การพัฒนาระบบการจัดบริการที่มีผู้ป่วยเอชไอวี/เอดส์เป็นศูนย์กลาง ในโรงพยาบาลในจังหวัดนครราชสีมา วิญญู จันทร์เนตร * ศิวะยุทธ

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

          การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบการจัดบริการที่มีผู้ป่วยเอชไอวี/เอดส์เป็นศูนย์กลาง โดยศึกษาในกลุ่มผู้ให้บริการและผู้ติดเชื้อเอชไอวีจากโรงพยาบาลศูนย์ โรงพยาบาลทั่วไป และโรงพยาบาลชุมชน จํานวน 10  แห่งในจังหวัดนครราชสีมาระหว่างเดือน ตุลาคม 2561 ถึง กันยายน 2562   เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย  ข้อมูลเชิงปริมาณ  ข้อมูลทุติยภูมิจากโปรแกรมการจัดเก็บข้อมูลเอดส์ (NAP Program) และข้อมูลจากทีมสหวิชาชีพในการจัดบริการในโรงพยาบาล ข้อมูลเชิงคุณภาพได้จากการสังเกต การสัมภาษณ์และการถอดบทเรียน    การดําเนินงานของเครือข่าย การตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้า การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการจัดหมวดหมู่ การตีความและสร้างข้อสรุป เพื่อวิเคราะห์สภาพปัญหา  ผลการศึกษาพบว่าทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องมีส่วนร่วมในการวางแผนการดำเนินการพัฒนาระบบการจัดบริการที่มีผู้ป่วยเอชไอวี/เอดส์เป็นศูนย์กลางได้แก่ 1) แต่งตั้งคณะกรรมการพัฒนาโครงการพัฒนาระบบการจัดบริการที่มีผู้ป่วยเอชไอวี/เอดส์เป็นศูนย์กลาง 2) แต่งตั้งและเพิ่มศักยภาพทีมพี่เลี้ยง(Coach)ระดับจังหวัดเพื่อช่วยให้คำปรึกษาในการดำเนินงานฯ3).อบรมเพื่อเพิ่มศักยภาพทีมสหวิชาชีพ  ในการดูแลรักษา และบริการปรึกษา 4).หน่วยบริการเป้าหมายดำเนินงานพัฒนาคุณภาพบริการตามสถานการณ์ บริบทแต่ละพื้นที่(Quality Improvement :QI) 5).ปรับปรุงระบบการใช้ข้อมูล NAP-Program  และประเมินผล  6).ถอดบทเรียนการดำเนินงานฯ และผลการ Coaching   ส่วนการพัฒนาระบบในระยะต่อไปคือ การพัฒนาโครงสร้างระบบบริการโดยมีศูนย์การบริการ  การพัฒนาแนวทางปฏิบัติและมาตรฐานซึ่งใช้เป็นแนวทางในการปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยเอชไอวี/เอดส์ เป็นศูนย์กลางอย่างครอบคลุมทั้ง 4 มิติ ขณะเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล  โดยมีการสนับสนุนและเสริมแรงจากผู้บริหารทั้งในเชิงนโยบายและสู่การปฏิบัติ  นอกจากนี้ยังต้องบริหารจัดการข้อมูลเพื่อการปรับปรุงและพัฒนาผ่านกระบวนการที่สอดคล้องกับบริบทของพื้นที่  ศักยภาพของสถานบริการและวิถีชีวิตของชุมชน

คําสําคัญ :  ผู้ติดเชื้อเอชไอวี , ผู้ป่วยเอดส์, การปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยเอชไอวี/เอดส์ เป็นศูนย์กลาง