ความชุกของเชื้อ Pseudomonas aeruginosa ที่แยกได้จากน้ำบริโภคในเขตสุขภาพที่ 9

ผู้แต่ง

  • พงศ์พันธุ์ วัชรวิชานันท์ ศูนย์วิทยาศาสตร์การแพทย์ที่ 9 นครราชสีมา
  • พัชรี อินธิยศ ศูนย์วิทยาศาสตร์การแพทย์ที่ 9 นครราชสีมา
  • กนกวรรณ แก้วเสนา ศูนย์วิทยาศาสตร์การแพทย์ที่ 9 นครราชสีมา
  • วัชรพล กาพย์พิมาย ศูนย์วิทยาศาสตร์การแพทย์ที่ 9 นครราชสีมา

คำสำคัญ:

เชื้อ Pseudomonas aeruginosa, น้ำบริโภค, การดื้อยาปฏิชีวนะ

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจความชุกและประเมินคุณภาพทางจุลชีววิทยาของน้ำบริโภคด้วยการตรวจวิเคราะห์ Coliforms bacteria, Escherichia coli, Salmonella spp., Staphylococcus aureus และ Pseudomonas aeruginosa ในตัวอย่างน้ำบริโภคที่ส่งตรวจวิเคราะห์ที่ศูนย์วิทยาศาสตร์การแพทย์ที่ 9 นครราชสีมา ในช่วงเดือนมกราคมถึงพฤษภาคม 2565 จากผู้ผลิตน้ำบริโภคบรรจุขวดและบรรจุถัง จำนวน 241 แห่ง ทำการศึกษาเพาะแยกเชื้อและทดสอบทางชีวเคมีตามวิธีมาตรฐาน APHA และ ISO ผลการศึกษาพบว่า ไม่ผ่านเกณฑ์มาตรฐานด้านจุลชีววิทยา โดยตรวจพบเชื้อ Coliforms bacteria ร้อยละ 13.28 และเชื้อ E. coli ร้อยละ 1.66 ซึ่งเชื้อดังกล่าวเป็นจุลินทรีย์บ่งชี้สุขลักษณะของการผลิตที่ไม่เหมาะสม รวมถึงตรวจพบการปนเปื้อนเชื้อ P. aeruginosa ร้อยละ 19.50 ซึ่งมีความสัมพันธ์กับการตรวจพบการปนเปื้อนเชื้อ Coliforms bacteria อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.0001) การทดสอบความไวของเชื้อต่อยาปฏิชีวนะ 12 ชนิด ใน P. aeruginosa จำนวน 28 isolates ด้วยวิธี Disc Agar Diffusion พบว่า มี 22 isolates ไวต่อยา ได้แก่ amikacin, gentamicin, tobramycin, cefepime, ceftazidime, ciprofloxacin, levofloxacin, piperacillin, piperacillin/tazobactam, imipenem, meropenem, colistin มี 3 isolates ให้ผลก้ำกึ่งต่อยา ceftazidime และ cefepime เฉพาะยา cefepime จำนวน 2 isolates และ Ceftazidime จำนวน 1 isolate และได้ทดสอบหาค่า MIC ในตัวอย่างที่มีผลยังไวหรือผลก้ำกึ่งต่อยา พบว่าเชื้อทั้ง 5 isolates ไวต่อยา ได้แก่ amikacin, gentamicin, cefepime, ciprofloxacin, piperacillin/tazobactam, meropenem, colistin และดื้อต่อยา imipenem ทั้งนี้ได้ทดสอบกับสารสกัดสมุนไพรน้ำมันหอมระเหยกานพลู (Syzygium aromaticum) โดยมีค่า MIC และ MBC เท่ากับ 2.56 mg/mL และสารสกัดจากบอระเพ็ดพุงช้าง (Stephania suberosa) เท่ากับ 5.12 และ 10.24 mg/mL ตามลำดับ จากผลการตรวจสอบครั้งนี้สามารถนำไปรายงานให้ทราบถึงแนวโน้มการดื้อยาในน้ำบริโภค ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการดำเนินการเพื่อเฝ้าระวัง ติดตาม และควบคุมความเสี่ยงจากการปนเปื้อนเชื้อดังกล่าว รวมถึงการใช้สารสกัดจากสมุนไพรกานพลู ซึ่งมีฤทธิ์ยับยั้งเชื้อ P. aeruginosa จากน้ำบริโภคได้ดี โดยสามารถนำสารสกัดดังกล่าว มาใช้ร่วมกับยาปฏิชีวนะเพื่อลดปริมาณการใช้ยาปฏิชีวนะได้ต่อไป

เอกสารอ้างอิง

พรรณนิกา ฤตวิรุฬห์. แบคทีเรียดื้อยา. พิมพ์ครั้งที่ 1. พิษณุโลก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร; 2563.

