การแพร่ระบาดของโรคโควิด 19 กับการเพิ่มขึ้นของภาวะสายตาสั้นในเด็ก

บทคัดย่อ

ภาวะสายตาสั้น คือ ความผิดปกติของค่าสายตาชนิดหนึ่งที่แสงที่ตกกระทบจากวัตถุไปโฟกัสตรงส่วนหน้าของจอประสาทตาเมื่อเกิดการหักเหของแสง ส่งผลให้การมองเห็นภาพไม่ชัด นอกจากจะส่งผลต่อคุณภาพภาพชีวิต การเรียน หรือบุคลิกภาพของผู้ป่วยแล้ว ยังอาจส่งผลตามมาถึงสุขภาพของดวงตา ความผิดปกติของดวงตาซึ่งสัมพันธ์กับภาวะสายตาสั้น ซึ่งอาจจะทำให้การมองเห็นลดลงหรือ สูญเสียการมองเห็น  เช่น ภาวะวุ้นตาเสื่อม รอยฉีกขาดที่จอประสาทตา จอประสาทตาหลุดลอก จอประสาทตาเสื่อมโดยเฉพาะที่จุดรับภาพ ต้อกระจก และ ต้อหินมุมเปิด ทั้งนี้ภาวะสายตาสั้น ปัจจุบันพบอุบัติการณ์มากขึ้นทั่วโลกและกำลังเป็นปัญหาทางเศรษฐกิจและสังคมที่น่ากังวล โดยเฉพาะในทวีปเอเชีย พบมีอุบัติการณ์สูงกว่าในฝั่งยุโรปและอเมริกา ปัจจัยที่ทำเกิดภาวะสายตาสั้น มีหลายองค์ประกอบ ตั้งแต่ปัจจัยด้านพันธุกรรม รวมถึง สาเหตุอื่นๆเช่นการเพ่งระยะใกล้ และการลดลงของการออกกลางแจ้ง นับตั้งแต่มีการระบาดของโรคโควิด 19 ทำให้มีชีวิตวิถีใหม่เกิดขึ้น เช่น การเรียนออนไลน์ การทำงานผ่านจออิเล็กทรอนิกส์ที่บ้าน และการใช้ชีวิตนอกบ้านลดลง ซึ่งล้วนเป็นความเสี่ยง ซึ่งอาจส่งผลกระทบทำให้เกิดอุบัติการณ์ใหม่ของภาวะสายตาสั้นเพิ่มขึ้น รวมถึงอาจทำให้ผู้ที่มีภาวะสายตาสั้นอยู่แล้ว มีสายตาสั้นเพิ่มขึ้นได้ จากข้อมูลในเรื่องของการเกิดภาวะสายตาสั้นโดยเฉพาะในช่วงการระบาดของโรคโควิด 19 ตลอดจนวิธีการในการที่จะลดการเพิ่มขึ้นของภาวะสายตาสั้น จะช่วยทำให้เราเข้าใจบริบทรวมไปถึงช่วยทำให้การดูแลเด็กที่มีปัญหาสายตาสั้นดีขึ้น