ประสิทธิผลของการใช้แนวทางการคัดแยกประเภทผู้ป่วย งานการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินและนิติเวช โรงพยาบาลโนนสูง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิผลของการใช้แนวทางการคัดแยกประเภทผู้ป่วยงานการพยาบาลผู้ป่วยฉุกเฉินและนิติเวชโรงพยาบาลโนนสูง จังหวัดนครราชสีมา ประชากรในงานวิจัย คือ พยาบาลวิชาชีพงานการพยาบาผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินและนิติเวช 12 คน และกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยที่รับบริการในงานการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินและนิติเวช 800 คน โดยการเก็บข้อมูลจากการใช้แนวทางการคัดแยกประเภทผู้ป่วยแบบเดิมก่อนพัฒนาจากกลุ่มตัวอย่าง 400 คนและหลังพัฒนาจากกลุ่มตัวอย่าง 400 คน ประเมินผลทดลองเปรียบเทียบการใช้แนวทางก่อนและหลังพัฒนา ในด้านความถูกต้องของการคัดแยกประเภทผู้ป่วย, ระยะเวลาการรอคอย และความพึงพอใจของพยาบาลวิชาชีพด้วยสถิติเชิงพรรณนา วิเคราะห์ข้อมูลจากการใช้แนวทางการคัดแยกประเภทผู้ป่วยด้วยสถิติอ้างอิง Chi-square

ผลการศึกษา พบว่า ภายหลังการใช้แนวทางการคัดแยกประเภทผู้ป่วยเพิ่มความถูกต้องอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .002 (= .968, df= 1, p-value = .002) ระยะเวลาการรอคอยของผู้ป่วยลดลง  = 27.78,   =18.333 และความพึงพอใจของพยาบาลผู้ใช้แนวทางการคัดแยกมีความพึงพอใจค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับมาก  =3.93 ส่วนใหญ่พึงพอใจในระบบคัดแยกผู้ป่วยในปัจจุบันค่าเฉลี่ยสูงสุด  = 4.33 แต่มีความพึงพอใจใน สถานที่ อุปกรณ์ เครื่องมือในการคัดแยกผู้ป่วย มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด = 3.58 ทำให้สามารถให้บริการทางการแพทย์ได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากขึ้น ผลการวิจัยครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงการใช้แนวทางการคัดแยกประเภทผู้ป่วยในงานการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตูและฉุกเฉินของโรงพยาบาลโนนสูงมีประสิทธิผลสูงโดยพบว่ามีความถูกต้องเพิ่มขึ้น ระยะเวลารอคอยลดลง และเพิ่มความพึงพอใจของบุคลากรทางการแพทย์  จึงควรพิจารณานำแนวทางนี้ไปปรับใช้ในบริบทอื่น ๆ เพื่อเสริมสร้างประสิทธิภาพในการบริการทางการแพทย์เพื่อยกระดับคุณภาพการบริการและเพิ่มความปลอดภัยของผู้ป่วย