ปัจจัยทำนายการบูรณาการในชุมชนของผู้บาดเจ็บรุนแรง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงทำนายนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยทำนายการบูรณาการในชุมชนของผู้บาดเจ็บรุนแรง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่ได้รับบาดเจ็บรุนแรงซึ่งอาศัยอยู่ในชุมชนภาคใต้ตอนล่าง คัดเลือกแบบเฉพาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนด จำนวน 85 รายเครื่องมือเก็บข้อมูลประกอบด้วย 4 ส่วน ได้แก่ (1) แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล (2) แบบประเมินความปวดเรื้อรัง (3) แบบประเมินความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน และ (4) แบบสอบถามการบูรณาการในชุมชน ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่านได้ค่าเท่ากับ 1.00 และค่าความเที่ยงของแบบประเมินส่วนที่ 2, 3 และ 4 เท่ากับ .98, .99 และ .92 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณา และแปลงข้อมูลปัจจัยทำนายก่อนวิเคราะห์ด้วยสถิติถดถอยพหุคูณแบบเชิงชั้น การวิจัยเชิงทำนายนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยทำนายการบูรณาการในชุมชนของผู้บาดเจ็บรุนแรง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่ได้รับบาดเจ็บรุนแรงซึ่งอาศัยอยู่ในชุมชนภาคใต้ตอนล่าง คัดเลือกแบบเฉพาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนด จำนวน 85 รายเครื่องมือเก็บข้อมูลประกอบด้วย 4 ส่วน ได้แก่ (1) แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล (2) แบบประเมินความปวดเรื้อรัง (3) แบบประเมินความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน และ (4) แบบสอบถามการบูรณาการในชุมชน ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่านได้ค่าเท่ากับ 1.00 และค่าความเที่ยงของแบบประเมินส่วนที่ 2, 3 และ 4 เท่ากับ .98, .99 และ .92 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณา และแปลงข้อมูลปัจจัยทำนายก่อนวิเคราะห์ด้วยสถิติถดถอยพหุคูณแบบเชิงชั้น
ผลการวิจัยพบว่า การบูรณาการในชุมชนอยู่ระดับปานกลาง (=15.73, SD=5.54) ผลการวิเคราะห์ด้วยสถิติถดถอยพหุคูณแบบเชิงชั้นพบว่า ความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน การมีงานทำภายหลังบาดเจ็บ และความปวดเรื้อรังสามารถอธิบายความแปรปรวนของการบูรณาการในชุมชนได้ร้อยละ 71 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (R2adj=0.71, F =70.51, p< .001)โดยปัจจัยที่มีอิทธิพลทำนายสูงสุด คือ ความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน (β= -.46, p< .001) และ การมีงานทำภายหลังบาดเจ็บ (β= .43, p< .001)
ดังนั้น พยาบาลและทีมสหวิชาชีพควรให้ความสำคัญต่อการฟื้นฟูความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวันและการมีงานทำภายหลังบาดเจ็บเพื่อส่งเสริมการบูรณาการในชุมชนของผู้บาดเจ็บรุนแรง
Article Details
References
World Health Organization. Global status report on road safety 2018 [Internet]. Geneva: World Health Organization; 2018 [cited 2019 Jan 28]. Available from: https://www.who.int/violence_injury_prevention/ road_safety_status/ 2018/en
Committee for Preparation Annual Report of Bureau of Non Communicable Diseases. Annual report 2017. Bangkok: Aksorn graphic and design; 2017. Thai.
Dünser M, Duranteau, J, Geeraerts T. Severe and multiple trauma clinical problem 2013. Belgium: European Society of Intensive Care Medicine; 2013 [cited 2017 Aug 10]. Available from: http://pact. esicm.org/media/Multiple_trauma_Final_Version_ 4_Dec_2013.pdf
Camica M, Ignatavicius DD. Rehabilitation concept for chronic and disabling health problem. In: Igatavicius DD, Workman ML, Rebar CR, editors. Medical-Surgical Nursing. 9 th ed. Vol.2. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins; 2018.
Dijkers M. Community integration: Conceptual issues and measurement approaches in rehabilitation research. Top Spinal Cord Inj Rehabil. 1998; 4(1): 1-15.
Songwathana S, Kitrungrote L, Anumas N, et al. Predictive factors for health-related quality of life among Thai traumatic brain injury patients. IJBS. 2018; 13(1): 82-92.
Pugh MJ, Swan AA, Carlson KF, et al. Traumatic brain injury severity, co-morbidity, social support, family functioning and community reintegration among veterans of the Afghanistan and Iraq wars. Arch Phys Med Rehabil. 2018; 99 (2 Suppl 1): S40-9.
Parvaneh S, Ghahari S, Cocks E. Community integration for after acquired brain injury: A literature review. IRJ. 2014; 12(21): 48-53.
