การบูรณาการความรู้สู่การพัฒนาตามยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0

Main Article Content

Jiraporn Srisil

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : งานวิจัยเรื่อง “การบูรณาการความรู้สู่การพัฒนาตามยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0” กำหนดเพื่อ                                 
1) วิเคราะห์ปัจจัยสภาพแวดล้อมของการดำเนินโครงการบูรณาการความรู้สู่การพัฒนาตามยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0 ของคณะวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา 
2) ประเมินความรู้และทักษะของผู้เข้าโครงการ บูรณาการความรู้สู่การพัฒนาตามยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0 ของคณะวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์  มหาวิทยาลัยพะเยา และ
3) เสนอแนวทางการบูรณาการความรู้สู่การพัฒนาตามยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0


วัสดุและวิธีการ : โดยการแจกแบบสอบถามผู้เข้าโครงการทั้งหมด 120 คน จากนั้นทำการสนทนากลุ่ม (Focus Group) ผู้ให้ข้อมูล สำคัญทั้งหมด จำนวน 8 คน ตามวัตถุประสงค์ของการวิจัยที่กำหนดไว้


ผลการวิจัย :พบว่า 
1) ปัจจัยสภาพแวดล้อมของการดำเนินโครงการบูรณาการความรู้สู่การพัฒนาตามยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0 ของคณะวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์  มหาวิทยาลัยพะเยา  มีองค์ประกอบด้านสาระความรู้ และกิจกรรม รวม 7 Modules และมีปัจจัยสภาพแวดล้อมในการเรียนรู้ 5 ด้าน 
2) ภาพรวมผลประเมินความรู้และทักษะตนเองของผู้เข้าโครงการทั้ง 7 Modules โดยภายหลังการเข้าโครงการ ได้รับทักษะเพิ่มขึ้นในระดับมากที่สุด เนื่องจากได้ลงมือปฏิบัติ อีกทั้งมีทัศนคติ ในทางบวก และเข้าใจกระบวนการพัฒนาให้ยั่งยืนจากกิจกรรมกำหนดปณิธานเพื่อพัฒนาตนเอง และปณิธานเพื่อพัฒนาส่วนรวม และ 3) ข้อเสนอแนวทางพัฒนาการบูรณาการความรู้สู่การพัฒนาตามยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0  คือ (1) จัดประชุมวางแผน ล่วงหน้าสำหรับการพิจารณางบประมาณ และสถานที่ (2) ประยุกต์ผลวิจัยกับการเรียนการสอน ตามพันธกิจของมหาวิทยาลัย และ (3) จัดสภาพแวดล้อมในการเรียนรู้เพื่อพัฒนากระบวนการเรียนการสอนในชั้นเรียนปกติให้ครอบคลุมทุกด้าน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
Srisil, J. (2019). การบูรณาการความรู้สู่การพัฒนาตามยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0. แพทยสารทหารอากาศ, 65(1), 12–19. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/rtafmg/article/view/193167
ประเภทบทความ
นิพนธ์ต้นฉบับ

เอกสารอ้างอิง

1. ยุทธศาสตร์การพัฒนาอุตสาหกรรมไทย 4.0 ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560 - 2579). สืบค้นเมื่อ 10 สิงหาคม 2561, สืบค้น จาก
https://www.mmthailand.com .
2. การพัฒนากลุ่มเพื่อยกระดับความสามารถในการ แข่งขัน (Cluster Competitiveness). สถาบันคีนันแห่งเอเชีย. สืบค้นเมื่อ
10 มีนาคม 2561, สืบค้นจาก http://www.stabundamrong.go.th/journal.
3. สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา 2552. เอกสารประกาศคณะกรรมการการอุดมศึกษา เรื่อง แนวทางการปฏิบัติตามกรอบ
มาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2552.
4. สภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. วิสัยทัศน์การพัฒนาประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 10 สิงหาคม 2561, สืบค้นจาก
http://www.nesdb.go.th.
5. John W. Creswell .Educational Research Planning, Conducting, and Evaluating. Pearson Education, Inc. 2002.
6. ทิศนา แขมมณี. รูปแบบการเรียนการสอนทางเลือกที่หลากหลาย. พระนคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2546.
7. Richard, I. Learning to teach. New York: McGraw-Hill. 1994.
8. Carter V. Good . Dictionary of Education. New York McGraw Hill book Company. 1973.
9. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สานักนายกรัฐมนตรี. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม
(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: สกายบุ๊กส์.