Calero Preciado C, Boxall J, Soria-Carrasco V, Martínez S, Douterelo I. Implications of Climate Change: How Does Increased Water Temperature Influence Biofilm and Water Quality of Chlorinated Drinking Water Distribution Systems? Front Microbiol. 2021;12:658927.

กรุณา ตีรสมิทธ์, ปิยมาศ แจ่มศรี, บัณฑูร พานิชกุล, อภิชาติ แก้วชื่นชัย, หนึ่งฤทัย กาญจนพันธ์. การปนเปื้อนเชื้อ Pseudomonas aeruginosa ในน้ำแร่บรรจุขวด น้ำบริโภคบรรจุขวด น้ำจากตู้หยอดเหรียญ และน้ำจากตู้กดน้ำเย็น. วารสารอาหารและยา. 2564;28(2):66-75.

ชุตินันท์ คงสรินทร์. ฤทธิ์การยับยั้งของสารสกัดสมุนไพรต่อเชื้อ Pseudomonas aeruginosa ที่คัดแยกจากน้ำดื่มบรรจุขวด [วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์; 2557.

กระทรวงสาธารณสุข. ประกาศกระทรวงสาธารณสุข (ฉบับที่ 61) พ.ศ.2524 เรื่องน้ำบริโภคในภาชนะบรรจุที่ปิดสนิท. ราชกิจจานุเบกษา ฉบับที่ 98, ตอนที่ 157 (ลงวันที่ 24 กันยายน 2524).

กระทรวงสาธารณสุข. ประกาศกระทรวงสาธารณสุข (ฉบับที่ 416) พ.ศ.2563 เรื่องกำหนดคุณภาพหรือมาตรฐาน หลักเกณฑ์เงื่อนไข และวิธีการในการตรวจวิเคราะห์ ของอาหารด้านจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรค. ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 137, ตอนพิเศษ 237 ง (ลงวันที่ 2 กันยายน 2563).

กระทรวงสาธารณสุข. ประกาศกระทรวงสาธารณสุข (ฉบับที่ 199) พ.ศ. 2543 เรื่องน้ำแร่ธรรมชาติ. ราชกิจจานุเบกษา ฉบับประกาศทั่วไป เล่มที่ 118, ตอนพิเศษ 6 ง (ลงวันที่ 24 มกราคม 2544).

Performance standards for antimicrobial susceptibility testing. CLSI supplement M100. 30th ed. Wayne: Clinical and Laboratory Standards Institute; 2020.

American Public Health Association, American Water Works Association, Water Environment Federation. Standard methods for the Examination of water and wastewater. 23rd ed. Washington DC: American Public Health Association; 2017.

International Organization for Standardization. Water quality Detection and enumeration of Pseudomonas aeruginosa Method by membrane filtration [Internet]. 2006 [cited 2022 April 26]. Available from: https://www.iso.org/standard/39272.html.

International Organization for Standardization. Water quality - detection of Salmonella spp. [Internet]. 2010 [cited 2022 April 26]. Available from: https://www.iso.org/standard/43448.html.

Tarazi YH, Abu-Basha E, Ismail ZB, Al-Jawasreh SI. Antimicrobial susceptibility of multidrug-resistant Pseudomonas aeruginosa isolated from drinking water and hospitalized patients in Jordan. Acta Trop. 2021;217:105859.

Hamad AA, Sharaf M, Hamza MA, Selim S, Hetta HF, El-Kazzaz W. Investigation of the Bacterial Contamination and Antibiotic Susceptibility Profile of Bacteria Isolated from Bottled Drinking Water. Microbiol Spectr. 2022;10(1):e0151621.

Ghorbani G, Rahimi E, Shakerian A. Antibiotic resistance's Genotypic and Phenotypic Characteristics and the Frequency of Virulence Factors in P. aeruginosa Isolates Isolated from Water Samples in Iran. Biomed Res Int. 2022;2022:7076433.

Al-Mijalli SH, El Hachlafi N, Abdallah EM, Jeddi M, Assaggaf H, Qasem A, et al. Exploring the antibacterial mechanisms of chemically characterized essential oils from leaves and buds of Syzygium aromaticum (L.) Merr. et Perry against Staphylococcus aureus and Pseudomonas aeruginosa. Industrial Crops and Products. 2023;205:117561.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-01-15

รูปแบบการอ้างอิง

วัชรวิชานันท์ พ., อินธิยศ พ., แก้วเสนา ก., & กาพย์พิมาย ว. (2024). ความชุกของเชื้อ Pseudomonas aeruginosa ที่แยกได้จากน้ำบริโภคในเขตสุขภาพที่ 9. วารสารวิชาการสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดนครราชสีมา, 30(2), 75–89. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/ODPC9/article/view/266062

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