พฤติกรรมการบริโภคอาหารตามหลักโภชนบัญญัติของนักศึกษา มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย
คำสำคัญ:
พฤติกรรมการบริโภคอาหาร, หลักโภชนบัญญัติ, นักศึกษาบทคัดย่อ
อาหารและโภชนาการเป็นส่วนสำคัญของวิถีชีวิตและการพัฒนาสุขภาวะ ในช่วงวัยศึกษาการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของแต่ละบุคคลอาจส่งผลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหาร ผู้วิจัยจึงสนใจที่จะศึกษาพฤติกรรมการบริโภคอาหารตามหลักโภชนบัญญัติของนักศึกษามหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย โดยเป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์การศึกษา คือ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการบริโภคอาหารตามหลักโภชนบัญญัติของนักศึกษามหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคอาหารตามหลักโภชนบัญญัติของนักศึกษามหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย จำนวน 328 คน สุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ ทำการศึกษาระหว่างเดือน มกราคม-มีนาคม 2566 เก็บรวบรวมโดยใช้แบบสอบถาม ตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาของแบบสอบถามด้วยการหาค่า IOC โดยผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 ท่าน ทุกข้อคำถามมีค่า IOC ระหว่าง 0.66-1.00 ตรวจสอบความเที่ยงของเครื่องมือ โดยการหาค่าสัมประสิทธิ์อัลฟ่าของครอนบาชของแบบสอบถามได้เท่ากับ 0.904 ใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติใช้เชิงอนุมาน ได้แก่ Chi-square Test และ Pearson’s Product Moment Correlation Coefficient เพื่ออธิบายและทดสอบความสัมพันธ์ของตัวแปร
ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมการบริโภคอาหารตามหลักโภชนบัญญัติในภาพรวมอยู่ในระดับดี ร้อยละ 62.80 ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.44 (S.D. = 0.23) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคอาหารตามหลักโภชนบัญญัติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ชั้นปีที่กำลังศึกษา (p = 0.008) คณะที่ศึกษา (p < 0.001) การเข้าถึงแหล่งจำหน่ายอาหาร (r = 0.215, p-value = < 0.001) การได้รับอิทธิพลจากสื่อโฆษณา (r = 0.376, p-value = < 0.001) การได้รับอิทธิพลจากบุคคล (r = 0.395, p-value = < 0.001)
ดังนั้น ควรสนับสนุนให้มีการจำหน่ายอาหารที่หลากหลายโดยคำนึกถึงอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการให้สามารถเข้าถึงและเลือกซื้อได้สะดวก และการจัดกิจกรรมส่งเสริมพฤติกรรมการบริโภคอาหารตามหลักโภชนบัญญัติและการเลือกรับประทานอาหารที่ถูกต้องตามหลักสุขาภิบาลอาหาร โดยเลือกสื่อที่นักศึกษาให้ความสนใจและเข้าถึงได้ง่าย เพื่อส่งเสริมการมีพฤติกรรการบริโภคอาการที่ดีต่อไป
เอกสารอ้างอิง
กมลวรรณ สุวรรณ. (2563). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคอาหารในเด็กมัธยมศึกษาตอนต้นที่มีภาวะน้าหนักเกินเกณฑ์ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดยะลา. วารสารสาธารณสุขล้านนา. 17(1), 40-51.
ณัฐนิชา แก่นศรี และวณิชชา คันธสร. (2565). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคอาหารจานด่วนของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.วารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพและการสาธารณสุขชุมชน. 5(2), 23-34.
นัชชา ยันติ และอภิญญา อุตระชัย. (2564). พฤติกรรมการบริโภคอาหารในนักศึกษาปริญญาตรี มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง จังหวัดปทุมธานี. วารสารความปลอดภัยและสุขภาพ. 14(1), 25-36.
ปาจารีย์ ซิบังเกิด, ประสงค์ ตันพิชัย และนิรันดร์ ยิ่งยวด.(2564). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการบริโภคอาหารปลอดภัยของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน.วารสารสังคมศาสตร์วิจัย. 25(1), 170-191
มัณทนาวดี เมธาพัฒนะ. (2560). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคอาหารของนักศึกษาพยาบาล. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.25(3), 20-29.
ลักษณิน รุ่งตระกูล. (2562). การประเมินภาวะโภชนาการ และพฤติกรรมสุขภาพเพื่อส่งเสริมสุขภาพวัยรุ่นไทย. สำนักโภชนาการ กรมอนามัย. ค้นเมื่อ 10 พ.ย 2565, จาก https://nutrition2.anamai.moph.go.th/th/download-06/download?id=41109&mid=32009&mkey=m_document&lang=th&did=14576.
วราพรรณ ไหมเหลือง, คันธมาทน์ กาญจนภูมิ, ชัดเจน จันทรพัฒน์ และกัลยา ตันสกุล. (2563). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารหวานของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในอำเภอเมือง จังหวัดยะลา. หาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ (มหาวิทยาลัยหาดใหญ่) ครั้งที่ 11. ค้นเมื่อ 18 พ.ย 2565, จาก Available from https://www.hu.ac.th/Conference/proceedings2020/doc/G12/G12-1-029He-PP_วราพรรณ%20ไหมเหลือง%20(P1938-1956).pdf
วิรุท นนสุรัตน์. (2562). พฤติกรรมการบริโภคอาหารของผู้สูงอายุเขตสุขภาพที่ 8. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคราม (โรงพยาบาลมหาสารคราม). 16(3), 130-137.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2563). กินอย่างฉลาดกินตามโภชนบัญญัติ 9 ประการ. ค้นเมื่อ 7 พ.ย 2565, จาก https://resourcecenter.thaihealth.or.th/media/DOzA
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (ม.ป.ป.) กินอย่างฉลาดกินตามโภชนบัญญัติ 9 ประการ.ค้นเมื่อ 7 พ.ย 2565, https://www.thatoomhsp.com/userfiles/กินอย่างฉลาดตามหลักโภชนบัญญัติ%209%20ประการ(1).pdf
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). การสำรวจพฤติกรรมการบริโภคอาหารของประชากร พ.ศ 2560. สำนักพิมพ์สถิติแห่งชาติ. ค้นเมื่อ 3 พ.ย 2565, จาก http://www.nso.go.th/sites/2014/DocLib13/ด้านสังคม/สาขาสุขภาพ/Food_consumption_behavior_of_the_population/2560/รายงานฉบับสมบูรณ์.pdf.
Best, J. W. (1977). Research in Education. (3 rd. ed). New Jersey: Prentice Hall Inc.
Bloom, B.S. et al. (1971). Handbook on formative and summative evaluation of student learning. New York: McGraw Hill.
Daniel, W.W. (2010). Biostatistics: Basic Concepts and Methodology for the Health Sciences (9 thed.). New York: John Wiley & Sons.
Green, L. W., & Kreuter, M. W. (2005). Health program planning: An educational and ecological approach. New York: McGraw Hill.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารนี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารฯ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรณ์จากบรรณาธิการวารสารนี้ก่อนเท่านั้น
