การศึกษาผลลัพธ์ของการใช้รูปแบบการพยาบาลสู่การดูแลผู้ป่วยข้างเตียงต่อความคลาดเคลื่อนของการบริหารยา: กรณีศึกษา

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: รูปแบบการดูแลผู้ป่วยที่ดีเป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้พยาบาลสามารถให้การพยาบาลได้อย่างมีคุณภาพและลดความผิดพลาดจากการทำงานได้ วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลและเปรียบเทียบร้อยละของความคลาดเคลื่อนการบริหารยา ความพึงพอใจของพยาบาลต่อการพยาบาลก่อนและหลังการใช้รูปแบบการดูแลผู้ป่วยข้างเตียง วิธีการ: กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพประจำการหอผู้ป่วยกุมารศัลกรรมเด็กโต จำนวน 15 คน เกณฑ์การคัดเลือกผู้เข้าร่วมการวิจัยคือ พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยกุมารศัลยกรรมเด็กโตที่ปฏิบัติงานในเวรเช้า บ่าย ดึก เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) รูปแบบการดูแลผู้ป่วยข้างเตียง 2) แนวปฏิบัติการบริหารยาในหอผู้ป่วย 3) แบบสอบถามความพึงพอใจในงานของพยาบาล 4) แบบบันทึกการปฏิบัติการพยาบาลตามรูปแบบการดูแลผู้ป่วยข้างเตียง 5) แบบรายงานความคลาดเคลื่อนทางยา เก็บรวบรวมข้อมูลกลุ่มทดลอง 15 คน ก่อนและหลังการใช้รูปแบบการพยาบาลสู่การดูแลผู้ป่วยข้างเตียง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้ทดสอบความเชื่อมั่นได้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาค 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติวิเคราะห์ pair t- test เปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยของกลุ่มทดลองก่อนและหลัง ผล: 1. ร้อยละความคลาดเคลื่อนของการบริหารยาก่อนการใช้รูปแบบการพยาบาลสู่การดูแลผู้ป่วยข้างเตียงเท่ากับ 0.10 และหลังการใช้รูปแบบการพยาบาลสู่การดูแลผู้ป่วยข้างเตียงร้อยละ 0.05 2. คะแนนเฉลี่ยความพึงพอใจของพยาบาลก่อนและหลังการใช้รูปแบบรูปแบบการพยาบาลสู่การดูแลผู้ป่วยข้างเตียงภาพรวมและรายด้านแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สรุป: กรณีศึกษาในหอผู้ป่วยกุมารศัลยกรรมเด็กโตนี้พบว่าการใช้รูปแบบการดูแลผู้ป่วยข้างเตียงช่วยลดความคลาดเคลื่อนในการบริหารยาได้อย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้ยังพบว่าความพึงพอใจของพยาบาลหลังการใช้รูปแบบการดูแลผู้ป่วยข้างเตียงเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติซึ่งแสดงให้เห็นว่ารูปแบบการดูแลผู้ป่วยข้างเตียงเป็นแนวทางที่มีประสิทธิภาพในการเพิ่มคุณภาพการดูแลผู้ป่วยและลดข้อผิดพลาดในการบริหารยา