แรงจูงใจในการเล่นกีฬาบาสเกตบอล ของนักกีฬาบาสเกตบอล ในการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 40
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบแรงจูงใจในการเล่นกีฬาบาสเกตบอลของ นักกีฬาบาสเกตบอล ในการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 40 กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ในครั้งนี้เป็นนักกีฬาบาสเกตบอลที่เข้าร่วมการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 40 รวมทั้งสิ้น จํานวน 240 คน เป็นชายจํานวน 144 คน เป็นหญิงจํานวน 96 คน ได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น อย่างเป็นสัดส่วน (Proportional Stratified Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็น แบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 95 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ หาค่า ร้อยละ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบค่าที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว กําหนด ความมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05
ผลการวิจัยพบว่า
- แรงจูงใจในการเล่นกีฬาบาสเกตบอลของนักกีฬาบาสเกตบอลชาย ในการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัย แห่งประเทศไทย ครั้งที่ 40 โดยรวม มีแรงจูงใจอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.99
- เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของแรงจูงใจในการเล่นกีฬาบาสเกตบอลของนักกีฬาบาสเกตบอล ในการ แข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 40
2.1 แรงจูงใจในการเล่นกีฬาบาสเกตบอลของนักกีฬาบาสเกตบอล ในการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัย แห่งประเทศไทย ครั้งที่ 40 จําแนกตามตัวแปรเพศพบว่า แรงจูงใจในการเล่นกีฬาบาสเกตบอล ไม่แตกต่างกัน
2.2 แรงจูงใจในการเล่นกีฬาบาสเกตบอลของนักกีฬาบาสเกตบอล ในการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัย แห่งประเทศไทย ครั้งที่ 40 จําแนกตามประสบการณ์ในการเล่นกีฬาบาสเกตบอล พบว่า แรงจูงใจในการ เล่นกีฬาบาสเกตบอล ไม่แตกต่างกัน
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
เฉลี่ย พิมพันธุ์. (2529), บาสเกตบอล, กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
ชาญยุทธ รัตนมงคล. (2552). แรงจูงใจในการเลือกเล่นกีฬาบาสเกตบอลของนักกีฬาบาสเกตบอลในการแข่งขันกีฬาแห่งชาติ ครั้งที่ 37. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (พลศึกษา), กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เทเวศร์ พิริยะพฤนท์. (2529). หลักการฝึกกีฬาว่ายน้ํา, กรุงเทพฯ: สยามบรรณาการพิมพ์.
ประคอง กรรณสูตร. (2538) สถิติเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ: วัฒนาพานิช.
พิชิต เมืองนาโพธิ์. (2534), เอกสารประกอบการสอน พล. 437 จิตวิทยาการกีฬา, กรุงเทพฯ: ภาควิชาพลศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
ศิริรัฐ ยอดสมสวย. (2542). ความสามารถในการกระโดดของผู้เล่นบาสเกตบอลในวิทยาลัยพลศึกษาภาคกลาง, ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (พลศึกษา) กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สืบสาย บุญวีรบุตร. (2541), จิตวิทยาการกีฬา, ชลบุรี: ชลบุรีการพิมพ์.
สุปราณี ขวัญบุญจันทร์. (2539), เอกสารประกอบคําสอนวิชา พล 411 จิตวิทยาการกีฬา, กรุงเทพฯ: ภาควิชาพลศึกษา คณะพลศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Maslow, A.H. (1970). Motivation and Personality. 2nd ed. New York: Harper & Row.
Mitchell, S.A. (1992). Perceptions of Learning Environment and Intrinsic Motivation in Physical Education: Predictive Relationships with Achievement Goals and Perceived Ability (Motivation). Dissertation Abstracts. Ph.d. Syracuse University. p.3842
