การดูแลผู้สัมผัสโรคพิษสุนัขบ้า: บทบาทของพยาบาลวิชาชีพแผนกฉุกเฉิน

Main Article Content

ธีระชล สาตสิน

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ


โรคพิษสุนัขบ้ายังคงเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญของประเทศ และการดูแลผู้สัมผัสโรคพิษสุนัขบ้าเป็นบทบาทหน้าที่ที่สำคัญอย่างหนึ่งของพยาบาลวิชาชีพแผนกฉุกเฉิน จุดประสงค์ของบทความเพื่อนำเสนอบทบาทของพยาบาลวิชาชีพในการดูแลผู้สัมผัสโรคพิษสุนัขบ้า ตามกระบวนการพยาบาล   ตั้งแต่การประเมินคัดแยกผู้ป่วยตามความรุนแรงด้วยการซักประวัติ การล้างและทำความสะอาดแผล การฉีดวัคซีนป้องกันบาดทะยัก และโรคพิษสุนัขบ้า การให้คำแนะนำในการดูแลแผล การฉีดวัคซีนให้ครบ และเรื่องสิทธิการรักษา  เพื่อการบริการที่มีคุณภาพ สร้างความเชื่อมั่นและปลอดภัยให้กับผู้รับบริการ


คำสำคัญ : โรคพิษสุนัขบ้า บทบาทพยาบาล แผนกฉุกเฉิน


 

Article Details

บท
บทความวิชาการ
Author Biography

ธีระชล สาตสิน, คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต

ธีระชล สาตสิน

คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต

204/3 ถนนสิริธร แขวงบางพลัด เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร 10700

References

ไกรศร จันทร์นฤมิตร, อรพรรณ โตสิงห์, ปรางทิพย์ ฉายพุทธ และทิพา ต่อสกุลแก้ว. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงของการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยา อายุ โรคร่วม กับผลลัพธ์การจำหน่ายออกจากห้องฉุกเฉิน ในผู้ป่วยฉุกเฉินผู้ใหญ่. Thai Journal of Nursing Council, 31(2), 123-131. doi:Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TJONC/article/view/57899

กระทรวงสาธารณสุข,กรมควบคุมโรค,สำนักระบาดวิทยา. (2561). สถิติโรคพิษสุนัขบ้า. ค้นเมื่อ 21 พฤษภาคม 2561, เข้าถึงได้จาก http://164.115.32.57/r36/uploads/document/59dbe3a8c9e07.pdf

กระทรวงสาธารณสุข,กรมควบคุมโรค,สำนักระบาดวิทยา. (2562). แผนปฏิบัติการกำจัดโรคพิษสุนัขบ้า. ค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2562, เข้าถึงได้จาก file:///C:/Users/leno/Downloads/3_%E0%B9%81%E0%B8%9C%E0%B8%99rabies6264__22%E0%B8%9E%E0%B8%8461_.pdf

กลุ่มโรคติดต่อระหว่างสัตว์และคน. (2559). แนวทางเวชปฏิบัติโรคพิษสุนัขบ้าและคำถามที่พบบ่อย. สำนักงานพิมพ์อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซน์. กรุงเทพมหานคร.

จารุนันท์ พิชัยรัตน์. (2544). บทบาทของพยาบาลวิชาชีพในการพิทักษ์สิทธิผู้ใช้บริการในโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดตรัง. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ตึกเวชศาสตร์ฉุกเฉิน. (2562). Service Profile Emergency Room. คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช.

สุขุมาล กาฬเนตร, อารยา ประเสริฐชัย และวรางคณา จันทร์คง. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมารับบริการวัคซีนพิษสุนัขบ้าหลังสัมผัสโรค อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 21(2), 34-47.

อรนันท์ หาญยุทธ. (2557). กระบวนการพยาบาลและการนำไปใช้. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(137-143).

