A Role of Psychiatric Nurses in Mental Health Promotion for Elderly based on the Buddhist Ethics
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Becoming the elderly is a significant role in changing physio-psychological changes and socio-economic problems of the elderly. These factors affect on self-image, self-esteem, self- confidence, and pride in living in the elderly. If the elderly are unchangeable in current situations, these will lead them to several problems. Psychiatric nurses play a crucial role inunderstanding health care sciences for all ages depending on the nursing process to promote well-being on the mental health of older people. Mental health promotion has to depend on the relationships between nurses and clients that have to use communication skills based on Buddhist ethics to promote the mental health of older people emerged by the mind and to be able to manage these problems by older people’s potentials. A role of psychiatric nurses in mental health promotion for older people based on the Buddhist ethics was classified into 4 categories: 1) Physical care to promote mental health due to physio-psycho correlation, 2) Psychological care to promote mental health by developing calm and mind, 3) Social care to promote the mental health of older people to be able to live together with family, community, and society, and 4) Spiritual care to promote mental health using the intellectual development to understand life-based on the Buddhist Ethics.
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวชิรสารการพยาบาลถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ ทั้งสิ้น
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวชิรสารการพยาบาล ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวชิรสารการพยาบาล หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวชิรสารการพยาบาลก่อนเท่านั้น
References
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2554). กรอบทิศทางการพัฒนางานสุขภาพจิตและแผนยุทธศาสตร์.
กรมสุขภาพจิต ในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11 (พ.ศ.2554-2559). (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: ละม่อม.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2558). รอบทิศทางการพัฒนางานสุขภาพจิตและแผนยุทธศาสตร์.กรมสุขภาพจิต 2558. นนทบุรี: กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2559). รายงานประจำปี กรมสุขภาพจิต ปีงบประมาณ 2559. กรุงเทพฯ: บางกอกบล็อก.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2558). แนวทางการดูแลทางด้านสังคมจิตใจของผู้สูงอายุเพื่อป้องกันปัญหาสุขภาพจิต (ฉบับปรับปรุงคร้งที่1). (พิมพ์ครั้งที่4). นนทบุรี: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กรฐณธช ปัญญาใส, จุฑามาส กิติศรี และพิชชานาถ เงินดี. (2560). ประสิทธิผลของโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตบนพื้นฐานความต้องการของผู้สูงอายุ.วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา, 12(2), 65-74.
กาญจนา จันทร์ไทย, ธีรพร สถิรอังกูร, ประหยัด ประภาพรหม, และราณี พรมานะจิรังกุล. (2556). มาตรฐานการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต. เชียงใหม่: เชียงใหม่.
เกษร มุ้ยจีน. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อระดับสุขภาพจิตของผู้สูงอายุ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 23(2), 306-318.
คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิและสังคมแห่งชาติ. (2552). ประชากรสูงอายุในประเทศไทยปี พ.ศ.2533-2573. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
คณะเภสัชศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2558). ปัญหาสุขภาพจิตของผู้สูงอายุ. สืบค้นจาก http://www.pham.chula.ac.th/physiopharm/content/ activity_%20lh/6.2.9html.
จิรวรรณ โปรดบำรุง, จรัส ลีกา และสุวิน ทองปั้น. (2559). การดูแลผู้สูงอายุตามหลักพุทธจริยศาสตร์. วารสารพุทธชินราชเวชสาร, 33(2), 233-240.
ชัยพัฒน์ พุฒซ้อน และกันตพัฒน์ พรศิริวัชรสิน. (2561). แนวทางการแก้ปัญหาสังคมผู้สูงอายุของประเทศไทย. วารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 1(1), 25-35.
ทศา ชัยวรรณวรรต. (2560). บทบาทของพยาบาลจิตเวชในการส่งเสริมสุขภาพจิตและการป้องกันการเจ็บป่วยทางจิต. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 31(2), 16-31.
นันทวัช สิทธิรักษ์ (บรรณาธิการ). (2558). จิตเวชศิริราช DSM-5 (พิมพ์ครั้งที่1). กรุงเทพมหานคร: ประยูรสารไทย การพิมพ์.
ฉวีวรรณ สัตยธรรม. (2556). การพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต. กรุงเทพฯ: ธนาเพลส.
ปิ่นนเรศ กาศอุดม, และมัณฑนา เหมชะญาต. (2554). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ ในเทศบาล ตำบลบางกะจะ อำเภอเมือง จังหวัดจันทบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า, 22(2), 61-70.
พจนา เปลี่ยนเกิด และสมพิศ เกิดศิริ. (2557). สมรรถนะของพยาบาลจิตเวชในการปฏิบัติการพยาบาล. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(2), 160-165.
พจ พระภูชิสสะ ปญญาปโชโต.(2562). การเสริมสร้างสุขภาวะตามหลักภาวนา 4 ของผู้สูงอายุในตำบลยางออม อำเภอขุนตาล จังหวัดเชียงราย.วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 4(1), 49-63.
