การเปลี่ยนแปลงของจมูกหลังการใช้เครื่องมือจัดสันกระดูกขากรรไกรบนโดยใช้เทคนิคนาโซแอลวีโอลาร์โมลดิ้งดัดแปลงในผู้ป่วยปากแหว่งเพดานโหว่ข้างเดียวชนิดสมบูรณ์

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง : การแก้ไขความผิดปกติของจมูกในผู้ป่วยที่มีภาวะปากแหว่งเพดานโหว่ในปัจจุบันนิยมใช้เครื่องมือจัดสันกระดูกขากรรไกรบนโดยใช้เทคนิคนาโซแอลวีโอลาร์โมลดิ้งก่อนการผ่าตัดซึ่งช่วยให้การผ่าตัดง่ายขึ้น เพื่อให้เครื่องมือสามารถยึดอยู่กับช่องปากและสามารถส่งแรงผ่านไปถึงจมูกได้ดีจึงมีการใช้สารยึดฟันเทียมในการยึดเครื่องมือกับเพดานปากของผู้ป่วย ซึ่งสารยึดฟันเทียมเป็นสารที่เหนียวขัดล้างได้ยากทำให้เป็นที่สะสมของจุลชีพรวมทั้งมีรายงานถึงภาวะเป็นพิษต่อเซลล์ในหลอดทดลอง

วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบผลการรักษาและรายงานการเปลี่ยนแปลงของจมูกก่อนและหลังการใส่เครื่องมือจัดสันกระดูกขากรรไกรบนโดยใช้เทคนิคนาโซแอลวีโอลาร์โมลดิ้งดัดแปลงโดยไม่ใช้สารยึดฟันเทียม

วิธีการ: เป็นการศึกษาวิจัยเชิงวิเคราะห์แบบไปข้างหน้าในผู้ป่วยปากแหว่งเพดานโหว่ข้างเดียวชนิดสมบูรณ์ทั้งหมด 8 ราย ที่ได้รับการรักษาด้วยการใส่เครื่องมือจัดสันกระดูกขากรรไกรบนโดยใช้เทคนิคนาโซ แอลวีโอลาร์โมลดิ้งดัดแปลงก่อนการผ่าตัด ณ สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี ทำการวัดและเก็บข้อมูลก่อนและหลังการรักษาจากภาพถ่ายมุมเงยของศีรษะและนำมาข้อมูลที่ได้เปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น

ผล: จากภาพถ่ายมุมเงยพบว่ามีความสูงของรูจมูกข้างที่เป็นปากแหว่งเพดานโหว่เพิ่มขึ้น 2.38 ม.ม. (p = 0.0078) ความกว้างของรูจมูกข้างที่เป็นปากแหว่งเพดานโหว่ลดลง 3.27 ม.ม. (p = 0.0078) และมุมคอลัมเมลลาเพิ่มขึ้น 36.30 องศา (p = 0.0078) ซึ่งมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุป: เครื่องมือจัดสันกระดูกขากรรไกรบนโดยใช้เทคนิคนาโซแอลวีโอลาร์โมลดิ้งดัดแปลงมีผลทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของความสูงของรูจมูกข้างที่เป็นปากแหว่งเพดานโหว่ ความกว้างของรูจมูกข้างที่เป็นปากแหว่งเพดานโหว่และมุมคอลัมเมลลาเช่นเดียวกับเครื่องมือที่ใช้ในปัจจุบันโดยไม่จำเป็นต้องใช้สารยึดฟันเทียม