The effect of self-efficacy enhancement program on exercise behavior in older adults with subdural hematoma

Main Article Content

Pinrath Rukhatiwong
Narirat Jitramontree
Virapun Wirojratana

Abstract

This study was a randomized controlled trial (RCT). The objective of this study was to investigate the effect of self-efficacy promoting program for enhancing physical exercise behavior among older adults with subdural hematoma. The sample of this study was 60 older adults with subdural hematoma admitted to the neurosurgery ward, Siriraj hospital. The sample was selected based on the inclusion criteria, then it was randomly divided into two groups: the experimental group (n=30) and the control group (n=30). The experimental group was given a self-efficacy promoting program in addition to standard care, whilst the control group received only standard care. The program was developed based on self - efficacy theory, comprising website for information and video clip for model presentation, exercise form, and telephone follow-up plan. The instrument was a questionnaire consisted of1) general information and illness 2) physical exercise behavior of older adults with subdural hematoma. Data were analyzed by comparing mean scores of physical exercise behavior between the experimental group and the control group using ANCOVA. Mean scores atpre - experimental period were controlled.


The results revealed that the experimental group had higher physical exercise behavior than the control group with a statistical difference (p <.05).


The study suggests that nurses should apply the self-efficacy enhancement program in caring for older adults with subdural hematoma.

Article Details

How to Cite
Rukhatiwong, P., Jitramontree, N., & Wirojratana, V. (2020). The effect of self-efficacy enhancement program on exercise behavior in older adults with subdural hematoma. Vajira Nursing Journal, 22(1), 33–44. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/vnj/article/view/241570
Section
research article

References

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2558. [รายงานประจำปี]. สืบค้นเมื่อ 18 ต.ค.2560 จาก http://thaitgri.org/?p=37841

ธนา นิลชัยโกวิทย์ จักรกฤษณ์ สุขยิ่ง ชัชวาล ศิลปกิจ. (2539). ความเชื่อถือได้และความแม่นตรงของ General Health Questionnaire ฉบับภาษาไทย. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย. 41(1) : 2 – 17.

พรธิพา ธิมายอม. (2555). ผลของการใช้โปรแกรมพัฒนาการรับรู้ความสามารถของตนที่มีต่อพฤติกรรมสุขภาพของผู้รับบริการอัมพาตครึ่งซีกจากโรคหลอดเลือดสมอง. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 28(2), 33-45.

วิศาล คันธารัตนกุล. (2550). สรีรวิทยาการออกกำลังกาย ใน วิศาล คันธารัตนกุล และภาริส วงศ์แพทย์ (บรรณาธิการ). คู่มือเวชศาสตร์ฟื้นฟู (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: โฮลิชซิ่งพับลิ่ง.

Allison, M. J., & Keller, C. (2014). Self-Efficacy intervention effect on physical activity in older adults. Western Journal of Nursing Research, 32(8), 31-46.

Bandura, A. (1997). Self-efficacy : The exercise of control. New York: W. H. Freeman and Company.

Edwards MD, et al. (2014) Interactions between chromosomal and nonchromosomal elements reveal missing heritability. Proc Natl Acad Sci U S A 111(21):7719-22

Glen, M., & Gardner, K. I. (2015). Effectiveness of short-term aerobic exercise program on cardiovascular risk profile in moderate risk adults: a randomized controlled pilot study. Journal of Health and Research, 2(1), 38-45.