ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการป้องกันและควบคุมโรคติดต่อที่นำโดยยุงลายของประชาชน อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร

ผู้แต่ง

  • Witsanu Aninlabon Chulalongkorn University
  • โรงพยาบาลเกาะเต่า

คำสำคัญ:

โรคติดต่อนำโดยยุงลาย, โรคไข้เลือดออก, โรคไข้ปวดข้อยุงลาย, โรคไข้ซิกา, การป้องกันและควบคุมโรค

บทคัดย่อ

การศึกษาเชิงพรรณนาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความรู้ในการป้องกันและควบคุมโรคติดต่อที่นำโดยยุงลายของประชาชน อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร จำนวน 420 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติอนุมาน ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับโรคที่ติดต่อนำโดยยุงลาย และมีพฤติกรรมการป้องกันและควบคุมโรคระดับปานกลาง ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันและควบคุมโรคอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.05)คือ ระดับความรู้ทั่วไปของโรคติดต่อที่นำโดยยุงลาย และกลุ่มอายุ กลุ่มตัวอย่างมีพฤติกรรมที่ดีในการทำลายแหล่งเพาะพันธ์ลูกน้ำยุงและการกำจัดยุงตัวเต็มวัย แต่ยังมีความเข้าใจว่า ผู้ที่มีหน้าที่ในการป้องกันควบคุมโรคโรคติดต่อที่นำโดยยุงลาย  คือ เจ้าหน้าที่สาธารณสุขหรืออาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) เท่านั้น  หากประชาชนสามารถดำเนินการป้องกันควบคุมโรคโรคติดต่อที่นำโดยยุงลายเบื้องต้นได้จะช่วยลดหรือควบคุมการติดต่อของโรคได้รวดเร็วยิ่งขึ้น การสร้างความตระหนักรู้การให้ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับโรคติดต่อที่นำโดยยุงลายและความรู้ในการป้องกันควบคุมโรคที่ถูกต้องและเหมาะสมกับกลุ่มอายุ การส่งเสริมให้ประชาชนมีการปฏิบัติที่ถูกต้องในการป้องกันควบคุมโรคติดต่อที่นำโดยยุงลายและการจัดรูปแบบป้องกันควบคุมโรคโรคติดต่อที่นำโดยยุงลายในชุมชนที่เหมาะสม เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ช่วยให้ประชาชนมีพฤติกรรมในการป้องกันควบคุมโรคติดต่อที่นำโดยยุงลายที่ถูกต้องต่อไป

คำสำคัญ: โรคติดต่อที่นำโดยยุงลาย, โรคไข้เลือดออก, โรคไข้ปวดข้อยุงลาย, โรคไข้ซิกา, การป้องกันและควบคุม