อรพรรณ แก้วสวย, กุสุมา คุววัฒนสัมฤทธิ์ และศุภร วงศ์วทัญญู. (2560). การศึกษาความตรงและความเที่ยงของเครื่องมือวัดการรับรู้สติของผู้ป่วยระบบประสาทและสมอง (โฟร์สกอร์) โดยพยาบาลหอผู้ป่วยวิกฤต. Rama Nurse J, 23(3), 298-313.

อรพิรุฬห์ สการะเศรณี. (2559). สถานการณ์โรคพิษสุนัขบ้าในคนและสัตว์ประเทศไทย ปีพ.ศ. 2558 (Situation of Rabies in human and animal, Thailand, 2015). สำนักระบาดวิทยา

กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข, 47(16).

Albertini AA, Ruigrok R, & Blondel D. (2011). Rabies Virus Transcription and Replication. In Adv Virus Res (pp. 1-22).

Brekke, I. J., Puntervoll, L. H., Pedersen, P. B., Kellett, J., & Brabrand, M. (2019). The value of vital sign trends in predicting and monitoring clinical deterioration: A systematic review. PLoS One, 14(1), e0210875. doi:10.1371/journal.pone.0210875

Gozdas, H. T., & Hatipoglu, M. (2015). Persistent mental symptoms and rabies. Shanghai Arch Psychiatry, 27(5), 326-327. doi:10.11919/j.issn.1002-0829.215049

Hankins, D. G., & Rosekrans, J. A. (2004). Overview, Prevention, and Treatment of Rabies. Mayo Clinic Proceedings, 79(5), 671-676. doi:10.4065/79.5.671

Jackson AC. (2010). Rabies pathogenesis update. In R. P. Saude (Ed.), (pp. 169-172).

Liu, Q., Wang, X., Liu, B., Gong, Y., Mkandawire, N., Li, W., . . . Shi, J. (2017). Improper wound treatment and delay of rabies post-exposure prophylaxis of animal bite victims in China: Prevalence and determinants. PLoS Neglected Tropical Diseases, 11(7), e0005663.

Love, R. A., Murphy, J. A., Lietz, T. E., & Jordan, K. S. (2012). The effectiveness of a provider in triage in the emergency department: a quality improvement initiative to improve patient flow. Advanced emergency nursing journal, 34(1), 65-74.

Madhusudana, S. N., Subha, S., Thankappan, U., & Ashwin, Y. B. (2012). Evaluation of a direct rapid immunohistochemical test (dRIT) for rapid diagnosis of rabies in animals and humans. Virologica Sinica, 27(5), 299-302. doi:10.1007/s12250-012-3265-6

Pleasure, S. J., & Fischbein, N. J. (2000). Correlation of Clinical and Neuroimaging Findings in a Case of Rabies Encephalitis. Archives of Neurology, 57(12), 1765-1769. doi:10.1001/archneur.57.12.1765

Salomão, C., Nacima, A., Cuamba, L., Gujral, L., Amiel, O., Baltazar, C., . . . Gudo, E. S. (2017). Epidemiology, clinical features and risk factors for human rabies and animal bites during an outbreak of rabies in Maputo and Matola cities, Mozambique, 2014: Implications for public health interventions for rabies control. PLoS Neglected Tropical Diseases, 11(7), e0005787.

Soler-Rangel, S., Jiménez-Restrepo, N., Nariño, D., & Rosselli, D. (2020). Rabies encephalitis and extra-neural manifestations in a patient bitten by a domestic cat. Revista do Instituto de Medicina Tropical de São Paulo, 62(1).

Weihe, E., Bette, M., Preuss, M. A. R., Faber, M., Schäfer, M. K. H., Rehnelt, J., Dietzschold, B. (2008). Role of virus-induced neuropeptides in the brain in the pathogenesis of rabies. Developments in biologicals, 131(1), 73-81.

WHO. (2020). Rabies. Retrieved from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/rabies. Update 21 April 2020.

Zhu, S., & Guo, C. (2016). Rabies Control and Treatment: From Prophylaxis to Strategies with Curative Potential. Viruses, 8(11), 279.