ผลการรับรู้ของการหมุนเวียนงานของบุคลากรสายวิชาชีพพยาบาลในมุมมองของผู้หมุนเวียน และผู้รับผลงาน: กรณีศึกษา กลุ่มงานการพยาบาล รพ.ธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการรับรู้ของการหมุนเวียนงานของบุคลากรสายวิชาชีพพยาบาล ในมุมมองของผู้หมุนเวียน และผู้รับผลงาน กลุ่มงานการพยาบาล รพ.ธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้หมุนเวียน จำนวน 11 คน ผู้รับผลงาน ได้แก่ ผู้บังคับบัญชา จำนวน 5 คน และผู้ใต้บังคับบัญชา จำนวน 148 คน เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถามที่ได้ดัดแปลงจากดุษฎี โยเหลาและคณะ (2546) การวิเคราะห์ข้อมูลเป็นสถิติเชิงพรรณนา โดยคำนวณค่าเฉลี่ย ร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน

           ผลการศึกษาพบว่า การรับรู้ของผู้หมุนเวียน พบว่า มีความรู้เพิ่มขึ้น และมีประสบการณ์เพิ่มขึ้น อยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 4.09 และ 4.09 ตามลำดับ ได้รู้จักผู้ร่วมงานใหม่มากขึ้นอยู่ในระดับมากที่สุด ค่าเฉลี่ย 4.36 มีการพัฒนาตนเองมากขึ้นค่าเฉลี่ย 4.09 ได้รับการยอมรับจากผู้ร่วมงานมากขึ้น อยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 3.64 การรับรู้ของผู้บังคับบัญชา พบว่า ผู้หมุนเวียนได้ประสบการณ์เพิ่มขึ้น อยู่ในระดับมากที่สุด ค่าเฉลี่ย 4.40 การประสานงานมีความคล่องตัวขึ้น อยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 3.60 มีความตื่นตัว และกระตือรือร้นในการทำงานมากขึ้น อยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 3.60 ในขณะเดียวกันผู้หมุนเวียนมีปัญหาด้านการปรับตัว ทำให้เกิดความเครียด วิตกกังวล อยู่ในระดับมากเช่นกัน ค่าเฉลี่ย 3.60 และการรับรู้ของผู้ใต้บังคับบัญชา พบว่า ผู้หมุนเวียนมีความเพียรในการทำงานอยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 3.97 ประสานงานได้อย่างคล่องตัวขึ้นอยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 3.76 มีความตื่นตัว และกระตือรือร้นในการทำงานมากขึ้นอยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 3.84

           ข้อเสนอแนะจากการศึกษาครั้งนี้คือ การหมุนเวียนงาน ควรเริ่มต้นจากนโยบาย กำหนดเป้าหมาย กรอบระยะเวลาในการหมุนเวียนให้ชัดเจน รวมทั้งการเตรียมความพร้อมการปฏิบัติ ความรู้ ก่อนที่จะนำระบบหมุนเวียนงานมาใช้ และการเตรียมความพร้อมด้านจิตใจให้กับผู้หมุนเวียน เพื่อลดผลกระทบด้านความเครียด และวิตกกังวลมากจนอาจส่งผลด้านความเจ็บป่วยทางจิตและกายได้