มุมมองของศัลยแพทย์กระดูกและข้อต่อปัจจัยที่มีผลต่อการจ่ายยาต้านกระดูกพรุนในผู้ป่วยที่มีกระดูกสะโพกหักจากภาวะกระดูกพรุน
คำสำคัญ:
ความคิดเห็น, ยาต้านกระดูกพรุน, กระดูกสะโพกหัก, สิทธิการรักษาบทคัดย่อ
ภูมิหลัง: ในปัจจุบัน มีแนวทางการรักษาผู้ป่วยในหลายประเทศที่แนะนำให้ใช้ยาต้านกระดูกพรุน (anti-osteoporosis medications) ในผู้ป่วยที่มีภาวะกระดูกสะโพกหักจากความเปราะบาง (fragility hip fracture) อย่างไรก็ดี จากการศึกษาพบว่าอัตราการได้รับยาต้านกระดูกพรุนในผู้ป่วยกลุ่มนี้ยังค่อนข้างต่ำ โดยมีสาเหตุที่แตกต่างกันออกไปในแต่ละประเทศ
วัตถุประสงค์: การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความคิดเห็นของศัลยแพทย์กระดูกและข้อถึงปัจจัยในการจ่ายยาต้านกระดูกพรุนในผู้ป่วยที่มีกระดูกสะโพกหักจากความเปราะบาง
วิธีการ: ใช้แบบสอบถามแก่ศัลยแพทย์กระดูกและข้อในประเทศไทยโดยส่งทางจดหมายอิเล็กทรอนิกส์เกี่ยวกับปัจจัยต่างๆ ที่อาจมีผลต่อการให้ยาต้านโรคกระดูกพรุนในผู้ป่วยที่มีกระดูกสะโพกหักจากความเปราะบาง และนำเสนอผลลัพธ์เป็นการพรรณนาและการทดสอบสารรูปสนิทดีของแต่ละปัจจัย
ผล: มีผู้ตอบแบบสอบถามจำนวน 174 คน พบว่าสาเหตุหลักของการที่ไม่ได้จ่ายยาต้านกระดูกพรุนแก่ผู้ป่วยคือราคาของยาที่สูง สิทธิการรักษาของผู้ป่วยที่ไม่สามารถเบิกยาได้ และสาเหตุรองลงมาที่มีความเกี่ยวข้องคือ อายุเพศ ประวัติการมีกระดูกหักมาก่อน และผลการตรวจมวลกระดูกของผู้ป่วย
สรุป: มีปัจจัยหลายอย่างที่มีผลต่อการจ่ายยาต้านโรคกระดูกพรุนในผู้ป่วยที่มีกระดูกสะโพกหักจากความเปราะบาง ซึ่งปัจจัยเหล่านี้อาจสามารถนำมาช่วยในการวางแผนกำหนดแนวทางการรักษาเพื่อเพิ่มโอกาสในการได้รับยาของผู้ป่วยต่อไปในอนาคต
เอกสารอ้างอิง
Brauer CA. Incidence and Mortality of Hip Fractures inthe United States. Jama 2009; 302:1573.
Schnell S, Friedman SM, Mendelson DA, Bingham KW, Kates SL. The 1-Year Mortality of Patients Treated in a Hip Fracture Program for Elders. Geriatr Orthop Surg Rehabil 2010; 1:6–14.
Klotzbuecher CM, Ross PD, Landsman PB, Abbott TA, Berger M. Patients with Prior Fractures Have an Increased Risk of Future Fractures: A Summary of the Literature and Statistical Synthesis. J Bone Miner Res 2010; 15:721–39.
Chapurlat RD, Bauer DC, Nevitt M, Stone K, Cummings SR. Incidence and risk factors for a second hip fracture in elderly women. the Study of Osteoporotic Fractures. Osteoporos Int 2003; 14:130–6.
Berry SD, Samelson EJ, Hannan MT, Mclean RR, Lu M, Cupples LA, et al. Second Hip Fracture in Older Men and Women. Arch Intern Med 2008; 167:1971–6.
Pieper CF, Mautalen C, Hyldstrup L, Sc DM, Recknor C, Nordsletten L, et al. new england journal 2007; 1799–809.
Donggrell SA. New horizons for zoledronic acid: Results of the HORIZON trials in postmenopausal women with osteoporosis and after hip fracture. Expert Opin Pharmacother 2008; 9:663–8.
Beaupre LA, Morrish DW, Hanley DA, Maksymowych WP, Bell NR, Juby AG, et al. Oral bisphosphonates are associated with reduced mortality after hip fracture. Osteoporos Int 2011; 22:983–91.
Morin S, Rahme E, Behlouli H, Tenenhouse A, Goltzman D, Pilote L. Effectiveness of antiresorptive agents in the prevention of recurrent hip fractures. Osteoporos Int 2007; 18:1625–32.
Songpatanasilp T, Sritara C, Kittisomprayoonkul W, Chaiumnuay S, Nimitphong H, Charatcharoenwitthaya N, et al. Thai Osteoporosis Foundation (TOPF) position statements on management of osteoporosis. Osteoporos Sarcopenia 2016; 2:191–207.
Aguado-maestro I, Panteli M, García-alonso M, Bañuelos-díaz A, Giannoudis P V. Incidence of bone protection and associated fragility injuries in patients with proximal femur fractures. Injury [Internet]. 2017; Available from: https:// doi.org/10.1016/j.injury.2017.08.035
Jennings LA, Auerbach AD, Maselli J, Pekow S, Lindenauer PK, Lee SJ. Missed Opportunities for Osteoporosis Treatment in Patients Hospitalized for Hip Fracture. J Am Geriatr Soc 2010; 58:650–7.
Klop C, Gibson-Smith D, Elders PJM, Welsing PMJ, Leufkens HGM, Harvey NC, et al. Anti-osteoporosis drug prescribing after hip fracture in the UK: 2000–2010. Osteoporos Int 2015; 26:1919–28.
Solomon DH, Johnston SS BN et al. Osteoporosis Medication Use After Hip Fracture in U.S. Patients Between 2002 and 2011. J Bone Miner Res 2014; 29:1929–37.
Rojanasthien S, Chiewchantanakit S, Vaseenon T. Diagnosis and treatment of osteoporosis following hip fracture in Chiang Mai University Hospital. J Med Assoc Thail 2005; 88 Suppl 5:S65-71.
Eisenberg DF. Physicians ’ perspectives on the treatment of osteoporosis patients with bisphosphonates. 2020; 1–8.
Ha Y, Lee Y, Lim Y, Jang S, Shin CS, Lee Y. Physicians’ Attitudes to Contemporary Issues on Osteoporosis Management in Korea 2014; 143–50.
Simonelli C, Killeen K, Mehle S, Swanson L. Barriers to osteoporosis identification and treatment among primary care physicians and orthopedic surgeons. Mayo Clin Proc 2002; 77:334–8.
Kingkaew P, Pongchaikul C, Sompitak S, Bussabawalai T, Teerawattananon Y. Cost-utility analysis of treatment for prevention of osteoporotic fractures. HITAP; 2011.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของกรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข
ข้อความและข้อคิดเห็นต่างๆ เป็นของผู้เขียนบทความ ไม่ใช่ความเห็นของกองบรรณาธิการหรือของวารสารกรมการแพทย์
