การพัฒนางานบริบาลเภสัชกรรมผู้ป่วยลมชักรูปแบบใหม่

ผู้แต่ง

  • ชลีวันท์ ใจกลม ภม. สถาบันประสาทวิทยา

คำสำคัญ:

โรคลมชัก การบริบาลเภสัชกรรม ความร่วมมือในการใช้ยา การควบคุมการชัก การพัฒนารูปแบบใหม่, โรคลมชัก, การบริบาลเภสัชกรรม, ความร่วมมือในการใช้ยา , การควบคุมการชัก , การพัฒนารูปแบบใหม่

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง:  ปัญหาจากการใช้ยาที่พบ ในคลินิกลมชักส่วนใหญ่มักเป็นปัญหาความไม่ร่วมมือในการใช้ยา ซึ่งอาจมีผลต่อการควบคุมการชัวัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลการควบคุมการชัก และความร่วมมือในการใช้ยาหลังได้รับการบริบาลเภสัชกรรมลมชักรูปแบบใหม่ที่สถาบันประสาทวิทยาวิธีการ: เก็บข้อมูลผู้ป่วยโรคลมชัก 120ราย ที่มารับบริการที่แผนกผู้ป่วยนอกระหว่างเดือนพฤษภาคม 2562 ถึง มีนาคม 2563 คัดเลือกผู้ป่วยลมชักที่มีความถี่การชักมากกว่าหรือเท่ากับ 1 ครั้งในช่วง 1 เดือนที่ผ่านมา ผู้ป่วยที่ใช้โทรศัพท์ smart phone และสามารถใช้โปรแกรมต่างๆ ของการวิจัย และไม่เคยได้ รับการบริบาลเภสัชกรรมก่อนหน้า คัดเลือกผู้ป่วยโดยวิธี simple random sampling และแบ่งกลุ่มตัวอย่างเป็นกลุ่มทดลอง (ผู้ป่วย ลมชักที่ได้รับการบริบาลเภสัชกรรมลมชักรูปแบบใหม่) และกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 60 ราย เก็บข้อมูลการควบคุมการชัก และความร่วมมือในการใช้ยาจากการสัมภาษณ์และแบบสอบถาม ก่อนและหลังให้บริบาลเภสัชกรรมลมชักรูปแบบใหม่ผล: ผู้ป่วยหลังจากได้รับการบริบาลเภสัชกรรมลมชักรูปแบบใหม่ มีความร่วมมือในการใช้ยาเพิ่มขึ้นและมีความถี่การชักลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(p < 0.05) และมีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง ความร่วมมือในการใช้ ยาที่เพิ่มขึ้น กับความถี่การชักที่ลดลงสรุป: การบริบาลเภสัชกรรมลมชักรูปแบบใหม่ มีประโยชน์ทำให้ผู้ป่วยตระหนักเห็นความสำคัญของการรับประทานยา มีความร่วมมือในการใช้ยามากขึ้น ส่งผลให้ผู้ป่วยลมชักควบคุมการชักได้ดีขึ้น

ประวัติผู้แต่ง

ชลีวันท์ ใจกลม ภม. , สถาบันประสาทวิทยา

กลุ่มงานเภสัชกรรมผู้ป่วยนอก สถาบันประสาทวิทยา

เอกสารอ้างอิง

Asawavichienjinda T, Sitthi-Amorn C, Tanyanont W. Prevalence of epilepsy in rural Thailand: a population-based study. J Med Assoc Thai 2002; 85: 1066-73.

Khon Kaen University, Faculty of Medicine. Epilepsy research group Srinagarind Hospital Faculty of Medicine, Khon Kaen University. Khon Kaen: Faculty of Medicine; 2005.

Wong IC, Lhatoo SD. Adverse reactions to new anticonvulsant drugs. Drug Saf 2000; 23:35-56.

Perucca E. Clinically relevant drug interactions with antiepileptic drugs. Br J Clin Pharmacol 2006; 61: 246–55.

Walia KS, Khan EA, Ko DH, Raza SS, Khan YN. Side effects of antiepileptic a review. Pain Pract 2004; 4:194-203.

Das K, Banerjee M, Mondal GP, Devi LG, Singh OP, Mukherjee BB. Evaluation of socio-economic factors causing discontinuation of epilepsy treatment resulting in seizure recurrence: a study in an urban epilepsy clinic in India. Seizure 2007; 16:601-7.

Alldredge BK. Seizure Disorders. In: Herfindal ET, Gourley DR, editors. Textbook of Therapeutics: Drug and Disease Management. 6th ed. Baltimore: Williams & Wilkins; 1996.

Jaiklom C, Ausavutmugkul T, Bunyapat N. Effect of Pharmaceutical Care in Epileptic Patients at Prasat Neurological Institute. Journal of the Department of Medical Services 2016; 41: 110-9.

Chutimaskul W. E-Service for Ageing Society. National Research University 2554-56. [Internet]. 2014[cited 2021 Aug 8]. Available from https://www2.sit.kmutt.ac.th/NRU/report/Final_NRU_ Report_2014.pdf.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

21-01-2022

รูปแบบการอ้างอิง

1.
ใจกลม ช. การพัฒนางานบริบาลเภสัชกรรมผู้ป่วยลมชักรูปแบบใหม่. J DMS [อินเทอร์เน็ต]. 21 มกราคม 2022 [อ้างถึง 10 ธันวาคม 2025];46(4):37-44. available at: https://he02.tci-thaijo.org/index.php/JDMS/article/view/250462

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