ผลของโปรแกรมการโค้ชผู้ดูแลเพื่อการสนับสนุนทางสังคม ต่อสุขภาวะทางจิตของผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการโค้ชผู้ดูแลเพื่อการสนับสนุนทางสังคม ต่อสุขภาวะทางจิตของผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า วิธีการ: กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุในชุมชนที่มีภาวะซึมเศร้า อายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป คัดเลือกอย่างเฉพาะเจาะจงตามเกณฑ์ จำนวน 44 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 22 คน และกลุ่มควบคุม 22 คน เครื่องมือวิจัย ประกอบด้วย 1) โปรแกรมการโค้ชผู้ดูแลเพื่อการสนับสนุนทางสังคม ซึ่งสร้างขึ้นจากทฤษฎีการสนับสนุนทางสังคมของ House กระบวนการโค้ชของ Thorpe and Clifford และทฤษฎีการเรียนรู้จากประสบการณ์ของ Kolb ร่วมกับการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง ประกอบด้วย 5 กิจกรรม โดยแต่ละกิจกรรมใช้เวลา 45-90 นาที ระยะดำเนินกิจกรรมต่อเนื่อง 4 สัปดาห์ 2) แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป และ 3) แบบสอบถามความผาสุกทางใจ เครื่องมือ 1 และ 2 ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่าน เครื่องมือ 3 ได้ตรวจสอบความเที่ยงค่าสัมประสิทธิ์แอลฟา ครอนบาคเท่ากับ .87 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา สถิติ Wilcoxon Signed-Ranks test และสถิติ Mann-Whitney U test กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 ผลการศึกษา: พบว่า คะแนนสุขภาวะทางจิตของผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้าหลังได้รับโปรแกรมการโค้ชผู้ดูแลเพื่อการสนับสนุนทางสังคม มีค่าสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z = -4.028, p < .001) และคะแนนสุขภาวะทางจิตของผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้ากลุ่มที่ได้รับโปรแกรม มีค่าสูงกว่าผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้ากลุ่มที่ไม่ได้รับโปรแกรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z = -2.283, p < .05) สรุป: โปรแกรมการโค้ชผู้ดูแลเพื่อการสนับสนุนทางสังคมช่วยให้เพิ่มระดับสุขภาวะทางจิตของผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า