รูปแบบกีฬาดำน้ำลึกเพื่อพัฒนามาตรฐานบุคลากรอย่างยั่งยืนของประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาสภาพการดำเนินงาน และความต้องการรูปแบบกีฬาดำน้ำลึกเพื่อพัฒนามาตรฐานบุคลากรอย่างยั่งยืนของประเทศไทย จากผู้บริหาร ผู้ประกอบการและผู้สอนกีฬาดำน้ำลึก รวม 27 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา (2) สร้างและพัฒนารูปแบบกีฬาดำน้ำลึกเพื่อพัฒนามาตรฐานบุคลากรอย่างยั่งยืนของประเทศไทย จากผู้ทรงคุณวุฒิกีฬาดำน้ำลึก 18 คน โดยใช้การสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา (3) ทดลองใช้รูปแบบกีฬาดำน้ำลึกเพื่อพัฒนามาตรฐานบุคลากรอย่างยั่งยืนของประเทศไทย กับกลุ่มผู้มีประสบการณ์เรียนกีฬาดำน้ำลึก 7 คน โดยใช้แบบสอบถามความถูกต้อง ความเหมาะสมและความเป็นประโยชน์ของรูปแบบฯ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การสถิติพื้นฐาน (4) ศึกษาปฏิสัมพันธ์ของรูปแบบกีฬาดำน้ำลึกเพื่อพัฒนามาตรฐานบุคลากรอย่างยั่งยืนของประเทศไทยในกลุ่มผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง 400 คน โดยใช้แบบสอบถามปฏิสัมพันธ์ตามมาตรฐานและตัวชี้วัดในรูปแบบฯ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบห้าทางและการทดสอบค่าทีแบบ One Sample t-test ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบฯ ประกอบด้วย 4 มาตรฐาน 41 ตัวชี้วัด คือ 1) มาตรฐานด้านทักษะปฏิบัติกีฬาดำน้ำลึก 12 ตัวชี้วัด 2) มาตรฐานด้านการบริหารจัดการกีฬาดำน้ำลึก 9 ตัวชี้วัด 3) มาตรฐานด้านผู้เรียนกีฬาดำน้ำลึก 8 ตัวชี้วัด 4) มาตรฐานด้านความรู้กีฬาดำน้ำลึก 12 ตัวชี้วัด และผลการทดลองใช้รูปแบบฯเบื้องต้นพบว่า ด้านความเป็นประโยชน์ อยู่ในระดับมาก ( = 4.14, S.D. = 0.66) รองลงมาคือด้านความถูกต้อง อยู่ในระดับมาก (
= 4.07, S.D. = 0.71) และด้านความเหมาะสม อยู่ในระดับมาก (
= 4.00, S.D. = 0.70) ผลการทดลองใช้ในกลุ่มผู้มีส่วนเกี่ยวข้องพบว่า ในมาตรฐานด้านการบริหารจัดการ กลุ่มตัวอย่างที่มีคุณลักษณะแตกต่างกันมีผลคะแนนประเมินไม่แตกต่างกัน และอีก 3 มาตรฐาน คือ ด้านทักษะปฏิบัติ ด้านผู้เรียนและด้านความรู้ พบว่า ปฏิสัมพันธ์ของตัวแปรด้านคุณลักษณะของประชากรส่งผลต่อความแตกต่างของค่าคะแนนประเมิน เมื่อพิจารณาคะแนนประเมินเทียบกับเกณฑ์ (คะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 3.50) พบว่า สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Arunee Pongphan. (2021). Promoting Scuba Diving Competency through Buddhist Dharma. Bangkok: Research Institute Chulabhorn.
Boonjai Srisathitnarakul. (2010). Influence size, power analysis, calculation of appropriate sample size using the G*Power program: Chulalongkorn Publishing House.
Buchner, A., Faul, F., Erdfelder, E., & Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39(2), 175 - 191. Retrieved from https://link.springer.com/content/pdf/10.3758/BF03193146.pdf
Caramanna, G., & O’Brien, Ed. (2016). Risk management: A diver's perspective. American Academy of Underwater Sciences Diving for Science 2016. Woods Hole, USA.
Division of Tourism and Sports Economy. (1974). Direction of tourism promotion affected by the viral infectious disease crisis. Corona 2017. Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Division of Tourism and Sports Economy. (2016). Tourism Economic Report 2016. Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Division of Tourism and Sports Economy. (2021). Tourism Economic Report 2021. Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Donrawee Panyaphab. (2020). Relationship between attitude and personality 5 components and attitude behavior underwater responsibility of Koh Tao Divers Koh Phangan District Surat Thani Province (Master’s thesis), Srinakharinwirot University.
Kanthida Promsawas. (2020) Guidelines for promoting scuba diving tourism in Thailand. This thesis is part of the study. (Master’s thesis), National Institute of Development Administration.
Ministry of Tourism and Sports. (2021). Strategic Sports Plan of Thailand (2021 - 2027). Bangkok: Sports Authority of Thailand. Thailand, Ministry of Tourism and Sports.
Sakchai Pattaraprechakul. (2022). Diving business is expected to recover 40 percent this year. Daily News. Retrieved from https://today.line.me/th/v2/article/JP6Jgk7
Sathaporn Singha. (2014). Research on “Media Exposure Affects Divers' Decisions for Scuba Diving Travel Thai People. Strategic Communication Program, Bangkok: Graduate School. Bangkok University.
Thamrongsak Damrongsiri, & Warach Madhyamapurush. (2017). The integrated scuba tourism management case study at Koh Tao, Koh Tao District, Phangan, Surathanee. Rajapark Journal, 11(21), 10 – 22.
Thon Thamrongnavasawat, Pitsada Rungruangthongthavee, & Kullawit Limchularat. (2016). The arrangement of man-made dive site for SCUBA diving activities at the EX-HTMS Sattakut, Koh Tao, Surat Thani Province. Suratthani Rajabhat Journal, 3(1).
Tourism Authority of Thailand. (2017). Scuba Diving magazine of the United States of the month. Bangkok: Division of Tourism Promotion, Tourism Authority of Thailand.
Tourism Authority of Thailand. (2021). Annual Report 2021. Bangkok: Travel Information Service Center. Tourism Authority of Thailand.
Witchunee yangyuen. (2022). 4 main causes of divers' death. Retrieved form https://Freedomdive.com
