centered and Teacher-Centered Classroom Management: A Case Study of Three Elementary Teachers. Journal of Classroom Interaction, 43(1), 34.
ZÜHAL ÇUBUKÇU. (2012). TEACHERS’ EVALUATION OF STUDENT-CENTERED LEARNING ENVIRONMENTS. Education Vol. 133 No. 1 Eski§ehirOsmangazi University, Faculty of Education Eski§ehir, Turkey , pp. 49.
