ผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้สมรรถนะแห่งตน ต่อความรู้ การรับรู้สมรรถนะแห่งตน ประสิทธิภาพการให้นมแม่ และอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวในมารดาวัยรุ่นครรภ์แรก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนต่อความรู้ การรับรู้สมรรถนะแห่งตน ประสิทธิภาพการให้นมแม่ และอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวในมารดาวัยรุ่นครรภ์แรก
รูปแบบการวิจัย: การวิจัยกึ่งทดลอง
วิธีดำเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างเป็นมารดาวัยรุ่นครรภ์แรก คลอดปกติ มารดาไม่มีข้อห้ามในการให้นมบุตร และทารกไม่มีอุปสรรคในการดูดนม กลุ่มตัวอย่างถูกเลือกแบบสะดวกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 26 ราย โดยกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามปกติ กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ร่วมกับการดูแลตามปกติ รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามความรู้ในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่แบบสอบถามการรับรู้สมรรถนะแห่งตน แบบประเมินประสิทธิภาพในการให้นมทารก แบบสอบถามการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ แบบประเมินคุณภาพของสื่อการเรียนรู้ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติทดสอบที สถิติ Mann-Whitney U test และสถิติไคสแควร์
ผลการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ร้อยละ 76.9 มีประสบการณ์การเรียนรู้ผ่านสื่อการเรียนรู้ในระดับน้อย ในการประเมินคุณภาพของสื่อแอนิเมชั่น “การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่สำหรับมารดาวัยรุ่นมือใหม่” พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ร้อยละ 73.1 มีความเห็นว่าสื่อมีคุณภาพดี กลุ่มทดลองมีความรู้ในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่การรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ และประสิทธิภาพในการให้นมแม่ก่อนจำหน่ายออกจากโรงพยาบาลสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) กลุ่มทดลองมีความรู้ในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่และการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ที่ 8 สัปดาห์สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) นอกจากนี้กลุ่มทดลองยังมีอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวที่ 4, 6 และ 8 สัปดาห์สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001)
สรุปและข้อเสนอแนะ: โปรแกรมส่งเสริมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนมีประสิทธิผลในการเพิ่มความรู้การรับรู้สมรรถนะแห่งตน ประสิทธิภาพการให้นม และอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวในมารดาวัยรุ่นครรภ์แรก ดังนั้น บุคลากรที่เกี่ยวข้องควรนำกิจกรรมของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนสำหรับมารดาวัยรุ่นครรภ์แรกไปประยุกต์ใช้ในการส่งเสริมให้มารดาวัยรุ่นครรภ์แรกสามารถเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์: วารสารพยาบาลศาสตร์เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในการเผยแพร่ผลงานที่ตีพิมพ์ ห้ามผู้ใดนำบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารพยาบาลศาสตร์ไปเผยแพร่ในลักษณะต่างๆ ดังต่อไปนี้ การส่งบทความไปตีพิมพ์เผยแพร่ที่อื่น การนำบทความเผยแพร่ออนไลน์ การถ่ายเอกสารบทความเพื่อกิจกรรมที่ไม่ใช่การเรียนการสอน ยกเว้นเสียแต่ได้รับอนุญาตจากวารสารพยาบาลศาสตร์
Disclaimer: เนื้อหาบทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารพยาบาลศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยและไม่มีส่วนรับผิดชอบแต่อย่างใด
เอกสารอ้างอิง
World Health Organization. World health statistics overview 2019: monitoring health for the SDGs, sustainable development goals [Internet]. Geneva, Switzerland: WHO; 2019 [cited 2021 May 13]. Available from: https://apps.who.int/iris/handle/10665/311696.
Office of Reproductive Health, Ministry of Public Health. Annual report 2020 [internet]. Nonthaburi: Office of Reproductive Health, Ministry of Public Health; 2020 [cited 2021 Aug 4]. Available from: https://rh.anamai.moph.go.th/web-upload/7x027006c2abe84e89b5c85b44a692da94/202101/m_news/32053/200929/file_download/5499b750564075b590cc442f64caae41.pdf. (in Thai).
Ganchimeg T, Ota E, Morisaki N, Laopaiboon M, Lumbiganon P, Zhang J, et al. Pregnancy and childbirth outcomes among adolescent mothers: a World Health Organization multicountry study. BJOG. 2014;121 Suppl 1:40-8. doi: 10.1111/1471-0528.12630.
Lawrence RA, Lawrence, RM. Breastfeeding: a guide for the medical profession. 9th ed. Philadelphia: Elsevier; 2021. 1088 p.
Victora CG, Bahl R, Barros AJ, França GV, Horton S, Krasevec J, et al. Breastfeeding in the 21st century: epidemiology, mechanisms, and lifelong effect. Lancet. 2016;387(10017):475-90. doi: 10.1016/S0140-6736(15)01024-7.