เอกสารอ้างอิง

1. กรมควบคุมโรค. กระทรวงสาธารณสุข. รายงานพยากรณ์ โรคไข้เลือดออกปี 2562 [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้น
เมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน 2562]. แหล่งข้อมูล: https://ddc.moph.go.th.
2. กรมควบคุมโรค. กระทรวงสาธารณสุข. โรคติดเชื้อไวรัสซิกา [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน
2562]. แหล่งข้อมูล: http://bamras.ddc.moph.go.th/userfiles/situation_zika_280260(1).pdf
3. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชุมพร. รายงานสถานการณ์ไข้เลือดออกปี 2562.ชุมพร; 2562
4. ปรีดาศักดิ์ หนูแก้ว, วิทยา ผ่องแผ้ว และกีรติ สวยสมเรียม. พฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออกของ
ประชาชนตำบลชัยพร อำเภอบึงกาฬ จังหวัดหนองคาย. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 6 ขอนแก่น.
2554;2 : 47-55.
5. ชมพูนุช อินทศรี, ภัคจิรา สาระวงษ์, อโนทัย ผลิตนนท์เกียรติ และดวงใจ เอี่ยมจ้อย. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์
กับการป้องกันโรคไข้้เลือดออกของประชาชนในชุมชนบ้านคลองบางนา ตำบลศีรษะจรเข้น้อย
อำเภอบางเสาธง จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี หัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. 2560;
1: 43-51.
6. วลัยนารี พรมลา และรัตนา มาฆะสวัสดิ์. การมีส่วนร่วมของชุมชนบ้านใหม่ในการควบคุมและป้องกัน
ไข้เลือดออก. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ. 2560; 3: 105-115.
7. จรรรงค์ ลีสุรพงศ์. ปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานป้องกันควบคุมโรคติดต่อขององค์การบริหารส่วนตำบล.
[วิทยานิพธ์ปริญญาวิทยาศาตร์มหาบัณฑิต]. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ; 2553.
8. วินัย พันอ้วน, จิติมา กตัญญู และวันทนีย์ ชวพงค์. ความรู้และทักษะในการป้องกันและควบคุมโรค
ไข้เลือดออกของอาสาสมัครสาธารณสุข ประจำหมู่บ้าน ในอำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน [วิทยานิพนธ์
ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต]. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ; 2560.
9. ปวิตร ชัยวิสิทธิ์. สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 11 จังหวัดนครศรีธรรมราช. รูปแบบการป้องกันควบคุมโรค
ไข้เลือดออกในชุมชน โดยการมีส่วนร่วมของชุมชนบ้านกรายทอง ตำบลรับร่อ อำเภอท่าแซะ จังหวัดชุมพร.
นครศรีธรรมราช; 2551.
10. มาธุพร พลพงษ์, ซอฟียะห์ นิมะ และ ปรัชญะพันธุ์ เพชรช่วย. การพัฒนารูปแบบการป้องกันและควบคุมโรค
ไข้เลือดออกโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนต.โคกสัก อ.บางแก้ว จ.พัทลุง.วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาล
และการสาธารณสุขภาคใต้; 2560: พิเศษ: 243-259.
11. Phongsak Simmonds and Watcharin Sutthisai. Concept Paradigm and Frame Work in Sample Sizing with
G*Power. 2019 [Internet]. [cited 10 Nov 2019]. Available fromhttps://www.researchgate.net/publication/
331968010_Concept_Paradigm_and_FrameWork_in_Sample_Sizing_with_GPower
12. ธนกฤต นุ้ยกูลวงศ์. พฤติกรรมการป้องกันไข้เลือดออกของประชาชน กรณีศึกษา: อำเภอสะเดา จังหวัด
สงขลา. [วิทยานิพธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต]. สงขลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา; 2558.
13. กันต์ธมน สุขกระจ่าง, บุญชัย เพรามธุรส, เยาวลักษณ์ เพรามธุรส, ธนะรัตน์ รัตนกูล และสารภี จุลแก้ว.
ความรู้และพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออกของประชาชนในเขตรับผิดชอบ ของ รพ.สต บ้านท่าไทร
(หมู่ 5 - 9) ตำบลเกาะยอ จังหวัดสงขลา. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ และนานาชาติ ครั้งที่ 7
มหาวิทยาลัยหาดใหญ่; 2559.
14. ไพรัตน์ ห้วยทราย, ธนูย์สิญจน์ สุขเสริม และกฤษณ์ ขุนลึก. การมีส่วนร่วมในการป้องกันและควบคุม
โรคไข้เลือดออกของประชาชน อำเภอห้วยผึ้งจังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัย
กาฬสินธุ์. 2559; 1: 64-81.
15. อรนุช พิศาลสุทธิกุล, สุเมธ พรหมอินทร์ และวันชัย ธรรมสัจการ. พฤติกรรมการป้องกันไข้เลือดออกของ
ประชาชน กรณีศึกษา: หมู่บ้านในเขตตำบลควนโพธิ์ อำเภอเมือง จังหวัดสตูล. สงขลานครินทร์เวชสาร.
2552; 1:81-89.
16. พูนสุข ช่วยทอง, บรรเทิง สุพรรณ์ และเปรมวดี คฤหเดช. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการป้องกันและ
ควบคุมโรคไข้เลือดออก จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารเกื้อการุณย์. 2556; 2: 55-69.
17. บรรเทิง สุพรรณ์, พูนสุข ช่วยทอง, สุปรียา ตันสกุล และวงเดือน ปั้นดี. 2555. “ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับ
พฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออกในจังหวัดศรีสะเกษ”.เอกสารประกอบการประชุมวิชาการระดับชาติ
เพื่อการพัฒนาด้านวิจัยอย่างยั่งยืนเล่ม 1. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ วันที่ 25-26 ธันวาคม 2555. หน้า
493-503 [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน 2562]. แหล่งข้อมูล:
http://research.swu.ac.th/booksfile/1SRD2-102.pdf
18. ศรีทอง อุดหนุน. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการป้องกันโรคไข้เลือดออกของประชาชน ตำบลบางกระเบา
อำเภอบ้านสร้าง จังหวัดปราจีนบุรี. [วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพ:
มหาวิทยาลัยมหิดล; 2555

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-05-28

รูปแบบการอ้างอิง

Aninlabon, W., & ไม้ทองงาม ก. . (2020). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการป้องกันและควบคุมโรคติดต่อที่นำโดยยุงลายของประชาชน อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร. วารสารวิชาการสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดนครราชสีมา, 26(2), 62–71. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/ODPC9/article/view/239890

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