Factors influence consumption of alcohol in community level in Kantharalak District, Sisaket Province

Authors

  • Khuanjit Srichacum สำนักงานสาธารณสุขอำเภอกันทรลักษ์
  • Angsana Boonthum Department of Community Health, Faculty of Public Health, Mahidol University
  • Umawadee Laothong Department of Community Health, Faculty of Public Health, Mahidol University
  • Tharadol Kengkarnphanich Department of Health Education and Behavioral Sciences, Faculty of Public Health, Mahidol University

Keywords:

Predictive factors, alcohol consumption, Sisaket province

Abstract

The objectives of this descriptive study were to study the situation of alcohol consumption and analysis of predictive factor of alcohol consumption in the community level The samples were 120 villages in Kantharalak district, Sisaket province. The samples were selected by sample random sampling. The data were collected from 30 percent of the household in each villages, totally 6,278 households, by lot-drawing method. The used instruments were questionnaire and interview. The data were analyzed by descriptive statistic including frequency, percentage, mean, proportion, standard deviation and inferential statistics as well; multiple regression analysis.

The results showed that the villages which more than 80% of household had alcohol drinking behaviors at 64.2%. The population aged 15 years old and over had alcohol drinking behaviors at 66.5%. The most alcohol drinking were the age between 25-29 years old at 61.7%. The largest consumption alcohol were distillation rice whisky, brandy and Thai liquor. Every week (1-3 days/month) drinking frequency was at 28.9 percent. The drinking shot for each time at 1-2 glasses were 59.0% and over standard drinking were 28.6%. The predictive factors of alcohol consumption in the community level were nationality, communication and advertising, public campaign measures, health service system measures and social values by 26.5% at a significant difference level of 0.05. The results can be used as guidelines for policy formulation in communities to reduce alcohol consumption in the community.

References

กัลยาวีร์ อนนท์จารย์. (2561). การลดพฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในชุมชน. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, ปีที่ 7 (ฉบับที่ 1). 15-21

คณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอกันทรลักษ์. (2561). รายงานการขับเคลื่อนการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ ปี 2561 อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ. สำนักงานสาธารณสุขอำเภอกันทรลักษ์.

ประจวบ โลแก้ว. (2552). พฤติกรรมและปัจจัยที่มีผลต่อการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของอาสาสมัครสาธารณสุขในอำเภอดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่. การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต. คณะสาธารณสุขศาสตร์. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ช่อแก้ว ร่มสุขและขจรวรรณ อิฐรัตน์. (2555). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของวัยรุ่น เขตเทศบาลเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร. คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.

ชุติมา บุญกลาง. (2561). การศึกษาการดำเนินยุทธศาสตร์นโยบายแอลกอฮอล์ระดับชาติ ในจังหวัดอำนาจเจริญและศรีสะเกษ ปี 2559. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, ปีที่ 7 (ฉบับที่ 2). 136-144

ทักษพล ธรรมรังสี. (2556). สถานการณ์การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และผลกระทบในประเทศไทย ปี 2556. นนทบุรี : บริษัทเดอะกราฟฟิโก ซิสเต็มส์ จำกัด.

เนื้อพร เล็กเฟื่องฟูและคณะ. (2559). เหล้าความจริง รายงานสถานการณ์การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในสังคมไทย 2558. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เดือนตุลา.

โรงพยาบาลกันทรลักษ์. (2561). รายงานสถานการณ์อุบัติเหตุจราจรช่วงเทศกาลสงกรานต์ ปี 2561 อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ. โรงพยาบาลกันทรลักษ์ : กลุ่มงานอุบัติเหตุฉุกเฉิน.

วัชรพงศ์ รติสุขพิมล. (2557). รณรงค์งดเหล้าเข้าพรรษาจากการรับรู้สู่นักดื่มที่ลดลง. ใน : กรรณจริยา สุขรุ่ง, ปิยะนาถ ประยูร, หนูเพียร แสนอินทร์, บรรณาธิการ. เรื่องเหล้าก้าวสิบงานวิจัยเด่นรอบทศวรรษแห่งการเรียนรู้และการขับเคลื่อนนโยบายเพื่อลดปัญหาแอลกอฮอล์ในสังคมไทย. กรุงเทพ : โรงพิมพ์เดือนตุลา.

สาวิตรี อัษณางค์กรชัย (2562). รายงานสถานการณ์การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์รายจังหวัด พ.ศ. 2560. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : บริษัท สหมิตรพัฒนาการพิมพ์ (1992).

สาวิตรี อัษณางค์กรชัย และดาริกา ใสงาม. (2562). รายงานสถานการณ์การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในสังคมไทย ประจำปี พ.ศ. 2560. พิมพ์ครั้งที่ 1.กรุงเทพฯ : บริษัทสหมิตรพัฒนาการพิมพ์ (1992).

สำนักงานคณะกรรมการควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2558). รายงานประจำปี 2558. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์อักษากราฟฟิคแอนด์ดีไซน์.

สำนักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ. (2558). รายงานภาระโรคและการบาดเจ็บของประชากรไทย พ.ศ.2556. นนทบุรี : บริษัทเดอะ กราฟ ฟิโก ซิสเต็มส์ จำกัด.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2555). เทคนิคการสุ่มตัวอย่างและการประมาณค่ากลุ่มตัวอย่าง. กรุงเทพฯ : สำนักงานสถิติแห่งชาติ.สำนักนโยบายและวิชาการสถิติ : กลุ่มระเบียบวิธีสถิติ.

สำนักทะเบียนอำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ. (2561). รายงานสถิติประชากรและบ้าน ระดับตำบล. สำนักทะเบียนอำเภอกันทรลักษ์ : งานทะเบียน.

อุทัยทิพย์ จันทร์เพ็ญ. (2554). ปัจจัยที่มีผลต่อการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แบบผิดปกติของวัยรุ่นในจังหวัดขอนแก่น. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. คณะสาธารณสุขศาสตร์. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

World Health Organization. (2014). Global status report on alcohol and health 2014. World Health Organization.

World Health Organization(WHO). (2018). Alcohol [online]. Available from : https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/alcohol. [cited 2019 Nov 1].

Downloads

Published

2020-12-29

How to Cite

Srichacum, K. . ., Boonthum, A. ., Laothong, U. ., & Kengkarnphanich, T. . (2020). Factors influence consumption of alcohol in community level in Kantharalak District, Sisaket Province. UBRU Journal for Public Health Research, 9(2), 101–113. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/ubruphjou/article/view/241600

Issue

Section

ORIGINAL ARTICLES