สมรรถนะการมองเห็นภายหลังการใช้เครื่องช่วยทางการเห็นในผู้พิการทางการเห็น โรงพยาบาลเมตตาประชารักษ์ (วัดไร่ขิง) ประเทศไทย

บทคัดย่อ

ภูมิหลัง: ผู้พิการทางการเห็นเป็นบุคคลที่มีข้อจำกัดซึ่งจำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพทางการเห็น ด้วยอุปกรณ์เครื่องช่วยทางการเห็นรวมถึงการฝึกทักษะที่จำเป็นให้สามารถดำรงชีวิตอิสระ วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบสมรรถนะทางการเห็นของผู้รับบริการก่อนและหลังการฟื้นฟูสมรรถภาพ ด้วยอุปกรณ์เครื่องช่วยทางการเห็น วิธีการ: เป็นการศึกษาย้อนหลังเชิงพรรณนา กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้พิการทางการเห็นเพศชายและหญิง ที่รับบริการในศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพทางการมองเห็น รพ.เมตตาประชารักษ์ (วัดไร่ขิง) และใช้อุปกรณ์ จำนวน 123 คน เก็บรวบรวมข้อมูล ด้วยแบบสอบถาม impact of vision impairment (IVI) ฉบับภาษาไทย ซึ่งประกอบด้วย 3 องค์ประกอบ คือ 1) การอ่านและการเข้าถึงข้อมูล 2) การเคลื่อนไหวและการเป็นอิสระ 3) ความเป็นอยู่ที่ดีทางอารมณ์และการวิเคราะห์ทางสถิติทดสอบใช้ paired sample t-test ผล: เมื่อเปรียบเทียบการใช้อุปกรณ์เครื่องช่วยทางการเห็นขณะใช้ครั้งแรก (IVI1) และใช้งานต่อเนื่อง 1-3 เดือน (IVI2) พบว่า องค์ประกอบแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001) สรุป: การใช้อุปกรณ์เครื่องช่วยทางการเห็นในผู้พิการทางการเห็นสามารถเพิ่มสมรรถนะทางการเห็นของผู้รับบริการได้ มีประสิทธิผลและควรขยายผลและต่อยอดบริการในหน่วยบริการสุขภาพในประเทศไทย