ปัจจัยทำนายความยืดหยุ่นในชีวิตของผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า อำเภอบางน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา
Main Article Content
บทคัดย่อ
ความยืดหยุ่นในชีวิตเป็นสิ่งสำคัญของผู้สูงอายุที่มีชีวิตอยู่กับภาวะซึมเศร้าในการฟื้นคืนหลังเผชิญกับภาวะซึมเศร้า การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความยืดหยุ่นในชีวิตของผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า กลุ่มตัวอย่างคือผู้สูงอายุมีภาวะซึมเศร้า อาศัยในอำเภอบางน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา มีคุณสมบัติตามเกณฑ์คัดเข้าการศึกษา จำนวน 85 คน คัดเลือกโดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เก็บข้อมูลในเดือนพฤษภาคม พ.ศ.2562 รวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ตามแบบสอบถามเกี่ยวกับ ข้อมูลส่วนบุคคลการมองโลกในแง่ดีการรับรู้ภาวะสุขภาพความพึงพอใจในชีวิตการสนับสนุนทางสังคมและความยืดหยุ่นในชีวิต รวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ มีค่าสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาคระหว่าง .60-.89 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนาและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน
ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความยืดหยุ่นในชีวิตระดับปานกลาง (M= 140.25,SD =4.57) ตัวแปรที่สามารถทำนายความยืดหยุ่นในชีวิตเรียงลำดับจากมากไปน้อย คือ การรับรู้ภาวะสุขภาพ(ß= 0.34, p< .001)การมองโลกในแง่ดี (ß = 0.33, p = .001)และการสนับสนุนทางสังคม (ß = 0.23, p< .05)โดยตัวแปรทั้งสามนี้ร่วมกันทำนายความยืดหยุ่นในชีวิตของผู้สูงอายุมีภาวะซึมเศร้าได้ร้อยละ 39.6(R2 = .396, F3,84 = 17.73, p< .001)
จากผลการวิจัยเสนอแนะว่า พยาบาลด้านสุขภาพจิตและจิตเวช ควรส่งเสริมให้ผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า มีการรับรู้ภาวะสุขภาพที่ดี มีการมองโลกในแง่ดีและได้รับการสนับสนุนทางสังคมเพื่อเสริมสร้างความยืดหยุ่นในชีวิตให้สามารถเผชิญกับภาวะซึมเศร้าได้อย่างเหมาะสม
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวชิรสารการพยาบาลถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ ทั้งสิ้น
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวชิรสารการพยาบาล ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวชิรสารการพยาบาล หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวชิรสารการพยาบาลก่อนเท่านั้น
References
Alexander, P. A. (1998). Metacognition: Answered Unanswered Question, Educational Psychologist. 24(2): 143 - 158.
Aroian, K. J., Norris, A. E. (2000). Resilience, Stress, and Depression among Russian Immigrants to Israel. Western Journal of Nursing Research, 22(1), 54-67.
Beck, A. T. (Ed.). (1979). Cognitive therapy of depression. Guilford press.
Best, John W. (1977). Research in Education. 3rd ed. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice Hall, Inc.
Brook, R. H., Ware, J. E., Davies-Avery, A., Stewart, A. L., Donald, C. A., Rogers, W.H., Williams, K. N., & Johnston, S. A. (1979). Overview of adult health status measures fielded in Rand’s health insurance study. Medical Care, 17(S7), 1-131.
Brook, A. (1997). The Role of Organization Justice in Mediating the Relationship between Quality Programs and Work Outcome. Michigan: Temple University.
Choowattanapakorn, T., Alex, L., Lundman, B., Norberg, A., & Nygren, B. (2010). Resilience among woman and men aged 60 years and over in Sweden and in Thailand. Nursing and Health Sciences, 12, 329-335.
Diener, E. (2002). Very happy people. Psychological Science, 13, 81-84
Diener, E. (2004). Beyond money: Toward an Economy of Well - Being. Psychological Science in the Public Interest, 5, 1-31
Grotberg, E. H. (1997). I AM, I HAVE, I CAN: What families worldwide taught us about resilience.
Grotberg, E. H. (2003). Resilience for today: Gaining strength from adversity. Westport: Praeger.
House, J. S. (1981). Work stress and social support. New Jersey: Prentice Hall.
Jackson,D., Firtko, A., & Edenborough, M. (2007). Personal resilience as a strategy for surviving and thriving in the face of workplace adversity: a literature review. Journal of Advanced Nursing, 60(1), 1–9.
King, L.A., King, D. W., Fairbank, J. A., Keane, T. M., Adms, G.A., (1998). Resilience-recovery factor in post - traumatic stress disorder among female and male Vietnam veterans: Haediness, postwar social support, and additional stressful life events. Journal of Personality and Social Psychology, 74(2), 420-434.
McClain, J., Gullatt, K., & Lee, C. (2018). Resilience and Protective Factors in Older Adults. Dominican University of California, Master’s Theses and Capstone Projects, 296.
Nygren. B., Alex, L., Jonsen, E., Gustafson, Y., Norberg, A., & Lundman, B. (2005). Resilience, sense of coherence, purpose in life and self-transcendence in relation to perceived physical and mental health among the oldest old. Aging & Mental Health, 9(4), 354-362.
Riolli, L., Savicki, V., &Cepani, A. (2006). Resilience in the Face of Catastrophe: Optimism, Peronality, and Coping in the Kosovo Crisis. Journal of Applied Social Psychology. https://doi.org/10.1111/j.1559-1816.2002.tb02765.x.
Scheier, M., & Carver, C. S. (1992). Effects of optimism on psychological and physical well -being: Theoretical overview and empirical update. Cognitive Therapy and Research,16, 201-228.
Seligman, M. E. (1974). Failure to escape traumatic shock. Journal of Experimental Psychology, 74(1), 1.
Shelli, M. W. (1995). Reponding to social change. Pennsylvania: Down, Hutchinson Press.
Souri, H., & Hasanirad, T. (2011). Relationship between resilience, optimism and psychological well - being in students of medicine. Procedia - Social and Behavioral Sciences,30, 1541 – 1544.
Wagnlid, G. M. (2003). Resilience and successful aging: Comparison among low and high income oder adults. Journal of Gerontological Nursing, 1, 42-47.
Wagnlid, G. M. (2009). A review of the resilience scale. Nursing Measurement, 17(2), 105-113.
Wagnlid, G. M., & Young, H. M. (1990). Resilience among older women. Journal of Nursing Scholarship,22, 252-255.
Wagnlid, G. M., & Young, H. M. (1993). Development and psychometric evaluation of the resilience scale. Journal of Nursing Measurement, 1(2), 165-178.