ความสัมพันธ์ระหว่างการให้อาหารทางหลอดเลือดดําผ่านทางหลอดเลือดดําส่วนปลาย และการติดเชื้อราแคนดิดาในกระแสเลือด

บทคัดย่อ

บทนำ : การติดเชื้อราแคนดิดาในกระแสเลือดพบได้บ่อยโดยมีอัตราการเสียชีวิตมากถึงร้อยละ 40 โดยมีปัจจัยเสี่ยง อาทิเช่น  ได้รับยาปฏิชีวนะเป็นเวลานาน ได้รับการใส่สายสวนในหลอดเลือดดำใหญ่ และการให้สารอาหารทางหลอดเลือดดำ เป็นต้น อย่างไรก็ตาม การศึกษาหาปัจจัยเสี่ยงส่วนใหญ่ได้ทำการศึกษาโดยให้สารอาหารทางหลอดเลือดดำผ่านทางหลอดเลือดดำใหญ่ จึงเป็นคำถามของการวิจัยนี้

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการให้อาหารทางหลอดเลือดดำผ่านทางหลอดเลือดดำส่วนปลายและการติดเชื้อราแคนดิดาในกระแสเลือด ในผู้ป่วยที่นอนโรงพยาบาล

วิธีดำเนินการวิจัย : การศึกษาจับคู่โรคโดยเก็บข้อมูลจากหอผู้ป่วยหนัก ในโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ตั้งแต่ 1 มกราคม 2559 ถึง 30 กันยายน 2563 โดยเก็บข้อมูลที่ต้องการศึกษาวิเคราะห์ผ่านโปรแกรมSTATA14

ผลการวิจัย : มีผู้ป่วย 42 คน ในกลุ่มโรค และ 84 คน ในกลุ่มควบคุม โดยมีอายุ​เฉลี่ย 65 ปี โดยปัจจัยเสี่ยงของการติดเชื้อราแคนดิดาในกระแสเลือดได้แก่ การผ่าตัดช่องท้อง/ช่องอก OR 4.61 (p-value 0.005) การได้รับยาปฏิชีวนะเป็นเวลานาน OR 5.01 (p-value 0.015) การได้รับสารอาหารทางหลอดเลือดดำรวมผ่านทุกช่องทาง OR 2.20 (p-value 0.041) และการได้รับสารอาหารผ่านทางหลอดเลือดดำใหญ่ OR 3.46 (p-value 0.034), การได้รับสารอาหารทางหลอดเลือดดำผ่านทางหลอดเลือดดำส่วนปลายเทียบกับการให้ผ่านทางหลอดเลือดดำใหญ่สัมพันธ์กับการติดเชื้อราแคนดิดาในกระแสเลือดไม่ต่างกัน (HR 0.88 , p-value 0.78)

สรุปผลการวิจัย : จากการศึกษาพบว่าการผ่าตัดช่องท้อง/ช่องอก การได้รับยาปฏิชีวนะเป็นเวลานาน การได้รับสารอาหารทางหลอดเลือดดำรวมผ่านทุกช่องทาง และผ่านทางหลอดเลือดดำใหญ่ สัมพันธ์กับการติดเชื้อราแคนดิดาในกระแสเลือด แต่การได้รับสารอาหารผ่านทางหลอดเลือดดำส่วนปลายไม่สัมพันธ์กับการติดเชื้อราแคนดิดาในกระแสเลือด นอกจากนั้นการได้รับสารอาหารทางหลอดเลือดดำส่วนปลายไม่ลดอัตราการติดเชื้อราแคนดิดาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเทียบกับการได้รับสารอาหารทางหลอดเลือดดำใหญ่