ผลของโปรแกรมฝึกการบริหารจัดการต่อความสามารถของการรู้คิดในผู้ป่วยสมองขาดเลือดไม่รุนแรง

บทคัดย่อ

          วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมฝึกการบริหารจัดการต่อความสามารถของการรู้คิดในผู้ป่วยสมองขาดเลือดไม่รุนแรง

          รูปแบบการวิจัย: การศึกษาเชิงทดลอง

          วิธีดำเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างผู้ป่วยสมองขาดเลือดไม่รุนแรงถูกสุ่มเลือกแบบแบ่งชั้น โดยใช้อายุ จากนั้นสุ่มตัวอย่างแบบง่ายเพื่อจัดกลุ่มตัวอย่างเข้าสู่เข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มทดลอง 27 ราย ได้รับการพยาบาลตามปกติร่วมกับโปรแกรมฝึกการบริหารจัดการ 8 กิจกรรม กลุ่มควบคุม 29 ราย ได้รับการพยาบาลตามปกติร่วมกับการฝึกเขียนบันทึกประจำวัน ระยะเวลาในการดำเนินการวิจัย 4 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล แบบบันทึกข้อมูลการวิจัย และแบบประเมินภาวะพุทธิปัญญา วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา สถิติไคสแควร์ การทดสอบของฟิชเชอร์ สถิติทดสอบที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม

          ผลการวิจัย: กลุ่มทดลองมีระดับความสามารถของการรู้คิดสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) ภายหลังการให้โปรแกรม กลุ่มทดลองมีระดับความสามารถของการรู้คิดสูงกว่าก่อนให้โปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) อย่างไรก็ตาม การเพิ่มระดับความสามารถของการรู้คิดมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มควบคุมด้วย    

          สรุปและข้อเสนอแนะ: โปรแกรมฝึกการบริหารจัดการที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น เป็นกิจกรรมที่สามารถพัฒนาความสามารถของการรู้คิดในผู้ป่วยสมองขาดเลือดไม่รุนแรงได้ พยาบาลควรให้โปรแกรมฝึกการบริหารจัดการในการปฏิบัติการพยาบาล เพื่อให้เกิดการพัฒนาความสามารถของการรู้คิด และลดการเสื่อมถอยของการรู้คิดที่สามารถเกิดขึ้นได้ภายหลังเกิดสมองขาดเลือดไม่รุนแรง