รายงานการสอบสวนการระบาดของโรคสุกใสเจ้าหน้าที่ในหอผู้ป่วยหนัก โรงพยาบาลศรีสะเกษ ปี 2563

บทคัดย่อ

วันที่ 8 มกราคม 2563 กลุ่มงานอาชีวอนามัย ได้รับแจ้งจากงานป้องกันและควบคุมการติดเชื้อในโรงพยาบาลว่ามีบุคลากรโรงพยาบาลศรีสะเกษ ป่วยด้วยโรคสุกใสจำนวน 2 คน จึงได้ออกสอบสวนโรคทันที  โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ยืนยันการวินิจฉัยและการระบาดของโรค 2. เพื่อศึกษาลักษณะทางระบาดวิทยา  ตามบุคคล เวลา สถานที่ 3. เพื่อค้นหาสาเหตุและแหล่งรับเชื้อ 4. เพื่อหาแนวทางมาตรการในการควบคุมและป้องกันโรค วิธีการศึกษา เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบสวนโรคของกรมควบคุมโรค

ผลการสอบสวนโรค พบผู้ป่วยเป็นบุคลากรโรงพยาบาลศรีสะเกษ จำนวน 2 คน คนที่ 1 เป็นแพทย์เพศชาย อายุ 24 ปี เริ่มป่วยวันที่ 4 มกราคม 2563 ด้วยอาการไข้ มีตุ่มนูนตามตัว คัน และมีประวัติเป็นพาหะธาลัสซีเมีย คนที่ 2 เป็นพนักงานช่วยเหลือผู้ป่วย เพศหญิง อายุ 23 ปี ตั้งครรภ์ อายุครรภ์ 8 สัปดาห์ เริ่มป่วยวันที่ 5 มกราคม 2563 ด้วยอาการ ไข้ มีตุ่มตามตัว ทั้ง 2 คน ไม่มีประวัติภูมิคุ้มกัน และทั้ง 2 คนไม่เคยป่วยเป็นโรคสุกใส ก่อนป่วยทั้ง 2 คน ดูแลผู้ป่วยสุกใสเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม 2562 เป็นผู้ป่วยเด็ก อายุ 1 ปี 14 วัน  เริ่มป่วยเมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 2562 ส่งต่อจากโรงพยาบาลขุขันธ์ มารับการรักษาต่อที่โรงพยาบาลศรีสะเกษ เมื่อวันที่ 24 ธันวาคม 2563 ดังนั้นผู้ป่วย 2 คน จึงมีระยะฟักตัวเป็นเวลา 14 และ 15 วันตามลำดับ(ระยะฟักตัวของโรคสุกใสคือ 10-21 วัน) การรักษาผู้ป่วยเด็กที่เป็น Index Case ให้การรักษาที่ห้องแยกโรค ที่ระบบระบายอากาศยังไม่เป็นระบบปิด ใช้พัดลมหมุนเพื่อลดความร้อนอบอ้าวของอากาศ ทำให้เกิดการกระจายเชื้อได้ บุคลากรที่ป่วยทั้ง 2 ราย มีประวัติเป็นพาหะธาลัสซีเมีย ซึ่งมีความผิดปกติของเม็ดเลือด ทำให้ติดเชื้อง่าย  มีการใช้อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (PPE: Personal Protection Equipment) ในการดูแลผู้ป่วย ทำให้ติดเชื้อจากการปฏิบัติงาน ข้อเสนอแนะเพื่อลดโอกาสการติดเชื้อสุกใสจากผู้ป่วยในโอกาสต่อไป คือ 1. บุคลากรที่ไม่เคยป่วยเป็นสุกใสควรได้รับวัคซีน 2. จัดให้มีเครื่องดูดอากาศที่มีแผ่นกรองเชื้อไวรัสและแบคทีเรียดึงอากาศลงต่ำ เพื่อป้องกันการแพร่กระจายภายในห้องแยกปล่อยอากาศที่ผ่านการกรองออกในทิศทางที่เป็นทางโล่ง ไม่มีผู้ป่วย บุคลากรหรือญาติ/ประชาชนพักระหว่างรอเยี่ยมหรือเฝ้าผู้ป่วย 3. การล้างมือและอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคลจำเป็นต้องมีและใช้ทุกครั้งที่เข้า-ออกห้องผู้ป่วย