เมธี วงศ์วีระพันธุ์.(2559). การส่งเสริมสุขภาพจิตผู้สูงอายุของชุมชนต้นแบบในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารจิตวิทยาคลีนิก, 47(1), 45-47.
ยาใจ สิทธิมงคล(บรรณาธิการ). (2561). การพยาบาลจิตเวชศาสตร์ Psychiatric Nursing. พิมพ์ครั้งที่3. กรุงเทพฯ:สแกนอาร์ต.
วรรณวิสาข์ ไชยโย. (2552). ทัศนเรื่องความสุขในผู้สูงอายุ:กรณีศึกษาบ้านวัยทองนิเวศน์. รายงานวิจัย. สาขาวิชาปรัชญาและศาสนา ภาควิชามนุษยศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วริยา จันทร์ขำ.(2559). การพัฒนาระบบการดูแลสุขภาพจิตและจิตเวชชุมชน : บทบาทพยาบาลจิตเวช. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต.3(3),1-9.
วิชาญ ชูรัตน์, โยธิน แสวงดี และสุพาพร อรุณรักษ์สมบัติ. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะเสี่ยงการมีสุขภาพจิตของผู้สูงอายุไทย.วารสารประชากรไทย.3(2),87-92.
วิลาวรรณ คริสต์รักษา และทิพย์ภา เชษฐ์เชาวลิต.(2561). บทบาทพยาบาลจิตเวชชุมชนในการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะเจ็บป่วยทางจิตวิญญาณ : มิติจิตวิญญาณ.วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ.36(2),6-14.
สุจริต สุวรรณชีพ (บรรณาธิการ). (2558). แนวทางการดูแลทางด้านสังคมจิตใจของผู้สูงอายุเพื่อป้องกันปัญหาสุขภาพจิต (ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 1). พิมพ์ครั้งที่ 4.นนทบุรี:ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุดา วงศ์สวัสดิ์, ดุษฎี โยเหลา และนริศรา พึ่งโพธิ์สภ, การพัฒนารูปแบบการทำงานส่งเสริมสุขภาพจิตผู้สูงอายุกลุ่มเสี่ยงของทีมสุขภาพในชุมชน. (2562). วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้.6(2),229-243.
สำนักส่งเสริมและพัฒนาสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2559). มาตรฐานการส่งเสริมสุขภาพจิตและป้องกันปัญหาสุขภาพจิตในโรงพยาบาลชุมชน(ฉบับปรับปรุง).นนทบุรี:กระทรวงสาธารณสุข. สำนักยุทธศาสตร์ กรมสุขภาพจิต.(2557).ยุทธศาสตร์และนโยบายการดำเนินงาน กรมสุขภาพจิต 2558-2559. นนทบุรี:กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
องค์การอนามัยโลกแผนกสุขภาพจิตและสารเสพติด ร่วมกับกองทุนส่งเสริมสุขภาพแห่งวิคตอเรียและมหาวิทยาลัยเมลเบิร์น. (2560). การส่งเสริมสุขภาพจิต แนวคิด หลักฐาน และแนวทางปฏิบัติ (รายงานสรุป).เชียงใหม่:วนิดาการพิมพ์.
อุทัย รตนปฺโญ.(2556). ศึกษาวิเคราะห์หลักพุทธจริยศาสตร์ตามที่ปรากฏในธรรมบท. (ดุษฎีนิพนธ์). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, กรุงเทพฯ ประเทศไทย.
American psychiatric Nurse Association. (2020). What do Psychiatric-mental health nurse do?. Retrieved from apa.org/i4a/Pages/index.efm.pageid=3292#1
Cleary,M.and Cross.W. (2017). Mental health promotion In Daly, J., Speedy,S.and Jackson,D. (Ed.), Contexs of Nursing (pp. 303-320). Elsevier Australia.
Elder,R.,Evans., K., Nizette,D., &Trenoweth,S. (2014). Mental health nursing: A manual for practice. London:Churchill Livingstone Elsevier.
Lynch,E.(2016). Introduction to psychiatric nursing. In Gersch,Carolyn J.,Heimgartner,Nicole M.,Rebar,Cherie R.,Willis,Laura.and V.Title.(Ed.), Psychiatric nursing made incredibly easy!. (pp. 1-44) Philadelphia,PA:Wolters Kluwer.
Shives LR. (2012). Basic concepts of Psychiatric-mental health Nursing.8th ed. Philadelphia:Wolters Kluwer.
Wilkes,L.,Jackson,D.,Miranda,C.,&Watson,R. (2012). The role of clinical trial nurses: An Australian perspective.Collegian.19 (14), 239-246.
World Health Organization.(2013).Mental health action plan2012-2020 printed by the WHO Document Production Services, Geneva, Switzerland. Retrieved February 2,2016,from http://www.who.int/mental_health_publications/action_ plan/en/
World Health Organization.(2020).Defining old. Retrieved from https://www.who.int/healthinfo/survey/ageingdefnolder/en/