ผลการพัฒนาการดูแลเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยินภายหลังได้รับการผ่าตัดใส่ประสาทหูเทียม โรงพยาบาลราชวิถี

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: เด็กที่เกิดมาสูญเสียการได้ยินระดับรุนแรงมาก และมีอาการหูหนวกทั้งสองข้าง มีผลกระทบต่อพัฒนาการ เจริญเติบโตโดยเฉพาะต่อการพูดและการพัฒนาทางด้านภาษา การผ่าตัดใส่ประสาทหูเทียมช่วยในการฟื้นฟูการได้ยินและจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด 19 ส่งผลกระทบต่อแนวทางการรักษา ซึ่งต้องรักษาโดยใช้ระยะห่างทางสังคม ทำให้การเดินทางมาโรงพยาบาล อาจเป็นความเสี่ยงต่อการติดเชื้อ ซึ่งมีผลกระทบอย่างมากต่อเด็กผ่าตัดใส่ประสาท หูเทียม ซึ่งจำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูการได้ยินอย่างต่อเนื่อง วัตถุประสงค์: 1) ศึกษาผลการพัฒนาระดับความสามารถ ในการฟังของเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยินภายหลัง ได้รับการผ่าตัดใส่ประสาทหูเทียม 2) ศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับความสามารถในการฟังของเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยินภายหลังได้รับการผ่าตัดใส่ประสาทหูเทียม 3) เปรียบเทียบการพัฒนาความสามารถในการฟังของเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยินภายหลังได้รับการผ่าตัดใส่ประสาทหูเทียมระหว่างฝึกการพูดโดยใช้การฟังที่โรงพยาบาลแบบปกติกับฝึกการพูดโดยใช้การฟังที่โรงพยาบาลแบบปกติร่วมกับการฝึกด้วยทางไกล และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของผู้ปกครองในการดูแลเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยินภายหลังได้รับการผ่าตัดใส่ประสาท หูเทียมฝึกการพูดโดยใช้การฟังที่โรงพยาบาลแบบปกติร่วมกับการฝึกด้วยบริการทางไกล วิธีการ: วิจัยเชิงพรรณนารวบรวมข้อมูลย้อนหลังและไปข้างหน้า ประชากรคือ เด็ก ที่ได้รับการผ่าตัดใส่ประสาทหูเทียมอายุไม่เกิน 5 ปี ตั้งแต่ เดือนมกราคม พ.ศ. 2548 ถึง สิงหาคม พ.ศ. 2564 มีจำนวน ประชากร 51 คน คำนวณกลุ่มตัวอย่างได้ 45 คน เพื่อความสมบูรณ์ของข้อมูลเก็บตัวอย่างเป็นจำนวน 51 ราย จากแฟ้มประวัติเวชระเบียนของผู้ป่วย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วยแบบเก็บข้อมูลส่วนบุคคล และแบบเก็บข้อมูลความสามารถในการฟังได้พัฒนาจากแบบประเมินความสามารถในการฟังของกิลมอร์ (Categories of Auditory Performance-II: CAP-II) เกณฑ์การให้คะแนนมี 10 ระดับ ได้แก่ 0-9 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณาหาความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติที่ใช้เปรียบเทียบ repeated measures ANOVA, paired-samples t-test ทดสอบสมมติฐานที่ระดับนัยสำคัญ .05 ผล: พบว่า เด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยินหลังได้รับการผ่าตัดใส่ประสาทหูเทียมมีระดับความสามารถในการฟังเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ปัจจัยของจำนวนข้างที่ใส่ประสาทหูเทียม ความร่วมมือในการฝึกในการฝึก การปรับเครื่องแปลงสัญญาณมีความสัมพันธ์กับกับระดับความสามารถใน การฟัง และการฝึกการพูดโดยใช้การฟังที่โรงพยาบาลแบบปกติ ร่วมกับการฝึกด้วยทางไกล มีการพัฒนาระดับความสามารถ ในการฟังดีกว่าฝึกการพูดโดยใช้การฟังที่โรงพยาบาลแบบปกติอย่างเดียว สรุป: มีปัจจัยหลายอย่างที่มีความสัมพันธ์ กับความสามารถในการฟัง และขึ้นอยู่กับระยะเวลาของการใช้ประสาทหูเทียม ยิ่งใส่นานยิ่งมีประสบการณ์ฟังที่ดี ความร่วมมือในการฝึกการพูดผ่านการฟังที่โรงพยาบาลแบบ ปกติร่วมกับการฝึกด้วยทางไกลมีการพัฒนาระดับความสามารถในการฟังดีกว่าฝึกการพูดโดยใช้การฟังที่โรงพยาบาล แบบปกติอย่างเดียว และใช้เครื่องประสาทหูเทียมทั้ง 2 ข้าง หรือใช้ประสาทหูเทียมร่วมกับเครื่องช่วยฟัง จะช่วยให้เด็กที่ใช้ประสาทหูเทียมสามารถฟัง และมีพัฒนาการทางภาษาที่ดี