ผลของโปรแกรมกระตุ้นการรับรสต่อปริมาณการบริโภคโซเดียมและ ระดับความดันโลหิตของกลุ่มเสี่ยงโรคความดันโลหิตสูง

บทคัดย่อ

ความสำคัญของปัญหา: โรคความดันโลหิตสูง (Hypertension) ทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ ส่งผลให้เกิดความพิการและเสียชีวิต การป้องกันที่ดีที่สุด คือ การส่งเสริมให้ประชาชนมีพฤติกรรมสุขภาพที่เหมาะสมซึ่งการลดปริมาณการบริโภคโซเดียมเป็นปัจจัยสำคัญที่ช่วยป้องกันการเกิดโรคความดันโลหิตสูงรายใหม่ได้

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมกระตุ้นการรับรสต่อปริมาณการบริโภคโซเดียมและระดับความดันโลหิตของกลุ่มเสี่ยงโรคความดันโลหิตสูง อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช

วิธีดำเนินการวิจัย: วิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดผลก่อนและหลังการทดลอง (quasi-experimental research, two group pretest-posttest designs) กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมกระตุ้นการรับรสเป็นเวลา 12 สัปดาห์ ได้แก่ สัปดาห์ที่ 1 เก็บข้อมูลทั่วไป ข้อมูลวิธีการปรุงอาหาร และการรับรู้ระดับความเค็ม สัปดาห์ที่ 2 ประเมินปริมาณการบริโภคโซเดียม วัดความดันโลหิต ให้ความรู้/ ฝึกทักษะการปรุงอาหารลดเค็ม และโปรแกรมกระตุ้นการรับรส สัปดาห์ที่ 3-10 การจัดการตนเองตามโปรแกรมกระตุ้นการรับรส และสัปดาห์ที่ 11-12 เก็บข้อมูลหลังการทดลอง กลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามแนวทางปกติ ประกอบด้วยการรับทราบข้อมูล และเอกสารวิธีการปฏิบัติตัวลดเสี่ยงลดโรค

ผลการศึกษา: ผลการทดลองหลังครบ 12 สัปดาห์ พบว่ากลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยปริมาณโซเดียมลดลงจาก 2,984.38 (SD=515.63) เหลือ 1,718.75 (SD=309.46) มิลลิกรัมต่อวัน ค่าเฉลี่ยความดันโลหิต Systolic ลดลงจาก 130.87 (SD=15.46) เหลือ 118.69 (SD=14.29) มิลลิเมตรปรอท และค่าเฉลี่ยความดันโลหิต Diastolic ลดลงจาก 85.00 (SD=10.87) เหลือ 78.06 (SD=10.37) มิลลิเมตรปรอท อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) เมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม พบว่าค่าเฉลี่ยปริมาณโซเดียมและระดับความดันโลหิตของกลุ่มทดลองลดลงกว่ากลุ่มควบคุมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) 

สรุป:   ผลการวิจัยนำมาใช้เป็นแนวปฏิบัติเพื่อให้กลุ่มเสี่ยงโรคความดันโลหิตสูงสามารถลดการบริโภค   โซเดียม และส่งผลให้จำนวนผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงรายใหม่ลดลง