การวางแผนการดูแลรักษาล่วงหน้าในระยะท้ายของชีวิต ในนักศึกษาแพทย์: ทัศนคติ พฤติกรรม และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง

บทคัดย่อ

ที่มาและความสำคัญ เพื่อพัฒนาหลักสูตรแพทยศาสตร์เรื่องการดูแลแบบประคับประคอง การวางแผนการดูแลรักษา ล่วงหน้า และปรับปรุงคุณภาพการบริการทางการแพทย์โดยยึดผู้ป่วยเป็นศูนย์กลาง การศึกษาว่านักศึกษาแพทย์มีทัศนคติ และพฤติกรรมต่อความตายอย่างไรเป็นสิ่งสำคัญ วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาทัศนคติ และพฤติกรรมเกี่ยวกับการวางแผนการดูแลรักษาในระยะท้ายของชีวิตล่วงหน้าในนักเรียนแพทย์ทหาร (นพท.) และนักศึกษาแพทย์ (นศพ.) วิทยาลัยแพทยศาสตร์พระมงกุฎเกล้า (วพม.) รวมไปถึงปัจจัยที่เกี่ยวข้อง วิธีการศึกษา ใช้รูปแบบการวิจัยแบบผสมผสานด้วยการเก็บข้อมูลเชิงปริมาณและสัมภาษณ์เพื่อเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างคือ นพท. และ นศพ.วพม. ทุกชั้นปี จำนวน 132 คน ผลการศึกษา พบว่าอาสาสมัครมีทัศนคติที่เห็นด้วยต่อคำว่าตายดีตามคำนิยามที่ผู้วิจัยได้รวบรวมไว้ และมีทัศนคติที่เห็นด้วยกับมุมมองที่ว่าความตายเป็นเรื่องธรรมชาติ ในขณะที่มุมมองต่อความตายอื่น ๆ นั้นไปในทางที่ไม่เห็นด้วย และผลการเรียนของอาสาสมัครที่ต่ำกว่า 3.50 เป็นปัจจัยที่สัมพันธ์กับมุมมองต่อความตาย ว่าเป็นการปลดปล่อยมากกว่าอาสาสมัครที่มีผลการเรียนตั้งแต่ 3.50 ขึ้นไปอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.01) ข้อมูลเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์อาสาสมัครจำนวน 12 ราย พบว่าระดับชั้นการศึกษา และระดับผลการเรียนอาจมีผลต่อมุมมองต่อความตาย อาสาสมัครเกือบทั้งหมดยังไม่ได้ลงมือวางแผนการดูแลรักษาระยะสุดท้ายของตนเองไว้เป็นลายลักษณ์อักษรแม้จะเห็นว่าเป็นสิ่งสำคัญ อภิปรายและสรุป จากผลการศึกษาที่พบระดับชั้นการศึกษา และระดับผลการเรียนอาจมีผลต่อมุมมองต่อความตายซึ่งเป็นปัจจัยทางจิตสังคม จึงควรมีการศึกษาเพิ่มเติมที่เน้นปัจจัยทางจิตสังคม ของนักศึกษาแพทย์ เพื่อช่วยให้การวางแผนการสอนเกี่ยวกับเรื่องการวางแผนการดูแลรักษาล่วงหน้าในหลักสูตรการแพทย์ศึกษามีความเหมาะสมแก่ผู้เรียนมากยิ่งขึ้น