ปริมาณเลือดและส่วนประกอบของเลือดสำรองที่เหมาะสมในสถานการณ์ระบาดของโรค COVID-19 สำหรับสถาบันมะเร็งแห่งชาติ

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: ในสถานการณ์ระบาดของโรค COVID-19 มีผลกระทบต่องานธนาคารเลือดของสถาบันมะเร็งแห่งชาติเนื่องจากการขาดแคลนเลือดสำหรับใช้กับผู้ป่วยมะเร็งเช่นเดียวกับงานธนาคารเลือดที่อื่น ๆ ด้วยเหตุผลที่มีผู้บริจาคเลือดลงน้อยลง วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาข้อมูลการใช้เลือดและส่วนประกอบของเลือดในสถานการณ์ระบาดของโรค COVID-19 ของสถาบันมะเร็งแห่งชาติ เพื่อนำมากำหนดปริมาณเลือดสำรองที่เหมาะสมและเพียงพอกับความต้องการใช้จริงของผู้ป่วยในสภาวการณ์วิกฤติขาดแคลนเลือดในช่วงระบาดของโรค COVID-19 สามารถใช้เป็นแนวทางในการวางแผนพัฒนาการสำรองเลือดของสถาบันมะเร็งแห่งชาติได้อย่างเหมาะสม วิธีการ: เก็บรวบรวมข้อมูลย้อนหลังการใช้เลือดและส่วนประกอบของเลือดทุกชนิดในงานธนาคารเลือด สถาบันมะเร็งแห่งชาติ ตั้งแต่เดือนมกราคม 2564 ถึง เดือนธันวาคม 2564 (ระยะเวลา 1 ปี) โดยแยกการใช้ตามหมู่เลือด ABO คำนวณหาค่าเฉลี่ยตามความต้องการในแต่ละวัน แล้วคำนวณหาปริมาณของเลือดและส่วนประกอบของเลือดที่ควรมีสำรองไว้ โดยให้ผลิตภัณฑ์เม็ดเลือดแดงและพลาสมาสดแช่แข็งมีปริมาณเพียงพอสำหรับการใช้ 7 วัน เกล็ดเลือดสำหรับใช้งาน 3 วัน และไครโอปรีซิปิเตทให้มีปริมาณสำหรับใช้งานสูงสุดต่อปี โดยสำรองเลือดสำหรับภาวะฉุกเฉินเพิ่มร้อยละ 10 ผล: พบว่าตลอดทั้งปีมีการใช้ผลิตภัณฑ์เม็ดเลือดแดงเป็นส่วนประกอบหลัก 4,862 ยูนิต พลาสมาสดแช่แข็ง 4,428 ยูนิต เกล็ดเลือด 430 ยูนิตไครโอปรีซิปิเตท 240 ยูนิต และเลือดหมู่ Rh negative 10 ยูนิตนอกจากนี้ยังพบว่า ปริมาณเลือดและส่วนประกอบของเลือดที่ธนาคารเลือดควรมีตลอดเวลาโดยแยกตามหมู่เลือด A, B, O และAB ได้แก่ ผลิตภัณฑ์เม็ดเลือดแดง 34, 43, 48 และ 20 ยูนิตตามลำดับ พลาสมาสดแช่แข็ง 43, 55, 55 และ 25 ยูนิต ตามลำดับเกล็ดเลือด 8, 7, 7 และ 5 ยูนิต ตามลำดับ ปริมาณไครโอปรีซิปิเตทที่ควรมีตลอดเวลาคือ 50 ยูนิต สรุป: จำนวนของส่วนประกอบของเลือดที่สำรองไว้จากการศึกษาครั้งนี้ มีข้อมูลเหมาะสมสำหรับการบริหารจัดการของงานธนาคารเลือด สถาบันมะเร็งแห่งชาติให้มีเลือดเพียงพอต่อการใช้ในภาวะปกติ และสถานการณ์วิกฤติได้แก่การเกิดการระบาดของโรค COVID-19 ซึ่งทำให้เลือดสำรองมีไม่เพียงพอในการใช้ในหน่วยงาน