Attenberger C, Amser F, Gross T. Clinical evaluation of the trauma outcome profile (TOP) in the longer-term follow-up of poly trauma patients. INJURY. 2012; 43: 1566-74.
Kaske S, Lefering R, Trentzsch H. Quality of life two years after severe trauma: A single centre evaluation. INJURY. 2014; 45(Suppl 3): S100-5.
Odgaard L, Johnsen SP, Pedersen AR, et al. Return to work after severe traumatic brain injury: A nationwide follow-up study. J Head Trauma Rehabil. 2017; 32(3): E57-64. doi: 10.1097/HTR.0000000000000239
Vongpakorn P, Kovindha A. Employment rate of Thais with spinal cord injury and predictive factors. J Thai Rehabil Med. 2014; 24(1): 29-36. Thai.
Wasin S, Kerdwichai R, Chankong W. Factors affecting to the quality of life among disabled people in Nonthaburi province. Journal Grad VRU. 2013; 7(2): 83-96. Thai.
World Health Organization. International classification of functioning, disability, and health: ICF [Internet]. Geneva: World Health Organization; 2001 [cited 2017 Dec 10]. Available from: https:// apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/ 42407/ 9241545429.pdf?sequence=1
Gabbe BJ, Biostat GD, Simpson PM, et al. Evaluating time points for measuring recovery after major trauma in adults. Ann Surg. 2013; 57(1): 166 -72.
Wu E, Graham, DP. Association of chronic pain and community integration of returning veterans with and without traumatic brain injury. J Head Trauma Rehabil. 2016; 31(1): E1-12. doi: 10.1097/ HTR.0000000000000152
Gross T, Amsler F. Prevalence and incidence of longer term pain in survivors of poly trauma. Surgery. 2011; 150 (5): 985-95.
Suttiwong J, Vongsirinavarat M, Chaiyawat P, et al. Predicting community participation after spinal cord injury in Thailand. J Rehabil Med. 2015; 47(4): 325-9.
Dinh MM, Cornwall K, Bein KJ, et al. Health status and return to work in trauma patients at 3 and 6 months post discharge: an Australian major trauma centre study. Eur J Trauma Emerg Surg. 2016; 42(4): 483-90.
Mollayeva T, Shapiro CM, Mollayeva S, et al. Modeling community integration in workers with delayed recovery from mild traumatic brain injury. BMC Neurol. 2015; 15: 194. doi:101186/ s12883-015-0432-z
Kumar SK, Kumar V, Praveenraj JD. Community reintegration and quality of life in rehabilitated south Indian persons with spinal cord injury. IJOT. 2012; 44(3): 11-6.
Thato R. Nursing research: Concepts to application. 3 rd ed. Bangkok: Chulalongkorn University; 2018. Thai.
Holmes A, Williamson O, Hogg M, et al. Predictors of pain 12 months after serious injury. Pain Med. 2010; 11(11): 1599-611. doi: 10.1111/j.1526-4637.2010.00955.x
Suwapan D, Techa-apornkul W, Art-ong Y, et al. Sirindhorn National Medical Rehabilitation Center Functional Assessment. Bangkok: N.A. Rattana Trading; 2006. Thai.
Hirsh AT, Braden AL, Craggs JG, Jensen MP. Psychometric properties of the community integration questionnaire in a Heterogeneous sample of adults with physical disability. Arch Phys Med Rehabil. 2011; 92(10): 1602-10.
Urbanski P, Bauerfeind J, Pokaczajlo J. Community integration in persons with spinal cord injury participating in team and individual sports. TSS. 2013; 2(20): 95-100.
Radispong T. Research data transformation by statistical method. JDSS. 2012; 60 (189): 16-9. Thai.
Wongpanarak N, Wongpiriyayothar A. Relationship between self-esteem, social support, and quality of life among persons with disabilities in urban area. JRTAN. 2015; 16(3): 14-22. Thai.
Songwathana P, Kitrungrote L, Khupantawee N. Factors predicting quality of trauma survivors in the unrest area of the Southernmost provinces of Thailand. IJBS. 2016; 11(1): 67-76.
Von Rüden C, Wolmann A, Röse M, et al. Outcome after severe multiple trauma: A retrospective analysis. J Truama Manag Outcomes. 2013; 7 (1): 4. doi: 10.1186/1752-2897-7-4
Tuansulong T, Khupantavee N, Songwattana P. Independent living experiences of Thai Muslim traumatic patients physically disabled from terrorism in the Southern border provinces. Songklanagarind J Nurs. 2015; 35(Suppl): 114-30. Thai.
Murgatoryd DF, Harris IA, Tran Y, et al. Predictors of return to work following motor vehicle related orthopedic trauma. BMC Musculoskeletal Disorders. 2016; 17: 171. doi 10. 1186/s12891-016-1019-6