United Nations International Children’s Emergency Fund. Breastfeeding [Internet]. Geneva: UNICEF; 2015 [cited 2019 May 20]. Available from: http://www.unicef.org/nutrition/index_24824.html.
Topothai C, Tangcharoensathien V. Achieving global targets on breastfeeding in Thailand: gap analysis and solutions. Int Breastfeed J. 2021;16(1):38. doi: 10.1186/s13006-021-00386-0.
National Statistical Office of Thailand. The child and women situation survey project in Thailand 2019, the final result. Bangkok: National Statistical Office of Thailand; 2020. 502 p. (in Thai).
Puapornpong P, Raungrongmorakot K, Manolerdtewan W, Ketsuwan S, Wongin S. Teenage pregnancy and exclusive breastfeeding rates. J Med Assoc Thai. 2014;97(9):893-8.
Leclair E, Robert N, Sprague AE, Fleming N. Factors associated with breastfeeding initiation in adolescent pregnancies: a cohort study. J Pediatr Adolesc Gynecol. 2015;28(6):516-21. doi: 10.1016/j.jpag.2015.03.007.
Apostolakis-Kyrus K, Valentine C, DeFranco E. Factors associated with breastfeeding initiation in adolescent mothers. J Pediatr. 2013;163(5):1489-94. doi: 10.1016/j.jpeds.2013.06.027.
Bundach W, Rithphol P, Wannapornsiri C. Effects of Using the perceived self-efficacy program on breast feeding among teenage pregnancy, Kamphaeng Phet Province. Journal of Nursing and Health Science. 2014;8 Suppl 3:65-79. (in Thai).
Prasopkittikun T, Sangperm P. Self-efficacy promoting interventions for breastfeeding outcomes: an integrative review of research conducted in Thailand. Pacific Rim Int J Nurs Res Thail. 2017;21(1):44-8.
Javorski M, Rodrigues AJ, Dodt RCM, de Almeida PC, Leal LP, Ximenes LB. Effects of an educational technology on self-efficacy for breastfeeding and practice of exclusive breastfeeding. Rev Esc Enferm USP. 2018;52:e03329. doi: 10.1590/S1980-220X2017031803329.
Otsuka K, Taguri M, Dennis C-L, Wakutani K, Awano M, Yamaguchi T, et al. Effectiveness of a breastfeeding self-efficacy intervention: do hospital practices make a difference? Matern Child Health J. 2014;18(1):296-306. doi: 10.1007/s10995-013-1265-2.
Yimyam S, Khnsung P. Breastfeeding promotion among adolescent mothers. Nursing Journal. 2019;46(1):239-50. (in Thai).
Bandura A. Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychol Rev. 1977;84(2):191-215. doi: 10.1037//0033-295x.84.2.191.
Glass GV. Primary, secondary, and meta-analysis of research. Educ Researcher. 1976;5(10):3-8. doi: 10.2307/1174772.
Gray JR, Grove SK, Sutherland S. Burns and Grove’s the practice of nursing research. Appraisal, synthesis and generation of evidence. 8th ed. St. Louis, Missouri: Elsevier; 2017. 736 p.
Dennis C-L. The breastfeeding self‐efficacy scale: psychometric assessment of the short form. J Obstet Gynecol Neonatal Nurs. 2003;32(6):734-44. doi: 10.1177/0884217503258459.
Thussanasupap B. The effects of systematic instructional program on breastfeeding self-efficacy, nipple pain, nipple skin changes and incision pain of cesarean mothers [master’s thesis]. Bangkok: Mahidol University; 2006. 110 p. (in Thai).
Catipovic M, Voskresensky BT, Rokvic S, Grguric J. Adolescents’ knowledge of breastfeeding and their intention to breastfeed in the future. Children. 2017;4(6):51. doi: 10.3390/children4060051.
Jensen D, Wallace S, Kelsay P. LATCH: a breastfeeding charting system and documentation tool. J Obstet Gynecol Neonatal Nurs. 1994;23(1):27-32. doi: 10.1111/j.1552-6909.1994.tb01847.x.
Khurshid F, Noushad B, Spanjers IA, Al-Darwashi J. Concept animation-a potential instructional scaffolding. MedEdPublish. 2018;1:1-9. doi: 10.15694/mep.2018.0000153.1.
Hartney N, Dooley D, Nagle C. Using animation to teach breastfeeding physiology: a proof of concept study. Int Breastfeed J. 2021;16(1):1-9. doi: 10.1186/s13006-021-00368-2.
Chansiri S, Phahuwatanakorn W, Yusamran C. Influences of breastfeeding attitude, subjective norm, and self-efficacy on intention to exclusive breastfeeding among teenage pregnant women. Nursing Science Journal of Thailand. 2017;35(4):49-60. (in Thai).
