Effects of the Self-Efficacy Enhancement Program on Blood Pressure Level and Exercise Behavior Among Correctional Officers with Risk of Hypertension
Keywords:
self-efficacy promotion program, blood pressure, exercise behavior, Correctional officersAbstract
This quasi-experimental research aimed to compare the mean blood pressure and exercise behavior scores between the experimental group and a control group after participating in the self-efficacy promotion program for 8 weeks. The sample consisted of 40 male correctional officers at risk for hypertension, divided into the experimental group (20) and the control group (20). The program was developed from the concept of Bandura's self-efficacy theory (1997). Data were collected via a demographic data questionnaire and an exercise behavior questionnaire, showing a content validity index of 0.95 and reliability of 0.84, using Cronbach’s alpha coefficient. The data were analyzed using descriptive statistics, the Mann-Whitney U test, the Wilcoxon signed-rank test, and independent t-tests.
The study results showed that the experimental had mean systolic blood pressure and diastolic blood pressure that were lower than before receiving the program (SBP: Median = 134.00, 137.50; DBP: Median = 85.00, 88.00), and lower than those of the control group receiving usual nursing care, whose systolic blood pressure and diastolic blood pressure (SBP: Median = 134.00, 138.00; DBP: Median = 85.00, 87.50) were significantly higher (p < 0.05). Moreover, the experimental group’s average exercise behavior scores were higher than before receiving the program (Median = 4.67, 2.80) and significantly higher than that of the control group (Mean = 4.66, 2.78) (p < 0.05).
References
World Health Organization. First WHO report details devastating impact of hypertension and ways to stop it [Internet]. Geneva: WHO; 2023 [cited 2024 Jan 1]. Available from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/hypertension
ระบบคลังข้อมูลด้านการแพทย์และสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. อัตราป่วยรายใหม่ของโรคความดันโลหิตสูงต่อแสนประชากร ในปีงบประมาณ [อินเตอร์เน็ต]. นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข; 2567 [เข้าถึงเมื่อ 1 ม.ค. 2567]. เข้าถึงได้จาก: https://hdcservice.moph.go.th/
สมาคมความดันโลหิตสูงแห่งประเทศไทย. แนวทางการรักษาโรคความดันโลหิตสูง ในเวชปฏิบัติทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่ 1. เชียงใหม่: ทริค ธิงค์; 2562.
American College of Sports Medicine. ACSM’s guidelines for exercise testing and prescription Eleventh Edition. 11th edition. Philadelphia: Wolters Kluwer; 2021.
Pender N. Health promotion innursing practice. 3rd edition. Stamford, Conn: Appleton and Lange; 1996.
Bandura A. Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review 1997; 84(2):191-215.
Cohen J. Statistical Power Analysis for the Behavioral Sciences. 2nd edition. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates; 1998
นวพร วุฒิธรรม, รัตนา ช้อนทอง, ชุติญา สมประดิษฐ์. ผลของการเสริมสร้างการรับรู้สมรรถนะแห่งตน ต่อการควบคุมระดับความดันโลหิต ในกลุ่มเสี่ยงโรคความดันโลหิตสูง. วารสารพยาบาลทหารบก 2563; 21(1):309-18.
ณัฐพงษ์ ปานบุตร, ชุลีกร ด่านยุทธศิลป์, อนามัย นาอุดม. ผลของโปรแกรมการส่งเสริมการรับรู้ความสามารถตนเองต่อพฤติกรรมออกกำลังกายระดับความดันโลหิต และค่าดัชนีมวลกายของกลุ่มเสี่ยงโรคความดันโลหิตสูงที่มีน้ำหนักเกิน จังหวัดสุโขทัย. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ 2566; 17(3):39-51.
Hayes P, Ferrara A, Keating A, McKnight K, O’Regan A. Physical Activity and Hypertension. Journal of Cardio vascular Medicine 2022; 23(9):1-13.
จารุวรรณ ภู่สาลี, สุนิดา ปรีชาวง. ผลของโปรแกรมการส่งเสริมพฤติกรรมสุขภาพที่เน้นการเต้นแอโรบิกแบบมวยไทยต่อความดันโลหิตและดัชนีมวลกายของผู้ที่มีภาวะความดันโลหิตเกือบสูง. วารสารพยาบาลทหารบก 2557; 15(3):218-55.
อัญชลี เกาะอ้อม, ยุพิน อังสุโรจน์, ระพิณ ผลสุข. ผลของโปรแกรมการสร้างแรงจูงใจร่วมกับออกกำลังกายแบบบาสโลบต่อระดับความดันโลหิตของกลุ่มเสี่ยงความดันโลหิตสูง. จุฬาลงกรณ์เวชสาร 2562; 1(5):463-72.
ฐาณมาศ เกษเพ็ชร, ศุภมาศ ขำแสง, อริสา โพธิ์ชัยสาร, พิมลพร เชาวน์ไวพจน์. ผลของการเดินแบบนอร์ดิกต่อความดันโลหิต และประสิทธิภาพในการออกกำลังกาย ในผู้ที่มีภาวะเสี่ยงต่อโรคความดันโลหิตสูงในจังหวัดนครนายก. วารสารการแพทย์และวิทยาศาสตร์สุขภาพ 2562; 26(2):10-21.
ลลิตา บุญงาม, ชนัญชิดาดุษฎี ทูลศิร, สุวรรณา จันทร์ประเสริฐ. ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายแบบชี่กงต่อระดับความดันโลหิตของสตรีกลุ่มเสี่ยงโรคความดันโลหิตสูง. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา 2560; 25(1):82-94.
ชินวัฒน์ ไข่เกตุ, สุนีย์ เงินยวง. ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการออกกําาลังกายของนักวิ่งหน้าใหม่จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม 2566; 42(1):97-108.
ชาญชัย ศิริพันธุ์, วัชชิรา ศักดิ์สนิท, สมศักดิ์ รักอยู่, นิติพันธ์ สระภักดิ์, เจริญ เครือทิวา. การสํารวจความคิดเห็นของนักศึกษาเกี่ยวกับการบูรณาการกิจกรรมทางกายในหมวดวิชาศึกษาทั่วไป: กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ 2566; 3(4):205-16.
พงศกร จันทร์ฉาย, จีรพัชร บุณยพรหม, อุดมลักษม์ กูลศรีโรจน์, ศิริรัตน์ ศรีสอาด. การใช้บุคคลต้นเเบบเพื่อเสริมสร้างเเรงจูงใจในตนเอง. วารสารปัญญาภิวัฒน์ 2566; 15(3):352-67.
Peifer C, Schönfeld P, Wolters G, Aust F, Margraf J. Well done! effects of positive feedback on perceived self-efficacy, flow and performance in a mental arithmetic task. Frontiers in Psychology 2020; 11:1–11.
จุฑามาศ แหนจอน. สมองกับอารมณ์: มหัศจรรย์ความเชื่อมโยง. วารสารราชพฤก 2558; 13(3):10-9.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 The Office of Disease Prevention and Control 10th
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 จังหวัดอุบลราชธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 จังหวัดอุบลราชธานีและบุคลากรท่านอื่นๆในสำนักงานฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
