Health risk assessment from inhalation exposure to PM2.5 among adults groups in the upper northern region of Thailand
Keywords:
Quantity particulate matter (PM2.5), health risks assessment, adultsAbstract
Fine particulate matter (PM2.5) is a critical air pollutant known to adversely affect the respiratory system. Prolonged or repeated exposure to PM2.5 increases the risk of developing both acute and chronic health conditions. This study aimed to examine the average PM2.5 concentration levels using data from the Pollution Control Department (PCD) between 2021 and 2023 and to assess the associated health risks among adults in the Upper Northern region of Thailand through the calculation of the Hazard Quotient (HQ).
The findings revealed that the average PM2.5 concentration in the region during the study period was 29 ± 23.86 µg/m³. Health risk assessment based on HQ indicated that the average annual HQ value, according to the World Health Organization (WHO) guideline, was 3.04 ± 2.3, and the 24-hour average HQ was 1.21 ± 0.95. Based on the PCD standards, the annual and 24-hour average HQ values were 2.03 ± 1.59 and 0.80 ± 0.63, respectively. The results demonstrated that the HQ values calculated using both WHO and PCD guidelines exceeded the safety threshold of 1.0, indicating significant health risks due to PM2.5 inhalation exposure.
In conclusion, the elevated PM2.5 concentrations observed in the Upper Northern region pose substantial health risks to the adult population, with potential adverse effects in both the short and long term.
References
กรมควบคุมมลพิษ. (2567). ข้อมูลปริมาณความเข้มข้นฝุ่นละอองขนาดเล็ก PM2.5 ระหว่างปี 2564–2566. ค้นเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2567, จาก http://air4thai.pcd.go.th/webV3/#/Home
กรมควบคุมมลพิษ. (2567). มาตรฐานคุณภาพอากาศในบรรยากาศของประเทศไทย. ค้นเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2567, จาก https://www.pcd.go.th/faqs/%E0%B8%84%E0%B8%B8%E0%B8%B2
ขนิษฐา ชัยรัตนาวรรณ, & ณัฐพศุตม ภัทธิราสินสิริ. (2563). แหล่งกำเนิด ผลกระทบและแนวทางจัดการฝุ่นละออง PM2.5 บริเวณภาคเหนือของประเทศไทย. วารสารสมาคมนักวิจัย, 25(1), 432–446.
ข่าวไทยพีบีเอส. (2567). Applications Air4Thai. ค้นเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม 2567, จาก https://www.pcd.go.th/pcd_news/10012/
ข่าวไทยพีบีเอส. (2567). คุณภาพอากาศไทย. ค้นเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2567, จาก https://policywatch.thaipbs.or.th/article/environment-21
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2563). เรียนรู้ อยู่กับฝุ่น PM2.5. ค้นเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2567, จาก https://www.chula.ac.th/wp-content/uploads/2019/10/Chula-PM25.pdf
ประกาศคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ. (2566). เรื่อง กำหนดมาตรฐานฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน ในบรรยากาศโดยทั่วไป. ค้นเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2567, จาก https://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2565/E/163/T_0021.PDF
พัทธนันท์ วิวัฒนไพศาล. (2567). ความรู้ เจตคติ และพฤติกรรมการป้องกันฝุ่น PM2.5 ของประชาชนอายุ 18–60 ปี ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 10(2), 161–174.
สุกัญญา พันธุ, และคณะ. (2565). การประเมินความเสี่ยงด้านสุขภาพจากการได้รับฝุ่น PM2.5 ในช่วงฤดูแล้งจากพื้นที่เทศบาลเมืองมาบตาพุด จังหวัดระยอง. วารสารวิชาการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 14(19), 64–82.
Amnuaylojaroen, T., & Parasin, N. (2023). Future health risk assessment of exposure to PM2.5 in different age groups of children in Northern Thailand. Toxics, 11(3), 291. https://doi.org/10.3390/toxics11030291
Amnuaylojaroen, T., & Parasin, N. (2023). Seasonal variation of PM2.5 in Northern Thailand: A comprehensive study. Journal of Environmental Science and Health, Part A.
Anuchit, R., et al. (2021). Air quality and PM2.5 in Mae Hong Son: A study on seasonal variations and health risk assessment. Thai Environmental Science Journal, 29(1), 56–67.
Guo, Y., Yu, W., Xu, R., Ye, T., Abramson, M. J., Morawska, L., Jalaludin, B., ... & Li, S. (2024). Estimates of global mortality burden associated with short-term exposure to fine particulate matter (PM2.5). The Lancet Planetary Health, 8(3), e146–e155. https://doi.org/10.1016/S2542-5196(23)00045-3
Krittanawong, C., Qadeer, Y. K., Hayes, R. B., Wang, Z., Thurston, G. D., Virani, S., & Lavie, C. J. (2023). PM2.5 and cardiovascular diseases: State-of-the-art review. International Journal of Cardiology. Cardiovascular Risk and Prevention, 19, 200217. https://doi.org/10.1016/j.ijcrp.2023.200217
Lemly, A. D. (1996). Evaluation of the hazard quotient method for risk assessment of selenium. Ecotoxicology and Environmental Safety, 35(2), 156–162. https://doi.org/10.1006/eesa.1996.0095
Li, B., Yang, J., Dong, H., Li, M., Cai, D., Yang, Z., Zhang, C., ... & Wang, B. (2021). PM2.5 constituents and mortality from a spectrum of causes in Guangzhou, China. Ecotoxicology and Environmental Safety, 222, 112498. https://doi.org/10.1016/j.ecoenv.2021.112498
Pimchanok, N., & Chatchai, S. (2019). Assessing health risks of PM2.5 in rural areas of Lampang Province: The role of agricultural practices. Asian Journal of Environmental Science, 32(2), 89–97.
Pongpiachan, S., & Paopure, W. (2019). Health risk assessment of PM2.5-bound polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) during biomass burning season in Northern Thailand. Air Quality, Atmosphere & Health, 12(5), 553–564.
Somchai, A., et al. (2020). Impact of PM2.5 pollution on health in Chiang Mai, Thailand: An assessment of hazard quotient. Journal of Environmental Studies and Health, 45(3), 123–134.
Suksuwan, S., et al. (2022). Analysis of PM2.5 pollution and its health impacts in Northern Thailand. Bangkok Post.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารนี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารฯ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรณ์จากบรรณาธิการวารสารนี้ก่อนเท่านั้น
