การศึกษาความคลาดเคลื่อนของการสรุปคำการวินิจฉัยโรคของผู้ป่วยใน สาขาอายุรกรรมของโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ

บทคัดย่อ

บทนำ: การสรุปคำการวินิจฉัยโรคของผู้ป่วยในสาขาอายุรกรรม มีการสรุปคำวินิจฉัยที่ยังไม่ครบถ้วน ไม่ละเอียดและไม่ตรงกับความเป็นจริง ส่งผลกระทบต่อการเบิกค่ารักษาพยาบาลทำให้โรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติสูญเสียรายได้อย่างมาก

วัตถุประสงค์: 1. เพื่อศึกษาความคลาดเคลื่อนของการสรุปคำการวินิจฉัยโรคจากเอกสารใบบันทึกสรุปการจำหน่าย (In-Patient Summary) ของสาขาอายุรกรรมของโรงพยาบาลธรรมศาสตร์ฯ  2. เพื่อเปรียบเทียบผลต่างการปรับค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ (Adjust Relative Weight, AdjRW) และค่ารักษาพยาบาลก่อนและหลังการตรวจพบความคลาดเคลื่อนในการสรุปคำวินิจฉัยโรคและหัตถการจากเอกสารใบบันทึกสรุปการจำหน่าย (In-Patient Summary)

วิธีดำเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างคือ เวชระเบียนผู้ป่วยในสาขาอายุรกรรมที่จำหน่ายตั้งแต่เดือนมกราคม-มิถุนายน พ.ศ.2564 ที่มีสิทธิการรักษาเฉพาะ สิทธิต้นสังกัดกรมบัญชีกลางและสิทธิข้าราชการ กรุงเทพมหานคร องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประกันสุขภาพถ้วนหน้า และประกันสังคมเท่านั้น ทั้งหมดจำนวน 1,184 ฉบับ และใช้หลักเกณฑ์ประเมินการสรุปคำวินิจฉัยโรคและหัตถการของแพทย์ summary assessment (SA) version 2018 ศึกษาผลการสรุปการวินิจฉัย วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ร้อยละ และทำการเปรียบเทียบผลต่าง AdjRW ค่ารักษาพยาบาลด้วยผลต่าง  

ผลการศึกษา: จากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 1,184 ฉบับ พบว่า มีความคลาดเคลื่อน จำนวน 455 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 38.43 นำข้อมูลมาตรวจสอบความคลาดเคลื่อนส่งผลทำให้ AdjRW เพิ่มขึ้น 1465.4207 เป็นจำนวนเงินเพิ่มขึ้น 17,066,879 บาท คิดเป็นร้อยละ 58.68 ของสิทธิต้นสังกัดกรมบัญชีกลางที่มีความคลาดเคลื่อนมากที่สุด คิดเป็นร้อยละ 42.86 ของการสรุปคำวินิจฉัยโรคร่วม โรคแทรกซ้อนที่ผิดพลาดของการสรุปโรคและหัตถการ (SA)

สรุป: การสรุปคำการวินิจฉัยโรคต้องมีความถูกต้อง ครบถ้วนตรงตามความเป็นจริง มีส่วนสำคัญอย่างยิ่งต่อโรงพยาบาล ทำให้โรงพยาบาลได้รับเงินชดเชยค่าบริการทางการแพทย์มากยิ่งขึ้นและ เต็มจำนวน