THE EFFECTIVENESS OF CONSTIPATION PREVENTION PROGRAM FOR HOSPITALIZED ELDERLY IN PATIENTS UNDERGOING TOTAL KNEE ARTHROPLASTY

Main Article Content

จารุพรรณ ลีละยุทธโยธิน

Abstract

This research was conducted in quasi-experimental research methodology with 2 groups posttest-only design. The objectives of this research was to compare constipation symptom and severity of elderly undergoing total knee arthroplasty between patients attending constipation  prevention program and patients receiving treatment-as-usual. The samples comprised 60 elderly patients undergoing total knee arthroplasty in Special Orthopedics ward of Faculty of Medicine Vajira Hospital which those were divided into 2 groups, 30 patients in a control group and 30 patients in an experimental group. The research data were collected through 4 research tools; personal data record form, defecation record form, bowel pattern assessment form, and constipation risk assessment form. The experimental tool used in this research was the constipation prevention and management program for elderly patients undergoing total knee arthroplasty which was examined content validity resulting 0.85 content validity index. The data derived, were analyzed using the following descriptive statistical measures and statistical hypothesis test; Chi-squared, Fisher’s exact test, and Independent t-test to assess the statistical significance of the data.       


The major findings were as followed: the constipation symptom of elderly patients undergoing total knee arthroplasty in the experimental group was less than those in the control group with significantly difference (p < .001); the constipation severity of elderly patients undergoing total knee arthroplasty, analyzed by the average frequency of defecation after 4 days operation and amount of days first time defecation after operation, showed significantly difference between the experimental group and the control group (p < .001).  

Article Details

How to Cite
ลีละยุทธโยธิน จ. (2018). THE EFFECTIVENESS OF CONSTIPATION PREVENTION PROGRAM FOR HOSPITALIZED ELDERLY IN PATIENTS UNDERGOING TOTAL KNEE ARTHROPLASTY. Vajira Nursing Journal, 18(1), 1–11. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/vnj/article/view/139769
Section
research article

References

คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล.(2555). สถิติผู้ป่วยในประจำปี พ.ศ. 2555. กรุงเทพฯ. งานเวชสถิติ คณะแพทยศาสตร์ วชิรพยาบาล.
จันทร์เพ็ญ ชูประภาวรรณ. (2540). การสำรวจสุขภาพประชากรวัย 50 ปี ขึ้นไปประเทศไทย ปี พ.ศ. 2538. กรุงเทพฯ: ดีไซด์ จำกัด.
ธารดาว ทองแก้ว. (2544). กินเส้นใยอาหารอย่างไรให้พอดีทั้งชนิดและปริมาณ. หมอชาวบ้าน. 23(269),51-53.
นิตยา ภาสุนันท์. (2545). อาการปวดข้อในผู้ป่วยสูงอายุ. ใน จรัสวรรณ เทียนประภาส และพัชรี ตันศิริ (บรรณาธิการ). การพยาบาลผู้สูงอายุ (หน้า 240-241). กรุงเทพฯ: เรืองธรรม.
โบตั๋น แสนสุขสวัสดิ์, พรรณวดี พุธวัฒนะและสุภาพ อารีเอื้อ. (2550). การป้องกันและจัดการอาการท้องผูกในผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 13(2), 106-123.
ปราณี กระทู้ไพเราะ. (2532). ผลของการกระตุ้นการขับถ่ายอุจจาระต่อภาวะท้องผูกในผู้สูงอายุ. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพยาบาลผู้ใหญ่, มหาวิทยาลัยมหิดล).
ปองจิตร ภัทรนาวิก และปาริชาติ จันทร์สุนทราพร. (2548). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล การตอบสนองต่อความปวดกับความสามารถในการทำหน้าที่ของข้อเข่าในการทำกิจกรรมของผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อม.วารสารชมรมพยาบาลออร์โธปิดิกส์ แห่งประเทศไทย, 10(2), 101-114.
พวงผกา มั่นหมาย. (2552). ประสิทธิผลของโปรแกรมการป้องกันอาการท้องผูกในผู้สูงอายุที่เข้ารับการผ่าตัดกระดูกสะโพก. (วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต การพยาบาลผู้ใหญ่ บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหิดล).
วราภรณ์ ไวคกุล. (2545). การดูแลผู้ป่วยทางออร์โธปิดิกส์ที่มีความปวด. วารสารชมรมพยาบาลออร์โธปิดิกส์แห่งประเทศไทย,7(2),89-297.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม. (2552) .สารประชากร. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยมหิดล.
สมาคมรูมาติสซั่มแห่งประเทศไทย.(2549). แนวทางเวชปฏิบัติการรักษาโรคข้อเข่าเสื่อม. สืบค้นจาก http://www.thairheumatology.org/
สมจิต หนุเจริญกุล. (2543). การพยาบาลทางอายุรศาสตร์ เล่ม3. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพฯ:วี. เจ.พรินติ้ง.
สมพร ชินโนรส, สุภาพ สุวรรณเวโชและนฤมล คชเสนี. (2549). ประสบการณ์ความปวดและการจัดการกับ
ความปวดในผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม. รามาธิบดีสาร, 12(3), 304-316.
สุทธิชัย จิตะพันธ์กุลม, วงศ์วัฒน์ ลิ่วลักษณ์, รานี ทวีกิติกุล และ จักษณา ปัญญาชีวิน (2544). ภาวะท้องผูกในผู้สูงอายุไทยที่อาศัยอยู่ในชุมชน: ความหมายและอัตราความชุก. วารสารพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ, 2(1), 8-7.
อุดม คชินทร (2537). ตำราอายุรศาสตร์อาการวิทยา: ท้องผูก Constipation. กรุงเทพฯ: เซ็ทสแควร์.
Bijlsma, J.W., & Knahr, K. (2007). Strategies for the prevention and management of osteoarthritis of the hip and knee. Best pract Res chin rheumatol, 2(21), 59-76.
Dodd, M., Janson, S., Facione N., Faucett, J., Froelicher, E.S., Humphreys, J. & et al. (2001). Advancing the science symptom management. Journal of advanced nursing, 33(5), 668-676.
Eberhardie, C. (2003). Constipstion: Identifying the problem. Nursing older people,15(9),22-26.
Harington, K. L., & Halewitz, E. M. (2006). Managing a patient’s constipation with physical
therapy. Physical therapy, 86 (11), 1511-1519.
Hinrichs, M., & Huseboe, J. (2001). Research – based protocol management of constipation. Journal of gerontological nursing, 27(2), 17-28.
Karam, S. E., & Nies, D. M. (1994). Student/staff collaboration: a pilot bowel management program. Journal of gerontological nursing, 20(3), 32-40.
Machin, D., Campbell J. M., Tan B. S, & Tan H. S. (2009). Sample size table for clinical studies. 3rd edition. Singapore : Los. Blackwell Publishing.
Molitor, P. (1985). Constipation. Nursing mirror, 8(5), 18.
Register Nurse’s Association of Ontario. (2005). Prevention of constipation in the older adult population. Nursing best practice guideline. 1-56.
The American Gastroenterological Association (2007). Understanding constipation. A patient’s guide from your doctor and AGA. Advancing the science and practice Gastroenterology, Retrived from http://www.gastro.org/patient-center/ digestive-condition/constipation.